เธอรู้ว่า เย่เฉินพูดถูก
ในเวลานี้ เธอควรจะแข็งแกร่งขึ้น และสร้างความยิ่งใหญ่ของผู้นำตระกูลไว้
แต่ว่า แค่คนเดียว ต่อสู้กับคณะกรรมการทั้งหมด ซึ่งทำให้เธอไม่สบายใจเล็กน้อย และไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหน
เย่เฉินพูดในเวลานี้:"ในความรู้สึกของฉัน กรุ๊ปส่วนใหญ่มีหุ้นและสิทธิ์ในการออกเสียงเท่าเทียมกัน ถ้าบุคคลหนึ่งถือหุ้น 10% ก็จะมีสิทธิ์ออกเสียง 10% หากบุคคลหนึ่งถือหุ้นมากกว่า 51% สิทธิ์ในการออกเสียงก็จะมากกว่า 51% ในทางทฤษฎี เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่มีการควบคุมอย่างสมบูรณ์ใช่ไหม?"
เฟ่ยเข่อซินรีบพูดว่า:"ใช่ค่ะ คุณเย่ แบบนั้นแหละ"
เย่เฉินพูดเสริมว่า:"แต่สำหรับกรุ๊ปใหญ่จำนวนมาก เนื่องจากธุรกิจและผู้ถือหุ้นจำนวนมาก และการเสนอขายหุ้นต่อสาธารณะ การเจือจางของผู้ถือหุ้นเป็นเรื่องร้ายแรง ในกรุ๊ปใหญ่จำนวนมาก ผู้ถือหุ้นรายใหญ่เพียงรายเดียว อาจจะมีเพียงร้อยละ20- 30ใช่ไหม?"
"ใช่ค่ะ"เฟ่ยเข่อซินพูดตามจริง:"บริษัทมหาชนส่วนใหญ่มักจะเป็นเช่นนี้ เอาบริษัทApple ซึ่งมีมูลค่าตลาดมากกว่า 2 ล้านล้านเหรียญสหรัฐมาพูด ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดกรุ๊ปชั้นนำ ถือหุ้นเพียง 7% ของหุ้นเท่านั้น"
เย่เฉินพูดว่า:"ดังนั้นในกรณีนี้ จำเป็นต้องใช้ระบบการแบ่งปันAB และนำสิทธิ์ในการออกเสียงของคนอื่นไป โดยไม่กีดกันผู้ถือหุ้นรายอื่นจากหุ้นของพวกเขา แม้ว่าคุณจะไม่สามารถบรรลุการควบคุมมากกว่า 51% ได้อย่างสมบูรณ์ก็ตาม แต่ต้องอยู่ในมืออย่างน้อย 51% ของสิทธิ์ในการออกเสียง มีแต่แบบนี้ ถึงจะมั่นใจได้ว่าไม่มีใครสามารถเขย่ารากฐานของคุณได้"
พูดจบ เย่เฉินพูดเสริมว่า:"คุณต้องจำไว้ว่าวันนี้เป็นวันที่ผู้ถือหุ้นเหล่านั้นกลัวคุณมากที่สุด ไม่ว่าวันนี้คุณจะให้พวกเขาจ่ายค่าตอบแทนหรือไม่ หลังจากวันนี้ ความกลัวของพวกเขาที่มีต่อคุณจะลดลง ดังนั้นคุณต้องฉวยโอกาส"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟ่ยเข่อซินก็เหมือนโดนน้ำมนต์แล้วรู้ซึ้ง
เย่เฉินพูดถูก สมาชิกคณะกรรมการชุดปัจจุบันทุกคน ต้องเป็นเหมือนผู้ต้องสงสัยที่ก่ออาชญากรรม และกำลังรอที่จะถูกพิพากษาแน่นอน
ทุกคนพร้อมใจยอมรับการลงโทษ ถ้าเธอไม่ฉวยโอกาสข่มเหงพวกเขา งั้นพอผ่านวันนี้ไป ก็จะเกิดความรู้สึกลอยนวล
"ค่ะ!"เฟ่ยเข่อซินตอบตกลงทันที และพูดกับผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ว่า:"ให้พล.ต.ท.หลี่เข้ามา"
เย่เฉินพูดในเวลานี้ว่า:"คุณหนูเฟ่ย คุณไม่ต้องวางสาย ฉันอยากฟังว่าพล.ต.ท.หลี่จะทำอะไร"
"ได้ค่ะคุณเย่"เฟ่ยเข่อซินพูดไป ก็ใส่โทรศัพท์ลงในกระเป๋า
หลังจากนั้นไม่นาน หลี่ญ่าหลินก็ก้าวเท้าใหญ่ๆ เดินเข้ามา
หลังจากเห็นเฟ่ยเข่อซิน ก็ถามตรงประเด็น:"คุณหนูเฟ่ย คุณซูซูรั่วหลีที่กลับไปนิวยอร์กกับคุณตอนนี้อยู่ที่ไหน? ฉันมีเรื่องจะถามหล่อนต่อหน้า!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...