ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4251
เมื่อเห็นว่าเวลาใกล้จะแปดโมงเข้ามาเรื่อยๆ เขาก็พูดกับเฟ่ยเข่อซินอย่างไม่สบายใจ:"เข่อซิน……ถ้างั้นเดี๋ยวฉันไม่ขึ้นไปจะดีกว่า……"
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างเด็ดขาด:"งานแถลงข่าววันนี้ พวกเราทั้งสี่คน ห้ามหายสักคน!"
เฟ่ยเสวปิงพูดด้วยความตื่นตระหนก:"ฉันเกรงว่าเดี๋ยวพอฉันปรากฏตัว ก็จะทำให้ฝูงชนโกรธเคืองทันที ถ้ามันส่งผลกระทบกับจังหวะการแถลงข่าวของเธอ คงจะเป็นปัญหาใหญ่……"
"ไม่เป็นไร"เฟ่ยเข่อซินพูดแบบไม่เหลือหนทาง:"หลังจากที่คุณกับลุงใหญ่และคุณปู่ขึ้นเวทีแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรหรือทำอะไรทั้งนั้น หนูจะพูดเองคนเดียว พวกคุณแค่ต้องขอโทษตามหนู และโค้งคำนับตามหนูก็พอแล้ว"
เฟ่นเสวปิงยังอยากจะพูดอะไรอีก เฟ่ยเจี้ยนจงที่อยู้ข้างๆ ตะโกนอย่างเย็นชา:"เสวปิง! ลูกชายของนายก่อเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ถ้านายที่เป็นพ่อไม่แสดงตัว คนอื่นจะมองตระกูลเฟ่ยของเราอย่างไร? !"
เฟ่ยเสวปิงพูดอย่างอับอาย:"คุณปู่ คุณพูดถูก……"
เฟ่ยเจี้ยนจงมองเขาอย่างเย็นชา จากนั้นมองไปที่เฟ่ยซานไห่ที่ก้มหน้าเงียบ และพูดอย่างเย็นชาว่า:"รวมทั้งฉันด้วย ทุกคนในตระกูลเฟ่ย ต้องเชื่อฟังคำสั่งของเข่อซินเด็ดขาด ไม่เช่นนั้น ก็ไสหัวออกจากตระกูลเฟ่ยเร็วๆซะ ไสหัวออกไปเป็นญาติกัน!"
เฟ่ยเสวปิงก้มหน้า และพูดอย่างรวดเร็วว่า:"ผมเข้าใจแล้วครับคุณปู่…..."
ในเวลานี้ ซูรั่วหลีในชุดสูทสีดำผลักเปิดประตู เดินไปหาเฟ่ยเข่อซิน และพูดว่า:"คุณเฟ่ย ยังเหลืออีกหนึ่งนาทีสุดท้ายค่ะ"
"ค่ะ"เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า และถามว่า:"รั่วหลี คุณเย่ไม่มาเหรอ?"
"ใช่ค่ะ"ซูรั่วหลีพูดว่า:"คุณเย่กำลังดูการถ่ายทอดสดในโรงแรม และเขาฝากให้ฉันบอกคุณเจ็ดคำ ไม่มีทางถอย มีแต่สู้ ถึงจะชนะ"
เฟ่ยเข่อซินเม้มปาก และพยักหน้าอย่างแรง:"ฉันเข้าใจแล้วค่ะ…...ฝากขอบคุณคุณเย่ด้วยค่ะ"
เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาดู เหลือเวลาอีก 40 วินาทีกว่าจะถึงแปดโมง เธอจึงปิดโทรศัพท์ และพูดกับปู่หลานทั้งสามที่อยู่ข้างๆ ว่า:"ใกล้จะถึงเวลาแล้ว เราออกไปกันเถอะ!"
ดังนั้นเมื่อคนเห็นหญิงสาวสวยเดินนำจากทางเข้า ทุกคนต่างตกตะลึงพูดไม่ออก
หลายคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเฟ่ยเข่อซินเป็นใคร ดังนั้นทุกคนจึงกระซิบอยู่ข้างล่าง อยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ทำอะไรกันแน่
นักข่าวสื่อหลายคนถึงกับแอบด่าไว้ก่อน:"พวกคนจากตระกูลเฟ่ยไร้ยางอายเหลือเกิน ในช่วงเวลาวิกฤต กลับผลักเด็กผู้หญิงคนหนึ่งออกมาเป็นโล่!"
เสียงนี้กระตุ้นการเห็นด้วยของทุกคนทันที
แต่ว่า ไม่มีใครคาดคิดว่า พอเฟ่ยเข่อซินเดินไปที่แท่น และพูดประโยคแรกหลังไมโครโฟน ก็ทิ้งระเบิดลงในฝูงชน:
เห็นริมฝีปากของเธอแยกออกเบา ๆ และพูดอย่างสงบ:"สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ จากสื่อทุกคน ฉันคือประธานคนใหม่ของเฟ่ยซื่อกรุ๊ป เฟ่ยเข่อซิน!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...