ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4211

ดังนั้น เฟ่ยเจี้ยนจงจึงรอท่าทีจากเย่เฉินมาโดยตลอด ไม่อย่างนั้น ชายชราผู้โดดเดี่ยวอย่างเขา คงไม่สามารถยึดอำนาจผู้นำตระกูลกลับมาได้เพียงแค่การสนับสนุนจากหลานสาวเท่านั้น

ขณะที่พวกเขากำลังปิดบังความคิดที่ชั่วร้าย จู่ๆเย่เฉินก็เปิดปากพูดกับพวกเขาทันทีว่า “พวกคุณสองคน คนหนึ่งคือผู้นำของตระกูลเฟ่ยคนปัจจุบัน อีกคนคือผู้นำคนก่อน เฟ่ยฮ่าวหยางได้กระทำเรื่องชั่วช้าเดรัจฉานไปมากมายภายใต้จมูกของพวกคุณ พวกคุณที่เป็นผู้นำตระกูล ล้วนก็มีส่วนรับผิดชอบต่อการดูแลที่ไม่เหมาะสม ดังนั้นผมเลยอยากรู้ว่า ตอนนี้พวกคุณมีคำพูดอะไรไหม?”

เฟ่ยซานไห่ตกใจ เขารีบพูดว่า “คุณเย่ ผมเป็นผู้นำตระกูลเฟ่ยมาไม่ถึงครึ่งเดือน ความรับผิดชอบนี้ไม่ควรตกอยู่กับผม ได้โปรดคุณช่วยแยกแยะด้วย!”

พูดจบ เขาก็มองไปที่เฟ่ยเจี้ยนจงอีกครั้งและพูดกับเย่เฉินว่า "คุณเย่ ในช่วงชีวิตกว่ายี่สิบปีที่ผ่านมาของฮ่าวหยาง เวลากว่า 99% คือช่วงเวลาที่พ่อของผมเฟ่ยเจี้ยนจงเป็นผู้นำตระกูลเฟ่ย ดังนั้นเรื่องนี้เขาจึงยากจะหนีพ้นความผิด!"

เมื่อเฟ่ยเจี้ยนจงแบบนี้ การแสดงออกของเขาก็น่าเกลียดถึงขีดสุด

ลูกชายของตนโยนความผิดมาให้ แน่นอนว่าเขาโกรธอย่างมาก อีกทั้งเขายังรู้ว่าเย่เฉินกำลังหมายถึงอะไร เฟ่ยฮ่าวหยางไม่ได้ก่อเรื่องนี้ขึ้นเพียงครั้งสองครั้ง แต่ทำมาเป็นเวลาหลายปีติดต่อกัน เวลาหลายปีนี้ตนเองนั่งในตำแหน่งผู้นำมาโดยตลอด แต่ดเขากลับไม่รู้เรื่องที่เฟ่ยฮ่าวหยางทำลงไปเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นตนเองย่อมมีความผิดที่ยากจะผลักภาระออกไปได้

ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงก้าวไปข้างหน้าแล้วประสานมือคำนับ ก่อนจะพูดว่า "คุณเย่ ซานไห่พูดถูก เรื่องนี้ผมมีความผิดยากจะหนีพ้นจริงๆ คุณเย่ได้โปรดลงโทษ!"

เย่เฉินโบกมือ: “ผมจะไม่ลงโทษคุณแล้ว ยังไงเสียคุณก็อายุปู่นนี้แล้ว ต่อให้ฆ่าคนไป ศาลก็ไม่ตัดสินคุณแล้ว”

เฟ่ยเจี้ยนจงคลายความเคร่งเครียดลงไปทันที เขารีบโค้งคำนับอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “ขอบคุณคุณเย่ที่มีเมตตา!”