เมื่อเห็นว่าเวลาใกล้จะแปดโมงเข้ามาเรื่อยๆ เขาก็พูดกับเฟ่ยเข่อซินอย่างไม่สบายใจ:"เข่อซิน……ถ้างั้นเดี๋ยวฉันไม่ขึ้นไปจะดีกว่า……"
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างเด็ดขาด:"งานแถลงข่าววันนี้ พวกเราทั้งสี่คน ห้ามหายสักคน!"
เฟ่ยเสวปิงพูดด้วยความตื่นตระหนก:"ฉันเกรงว่าเดี๋ยวพอฉันปรากฏตัว ก็จะทำให้ฝูงชนโกรธเคืองทันที ถ้ามันส่งผลกระทบกับจังหวะการแถลงข่าวของเธอ คงจะเป็นปัญหาใหญ่……"
"ไม่เป็นไร"เฟ่ยเข่อซินพูดแบบไม่เหลือหนทาง:"หลังจากที่คุณกับลุงใหญ่และคุณปู่ขึ้นเวทีแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรหรือทำอะไรทั้งนั้น หนูจะพูดเองคนเดียว พวกคุณแค่ต้องขอโทษตามหนู และโค้งคำนับตามหนูก็พอแล้ว"
เฟ่นเสวปิงยังอยากจะพูดอะไรอีก เฟ่ยเจี้ยนจงที่อยู้ข้างๆ ตะโกนอย่างเย็นชา:"เสวปิง! ลูกชายของนายก่อเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ถ้านายที่เป็นพ่อไม่แสดงตัว คนอื่นจะมองตระกูลเฟ่ยของเราอย่างไร? !"
เฟ่ยเสวปิงพูดอย่างอับอาย:"คุณปู่ คุณพูดถูก……"
เฟ่ยเจี้ยนจงมองเขาอย่างเย็นชา จากนั้นมองไปที่เฟ่ยซานไห่ที่ก้มหน้าเงียบ และพูดอย่างเย็นชาว่า:"รวมทั้งฉันด้วย ทุกคนในตระกูลเฟ่ย ต้องเชื่อฟังคำสั่งของเข่อซินเด็ดขาด ไม่เช่นนั้น ก็ไสหัวออกจากตระกูลเฟ่ยเร็วๆซะ ไสหัวออกไปเป็นญาติกัน!"
เฟ่ยเสวปิงก้มหน้า และพูดอย่างรวดเร็วว่า:"ผมเข้าใจแล้วครับคุณปู่…..."
ในเวลานี้ ซูรั่วหลีในชุดสูทสีดำผลักเปิดประตู เดินไปหาเฟ่ยเข่อซิน และพูดว่า:"คุณเฟ่ย ยังเหลืออีกหนึ่งนาทีสุดท้ายค่ะ"
"ค่ะ"เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า และถามว่า:"รั่วหลี คุณเย่ไม่มาเหรอ?"
"ใช่ค่ะ"ซูรั่วหลีพูดว่า:"คุณเย่กำลังดูการถ่ายทอดสดในโรงแรม และเขาฝากให้ฉันบอกคุณเจ็ดคำ ไม่มีทางถอย มีแต่สู้ ถึงจะชนะ"
เฟ่ยเข่อซินเม้มปาก และพยักหน้าอย่างแรง:"ฉันเข้าใจแล้วค่ะ…...ฝากขอบคุณคุณเย่ด้วยค่ะ"
เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาดู เหลือเวลาอีก 40 วินาทีกว่าจะถึงแปดโมง เธอจึงปิดโทรศัพท์ และพูดกับปู่หลานทั้งสามที่อยู่ข้างๆ ว่า:"ใกล้จะถึงเวลาแล้ว เราออกไปกันเถอะ!"
ดังนั้นเมื่อคนเห็นหญิงสาวสวยเดินนำจากทางเข้า ทุกคนต่างตกตะลึงพูดไม่ออก
หลายคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเฟ่ยเข่อซินเป็นใคร ดังนั้นทุกคนจึงกระซิบอยู่ข้างล่าง อยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ทำอะไรกันแน่
นักข่าวสื่อหลายคนถึงกับแอบด่าไว้ก่อน:"พวกคนจากตระกูลเฟ่ยไร้ยางอายเหลือเกิน ในช่วงเวลาวิกฤต กลับผลักเด็กผู้หญิงคนหนึ่งออกมาเป็นโล่!"
เสียงนี้กระตุ้นการเห็นด้วยของทุกคนทันที
แต่ว่า ไม่มีใครคาดคิดว่า พอเฟ่ยเข่อซินเดินไปที่แท่น และพูดประโยคแรกหลังไมโครโฟน ก็ทิ้งระเบิดลงในฝูงชน:
เห็นริมฝีปากของเธอแยกออกเบา ๆ และพูดอย่างสงบ:"สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ จากสื่อทุกคน ฉันคือประธานคนใหม่ของเฟ่ยซื่อกรุ๊ป เฟ่ยเข่อซิน!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...