"เรื่องนี้..." ฉงชิวรีบพูด "แม่... เรื่องยังไปไม่ถึงขั้นนั้น อย่าคิดเรื่องพวกนี้เร็วนัก..."
นายหญิงใหญ่ส่ายหัวและเช็ดน้ำตาของเธอ ก่อนจะพูดอย่างไร้ความรู้สึกว่า "วิธีการทั้งหมดที่ใช้ได้ล้วนถูกนำมาใช้หมดแล้ว วิธีการที่ไม่สามารถใช้ได้ก็พยายามแล้วเช่นกัน อีกทั้งแม่ยังเชิญหงเทียนซือที่พ่อของลูกเอาแต่ต่อต้านอยู่เสมอมา ตอนนี้แม่ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ...”
อานโฉงชิวรู้ว่าพ่อของเขาไม่เคยเชื่อในศาสนา นับประสาอะไรกับซวนซวน ไม่ว่าเขาจะเป็นหงเทียนซือแห่งสำนักยาอายุวัฒนะหรือเป็นอาจารย์ล่ายแห่งอี้จิงปากั้วก็ดี ในสายตาเขา ทั้งหมดล้วนเป็นเพียงเรื่องหลอกลวงเท่านั้น
ถ้าไม่ใช่เพราะหมดหนทางแล้วจริงๆ มารดาของเขาคงไม่มีวันเชิญหงเทียนซือมาที่บ้านแน่
ในเวลานี้ อานโฉงชิวผู้ซึ่งปลอบโยนน้องชายน้องสาวและแม่ของเขา ในใจของตนก็เริ่มสิ้นหวังมากขึ้นเช่นกัน
ตามความเห็นของเขา คราวนี้พ่อของเขาอาจผ่านพ้นไปไม่ได้แล้วจริงๆ
……
ในขณะเดียวกัน
กลางอากาศซึ่งห่างจากคฤหาสน์ตระกูลอานออกไปเพียงสิบกิโลเมตร
เครื่องบินส่วนตัวของกู้ชิวอี๋ได้ลดระดับความสูงลงเหลือน้อยกว่า 2,000 เมตร
ในเวลานี้ลูกเรือได้ปรับทิศทางให้สอดคล้องกับรันเวย์ของตระกูลอาน และพร้อมที่จะลงจอดที่นั่น
ก่อนหน้านี้กู้ชิวอี๋ได้รับตำแหน่งที่ตั้งของคฤหาสน์ตระกูลอานมาจากเย่เฉินผ่านทางโทรศัพท์ดาวเทียม ในเวลาเดียวกันเธอยังได้รับข้อมูลว่าในคฤหาสน์ตระกูลอานมีรันเวย์ 4E เป็นของตัวเอง
รันเวย์ประเภทนี้ โดยทั่วไปจะตอบสนองการขึ้นและลงตามปกติของเครื่องบินทุกประเภท ยกเว้นแอร์บัส A380 ที่บรรทุกสัมภาระเต็มจำนวน
เพื่อแข่งกับเวลา เย่เฉินต้องการให้กู้ชิวอี๋ลงจอดที่บ้านตระกูลอานโดยตรง
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ยอมแพ้ กัปตันจึงรีบออกอากาศในห้องโดยสารและกล่าวว่า “คุณหนูกู้ เจ้าหน้าที่ภาคพื้นดินของอีกฝ่ายไม่อนุญาตให้เราลงจอด ในกรณีนี้ พวกเราได้แต่ต้องไปลงจอดที่สนามบินนานาชาติลอสแองเจลิสเท่านั้น "
เมื่อได้ยินแบบนี้ ในใจของกู้ชิวอี๋ก็รู้สึกกังวล "ถ้าไปลงจอดที่สนามบินนานาชาติลอสแองเจลิส จะต้องใช้เวลานานมากในการเปลี่ยนรถหลังออกจากสนามบิน..."
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอจึงรีบปลมเข็มขัดนิรภัยแล้วรีบไปที่ห้องนักบินและพูดกับกัปตันว่า "เปิดวิทยุแล้วฉันจะคุยกับพวกเขา!"
กัปตันถอดหูฟังออกทันทีและยื่นให้กู้ชิวอี๋ จากนั้นเขาก็กดปุ่มส่งเสียงและพูดว่า "คุณหนูกู้ คุยได้แล้วครับ"
กู้ชิวอี๋สวมหูฟังของเธอและพูดอย่างกระตือรือร้นว่า "ฉันเป็นคู่หมั้นของพี่เย่เฉิน...ฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องไปพบคุณยายของพี่เย่เฉิน!"
พนักงานหนุ่มไม่รู้ว่าเย่ฉินเป็นใคร เมื่อเห็นเลขทะเบียนเครื่องบินขึ้นต้นด้วย B เขาก็ทันทีรู้ว่าเครื่องบินนนี้มาจากหัวเซี่ย จากนั้นจึงพูดอย่างเคร่งเครียดว่า "ที่นี่คือตระกูลอาน ไม่มีคนชื่อเย่เฉิน ได้โปรดเปลี่ยนเส้นทางการบิน ไม่อย่างนั้นผมจะร้องเรียนไปยัง Federal Aviation Administration และในกรณีร้ายแรง เครื่องบินของคุณจะถูกห้ามไม่ให้บินเข้าไปในน่านฟ้าของสหรัฐอเมริกาอีก!”
กู้ชิวอี๋กระทืบเท้าอย่างกังวลและโพล่งออกมา "นายกล้าดียังไง!! ฉันจะบอกนายให้! พี่เย่เฉินเป็นลูกชายของคุณป้าอานเฉิงซี!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...