ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4263
และหลังจากที่เธอออกจากเฟ่ยซื่อกรุ๊ป แฮกเกอร์ของสำนักว่านหลงได้บุกโจมตีการตรวจสอบความปลอดภัยของเฟ่ยซื่อกรุ๊ปโดยตรง และจัดการวิดีโอการเฝ้าระวังทั้งหมดของซูรั่วหลีในเฟ่ยซื่อกรุ๊ป
สำหรับตัวของซูรั่วหลี เธอตรงไปที่ท่าเรือในท่าเรือนิวยอร์ก ซึ่งบังเอิญว่ามีเรือบรรทุกสินค้าจากบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด ที่พร้อมจะกลับไปหัวเซี่ย ดังนั้นเย่เฉินจึงจัดให้ซูรั่วหลีออกจากสหรัฐอเมริกาโดยทางเรือก่อน
เรือขนส่งสินค้าจะแล่นตรงกลับไปยังกลางทะเลหัวเซี่ยจากนิวยอร์ก ดังนั้น มันจะผ่านคลองปานามาและเข้าสู่มหาสมุทรแปซิฟิกภายใต้สถานการณ์ปกติ แต่ว่า เนื่องจากการเดินทางที่ยาวนาน ซูรั่วหลี สามารถขึ้นเฮลิคอปเตอร์จากทะเลโดยตรงไปยังคูบาเมื่อสินค้าผ่านคูบาได้ และจากคูบากลับไปหัวเซี่ยโดยเครื่องบิน
แต่หลี่ญ่าหลินที่มั่นใจมากจะรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร เขาโทรศัพท์ไปหาผู้บัญชาการตำรวจนิวยอร์กโดยตรง เปิดเผยความสงสัยและแรงจูงใจของเขา และขอให้ผู้อำนวยการตำรวจมาสนับสนุนทันทีพร้อมหมายค้น
เดิมทีผู้อำนวยการตำรวจรู้สึกโกรธเล็กน้อยกับการกระทำส่วนตัวของเขา แต่เมื่อเขาได้ยินว่าซูรั่วหลีอยู่ในเฟ่ยซื่อกรุ๊ป มันอาจจะเกี่ยวข้องกับการฆาตกรรม10กว่าคดีในนิวยอร์ก ดังนั้นจึงส่งคนไปที่เฟ่ยซื่อกรุ๊ปเพื่อสนับสนุนทันที
เขามีจุดยืนเดียวกับหลี่ญ่าหลิน ไม่ว่าคนลึกลับเหล่านั้นจะธำรงคุณธรรมหรือไม่ก็ตาม เขาก็ต้องจับกุมคนเหล่านี้และนำพวกเขาไปสู่กระบวนการยุติธรรม มิฉะนั้น มันจะเป็นความอัปยศต่อระบบตำรวจนิวยอร์กทั้งหมด
เป็นผลให้เจ้าหน้าที่ตำรวจจำนวนมากจากทั่วนิวยอร์ก มาสำนักงานใหญ่ของเฟ่ยซื่อกรุ๊ปเพื่อสนับสนุน รวมถึงหน่วยปฏิบัติการพิเศษ SWAT ที่ทรงพลังที่สุดในตำรวจนิวยอร์ก
เพื่อป้องกันไม่ให้ซูรั่วหลีหลบหนี ตำรวจได้ปิดกั้นทางเข้าและทางออกทั้งหมดของเฟ่ยซื่อกรุ๊ป และส่งทหารจำนวนมากเฝ้าไว้ ที่ทางเข้าออกแต่ละแห่ง นอกจากกองกำลังพิเศษที่มีกระสุนจริงแล้ว ยังมีมือปืนหลายคนแอบซ่อนอยู่
ตำรวจคนอื่นๆ ตรวจสอบข้อมูลประจำตัวของคนในทีละคน และผู้ตรวจสอบข้อมูลถูกต้องแล้ว จะถูกส่งออกจากที่เกิดเหตุทันที หลังจากที่ตรวจสอบทุกคนแล้ว หากยังไม่เจอตัวของซูรั่วหลี ตำรวจจะเอาเครื่องจับเท็จ ทำการค้นหาทุกซอกทุกมุมของสำนักงานใหญ่ของทั้งเฟ่ยซื่อกรุ๊ป
เพื่อป้องกันอุบัติเหตุ ตำรวจนิวยอร์กยังได้แจ้งแผนกจัดการตรวจคนเข้าเมือง ให้ระบุว่าซูรั่วหลีเป็นเป้าหมายของการจำกัดทางออก หากซูรั่วหลีปรากฏตัวที่ท่าเรือทางเข้าและทางออก ระบบจดจำใบหน้าอันทรงพลังก็สามารถใช้ได้ภายในหนึ่งวินาที ระบุและแจ้งเตือนตำรวจ
เมื่อเย่เฉินมาที่ร้านอาหารของลุงโจง จู่ๆ เขาก็พบว่านอกร้านอาหาร ชายหนุ่มอายุ 20 ปีเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ของหญิงสาวที่อยู่ข้างถนน จากนั้นก็ขึ้นรถสีดำแล้วจากไป
หลังจากที่โทรศัพท์ถูกขโมย เด็กหญิงก็ตะโกนอย่างประหม่าว่า:"ช่วยโทรหา911 ให้ฉันด้วย มีคนขโมยโทรศัพท์ฉัน!"
เย่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก
จากนั้น เขาก็เดินไปที่ร้านอาหารของลุงโจง
ในเวลานี้ ลุงโจงเปิดประตู และเห็นเย่เฉินสวมแว่นกันแดดและหน้ากาก จำได้อย่างรวดเร็วจากท่าทางและทรงผมของเขา ดังนั้นจึงส่ายหัวเล็กน้อยให้เขา และขยิบตาอีกครั้ง แล้วข้ามเขาไป พูดกับสาวที่ถูกขโมยโทรศัพท์ไปว่า:"ไม่ต้องกลัวนะสาวน้อย หนูเข้ามานั่งที่ร้านก่อน ฉันจะช่วยเธอโทรแจ้งตำรวจ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...