หลี่ญ่าหลินในฐานะที่เป็นนักสืบชาวจีนระดับสูงในนิวยอร์ก เขานั้นคุ้นเคยกับเฟ่ยเจี้ยนจงเป็นอย่างดี
นอกจากนี้ เขาก็ยังรู้เรื่องราวการต่อสู้แย่งชิงอำนาจภายในก่อนหน้านี้ของตระกูลเฟ่ยอีกด้วย เขารู้ว่าเฟ่ยเจี้ยนจงถูกแย่งชิงอำนาจไปโดยเฟ่ยซานไห่ลูกชายของเขา และได้ยินมาว่าเฟ่ยซานไห่กำลังส่งสายลับออกไปทุกที่เพื่อซื้อค่าหัวของเฟ่ยเจี้ยนจง
อย่างไรก็ตาม เขาไม่คาดคิดว่า ในเวลานี้ เฟ่ยเจี้ยนจงจะกำลังนั่งข้างเฟ่ยซานไห่อย่างสงบสุขได้
นี่ทำให้เขาคิดไม่ออกไปชั่วขณะว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่
เวลานี้เฟ่ยเจี้ยนจงประสานมือทักทายให้หลี่ญ่าหลินน้อยๆและกล่าวว่า "ขอบคุณสำหรับความกังวลของนักสืบหลี่ ผมเพิ่งกลับมาวันนี้"
พูดจบ เขาก็ชี้ไปที่เฟ่ยเข่อซินที่อยู่ข้างๆเขาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "นักสืบหลี่ ขอแนะนำคุณให้รู้จักกับหลานสาวคนโปรดของผม เฟ่ยเข่อซิน ไม่ทราบว่าคุณทั้งสองเคยพบกันมาก่อนหรือไม่"
หลี่ญ่าหลินมองไปที่ เฟ่ยเข่อซินและกล่าวอย่างสุภาพว่า "สวัสดีคุณหนูเฟ่ย พวกเราเคยเจอกันมาแล้วหลายงาน แต่ยังไม่เคยมีโอกาสได้พูดคุยกัน"
เฟ่ยเข่อซินเองก็กล่าวด้วยความเคารพอย่างยิ่ง "นักสืบหลี่ ฉันเองก็เคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับคุณมานานแล้ว แต่ไม่เคยมีโอกาสได้พบคุณเลย"
ในเวลานี้ เฟ่ยเจี้ยนจงเอ่ยปากว่ากล่าวว่า "นักสืบหลี่ ตอนนี้เข่อซินได้กลายเป็นผู้นำคนใหม่ของตระกูลเฟ่ยอย่างเป็นทางการแล้ว ในอนาคตตระกูลเฟ่ยจะขึ้นอยู่กับเธอเพียงคนเดียว ดังนั้นหากคุณมีเรื่องอะไร สามารถพูดคุยกับเธอได้โดยตรง”
เมื่อได้ยินแบบนี้ หลี่ญ่าหลินก็ยิ่งตกใจมากขึ้นไปอีก
เฟ่ยเจี้ยนจงกลับมาสหรัฐอเมริกาอย่างปลอดภัย แค่เรื่องนี้ก็ทำให้เขาประหลาดใจมากอยู่แล้ว ในความเห็นของเขา ในเมื่อเฟ่ยซานไห่ประสบความสำเร็จในการยึดอำนาจแล้ว อย่างนั้นเขาก็มีความแข็งแกร่งเพียงพอที่จะทำให้เฟ่ยเจี้ยนจงไม่สามารถกลับมาสหรัฐอเมริกาทั้งเป็นได้
ดังนั้น การกลับมาของเฟ่ยเจี้ยนจงจึงเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ อีกทั้งการที่เฟ่ยซานไห่สละตำแหน่งผู้นำตระกูลที่คว้ามาได้อย่างยากลำบากไปให้เฟ่ยเข่อซิน ก็ยิ่งทำให้เรื่องนี้ประหลาดยิ่งขึ้นไปอีก
ลองนึกดูว่า ใครกันจะโง่เง่าถึงยอมสละอำนาจใหญ่โตที่เพิ่งคว้าเอาไว้ได้ไม่นานไปให้คนอื่นอย่างง่ายดาย?
เฟ่ยซานไห่พูดด้วยความอึดอัด "เรื่องนี้...พูดตามตรงนะนักสืบหลี่ ในใจผมไม่มีเบาะแสอะไรเลยสักนิด..."
หลี่ญ่าหลินคิดตามสัญชาตญาณว่า เฟ่ยซานไห่จะต้องไม่ได้บอกความจริงกับตัวเองแน่ อย่างไรก็ตาม ต่อหน้าเฟ่ยเจี้ยนจงและ เฟ่ยเข่อซิน เขาเองก็ไม่ง่ายที่จะพูดออกไปตรงๆ ดังนั้นเขาจึงถามว่า "คุณเฟ่ย อย่างนั้นคุณได้เตรียมเงินดิจิทัลไว้ให้ผู้ลักพาตัวเพื่อช่วยเหลือเขาแล้วหรือยัง?"
เฟ่ยซานไห่พูดด้วยความอึดอัด "เรื่องนี่...คุณนักสืบหลี่... ตอนนี้เรื่องเล็กเรื่องใหญ่ล้วนเป็นหลานสาวของฉันเข่อซินที่รับผิดชอบ เรื่องนี้คุณควรถามเธอดีกว่า..."
หลี่ญ่าหลินขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นก็หันหน้าไปหาเฟ่ยเข่อซินและถามว่า "คุณหนูเฟ่ย ในเมื่อคุณเป็นผู้นำตระกูลเฟ่ย อย่างนั้นไม่ทราบว่าคุณจะจัดการกับเรื่องการลักพาตัวเฟ่ยฮ่าวหยางอย่างไร?"
เฟ่ยเข่อซินกำลังคำนวณเวลา เธอคิดว่าเย่เฉินน่าจะให้คนเผยแพร่วิดีโอเหล่านั้นออกไปก่อนในเร็วๆนี้ ดังนั้นตนเองจึงยังไม่สามารถเปิดเผยพิรุธใดๆ ต่อหน้าหลี่ญ่าหลิน ได้
ดังนั้นเธอจึงพูดกับหลี่ญ่าหลิน ด้วยใบหน้าที่แน่วแน่ "นักสืบหลี่ แม้ว่าฮ่าวหยางจะแก่กว่าฉันเพียงเล็กน้อย แต่เขาเป็นถึงหลานชายคนโตของฉัน อีกทั้งยังเป็นลูกชายคนโตและหลานชายของตระกูลเฟ่ยเช่นกัน แน่นอนว่าพวกเราจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยเขากลับมา ดังนั้นฉันจึงหวังว่าตำรวจจะพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อช่วยเขาให้รอดพ้นจากการลักพาตัว...”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...