ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4211
ดังนั้น เฟ่ยเจี้ยนจงจึงรอท่าทีจากเย่เฉินมาโดยตลอด ไม่อย่างนั้น ชายชราผู้โดดเดี่ยวอย่างเขา คงไม่สามารถยึดอำนาจผู้นำตระกูลกลับมาได้เพียงแค่การสนับสนุนจากหลานสาวเท่านั้น
ขณะที่พวกเขากำลังปิดบังความคิดที่ชั่วร้าย จู่ๆเย่เฉินก็เปิดปากพูดกับพวกเขาทันทีว่า “พวกคุณสองคน คนหนึ่งคือผู้นำของตระกูลเฟ่ยคนปัจจุบัน อีกคนคือผู้นำคนก่อน เฟ่ยฮ่าวหยางได้กระทำเรื่องชั่วช้าเดรัจฉานไปมากมายภายใต้จมูกของพวกคุณ พวกคุณที่เป็นผู้นำตระกูล ล้วนก็มีส่วนรับผิดชอบต่อการดูแลที่ไม่เหมาะสม ดังนั้นผมเลยอยากรู้ว่า ตอนนี้พวกคุณมีคำพูดอะไรไหม?”
เฟ่ยซานไห่ตกใจ เขารีบพูดว่า “คุณเย่ ผมเป็นผู้นำตระกูลเฟ่ยมาไม่ถึงครึ่งเดือน ความรับผิดชอบนี้ไม่ควรตกอยู่กับผม ได้โปรดคุณช่วยแยกแยะด้วย!”
พูดจบ เขาก็มองไปที่เฟ่ยเจี้ยนจงอีกครั้งและพูดกับเย่เฉินว่า "คุณเย่ ในช่วงชีวิตกว่ายี่สิบปีที่ผ่านมาของฮ่าวหยาง เวลากว่า 99% คือช่วงเวลาที่พ่อของผมเฟ่ยเจี้ยนจงเป็นผู้นำตระกูลเฟ่ย ดังนั้นเรื่องนี้เขาจึงยากจะหนีพ้นความผิด!"
เมื่อเฟ่ยเจี้ยนจงแบบนี้ การแสดงออกของเขาก็น่าเกลียดถึงขีดสุด
ลูกชายของตนโยนความผิดมาให้ แน่นอนว่าเขาโกรธอย่างมาก อีกทั้งเขายังรู้ว่าเย่เฉินกำลังหมายถึงอะไร เฟ่ยฮ่าวหยางไม่ได้ก่อเรื่องนี้ขึ้นเพียงครั้งสองครั้ง แต่ทำมาเป็นเวลาหลายปีติดต่อกัน เวลาหลายปีนี้ตนเองนั่งในตำแหน่งผู้นำมาโดยตลอด แต่ดเขากลับไม่รู้เรื่องที่เฟ่ยฮ่าวหยางทำลงไปเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นตนเองย่อมมีความผิดที่ยากจะผลักภาระออกไปได้
ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงก้าวไปข้างหน้าแล้วประสานมือคำนับ ก่อนจะพูดว่า "คุณเย่ ซานไห่พูดถูก เรื่องนี้ผมมีความผิดยากจะหนีพ้นจริงๆ คุณเย่ได้โปรดลงโทษ!"
เย่เฉินโบกมือ: “ผมจะไม่ลงโทษคุณแล้ว ยังไงเสียคุณก็อายุปู่นนี้แล้ว ต่อให้ฆ่าคนไป ศาลก็ไม่ตัดสินคุณแล้ว”
เฟ่ยเจี้ยนจงคลายความเคร่งเครียดลงไปทันที เขารีบโค้งคำนับอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “ขอบคุณคุณเย่ที่มีเมตตา!”
เมื่อทั้งสองได้ยินแบบนั้น หัวใจของพวกเขาก็เต้นรัวในทันใด
ใครจะไปคิดว่า วินาทีก่อนหน้านี้พวกเขายังรู้สึกซาบซึ้งต่อความเมตตาของเย่เฉินอยู่เลย แต่วินาทีนี้เย่เฉินกลับเอ่ยประโยคแบบนี้ออกมา
เฟ่ยซานไห่อดไม่ได้ที่จะโพล่งออกมา "คุณเย่...อย่างที่คุณพูดเมื่อกี้ ความรับผิดชอบของผมมีเพียง 1% ซึ่งแทบจะนับอะไรไม่ได้เลย นี่ไม่สมควรนับว่าเป็นจุดด่างพร้อยนี่ครับ?"
เย่เฉินขมวดคิ้วและถามว่า “ทำไม? ร้อยละหนึ่งก็ไม่ถือเป็นจุดด่างพร้อยแล้วหรือไงกัน? นอกจากนี้ คุณคิดว่าคุณมีจุดด่างพร้อยเพียงแค่เรื่องนี้หรือไง? เฟ่ยซานไห่ อย่าลืมว่าตอนแรกคุณยึดตำแหน่งของพ่อตัวเองมา แถมยังส่งคนไปตามฆ่าเขาทุกที่ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันให้สำนักว่านหลงคุ้มครองชีวิตของเขา ป่านนี้เขาคงถูกคุณฆ่าตายไปแล้ว! หรือคุณจะลองเปิดเผยเรื่องนี้ออกไปดูแล้วถามประชาชนในสหรัฐอเมริกาดูว่าพวกเขาคิดอย่างไร”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...