ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4267
พูดจบ เฉินจ้างโจงพูดอีกว่า:"ในที่อย่างสหรัฐอเมริกา ทุกอย่างเป็นตลาด ตำรวจก็เช่นเดียวกัน ทุกเขตที่มั่งคั่งในนิวยอร์กมีสาขาของตำรวจนิวยอร์ก เงินเดือนของตำรวจสาขาเหล่านี้ ไม่ใช่ความรับผิดชอบของเทศบาลเมือง แต่เป็นความรับผิดชอบของคนรวยในอำเภอ และรถที่พวกเขาลาดตระเวนได้รับบริจาคจากคนรวยที่ร่ำรวยในอำเภอ ในสถานที่แบบนี้ ไม่ใช่มีแต่คนปฏิบัติหน้าที่ตลอด 24 ชม. แต่ยังมีตำรวจสายตรวจตลอด 24 ชม. ในสถานที่ต่างๆ จะไม่เห็นเงาตำรวจเลย"
เย่เฉินพยักหน้าเบา ๆ และถอนหายใจ:"เป็นอย่างนี้นี่เอง สำหรับคนอย่างฉันที่ไม่เข้าใจสถานการณ์ จึงไม่เห็นว่าที่นี่มีอะไรผิดปกติ"
เย่เฉินชื่นชมความอ่อนไหวในรายละเอียดของเฉินจ้างโจง และอดไม่ได้ที่จะชื่นชม:"ฉันเดาว่าพวกเขาต้องรู้สึกว่าพวกเขาแสดงได้ดีมาก แต่ไม่นึกเลยว่าจะหลบสายตาแหลมคมของคุณไม่ได้"
เฉินจ้างโจงโบกมือ และพูดอย่างถ่อมตัวว่า:"คุณชายเย่ชมเกินไปแล้วครับ ฉันไม่ถือว่าสายตาแหลมคมอะไรหรอก แค่อยู่ที่ไชน่าทาวน์มาหลายปีแล้ว ก็คุ้นเคยกับสถานที่นี้มากเกินไป หากมีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับสถานที่นี้ ฉันจะสังเกตเห็นได้ทันที"
เฉินจ้างโจงพูดจบ ก็ยิ้มเล็กน้อย และพูดเสริมว่า:"พูดแบบไม่เวอร์เกิน หลังจากอยู่ในที่แห่งหนึ่งเป็นเวลานาน แม้ว่าเสียงเห่าของสุนัขข้างบ้าน จะเปลี่ยนไปกว่าปกติเล็กน้อย ก็ยังฟังออก"
เมื่อเฉินจ้างโจงพูดถึงนี้ ก็ถามเย่เฉินด้วยความเป็นห่วง:"คุณชายเย่ ทำไมตำรวจถึงตามคุณล่ะ? พวกเขามีเบาะแสอะไรที่สำนักว่านหลงงั้นหรือ?"
เย่เฉินส่ายหัวและพูดว่า:"สำนักว่านหลงไม่ได้ทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้ แต่ฉันมีเรื่องบางอย่างที่คิดน้อยไป ให้ผู้หญิงที่มีตัวตนที่ละเอียดอ่อน ส่งสองปู่หลานของตระกูลเฟ่ยไปนิวยอร์ก และตอนนั้นฉันก็ไม่ได้คิดละเอียดมากนัก แค่ให้ผู้หญิงคนนั้นพาคนมาปกติ แต่กลับลืมว่า เธอจะทิ้งเบาะแสไว้หลังจากเข้าประเทศ"
เย่เฉินพูดเสริมว่า:"หลี่ญ่าหลินได้นำคนมาปิดกั้นสำนักงานใหญ่ของเฟ่ยซื่อกรุ๊ปแล้ว โชคดีที่ฉันได้รับข่าวล่วงหน้าและให้นางไปก่อน ไม่เช่นนั้น ถ้าตำรวจนิวยอร์กพบจริงๆ เรื่องมันคงจะยุ่งยากแล้ว"
เฉินจ้างโจงรีบถามว่า:"คุณชายเย่ สถานการณ์เป็นยังไง? ช่วยบอกรายละเอียดหน่อยได้ไหม?"
"ใช่"เย่เฉินพยักหน้าเห็นด้วย และพูดว่า:"เรื่องนี้ไม่ยุติธรรมสำหรับเขาจริงๆ"
เฉินจ้างโจงยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า:"ทำอะไรก็ต้องมีจังหวะ ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถแล่นได้อย่างราบรื่น มีความพ่ายแพ้อยู่เสมอ มันก็แค่เรื่องของเวลา"
หลังจากนั้น เขาถามเย่เฉินว่า:"คุณเย่ ในเมื่อคุณบอกว่าสำนักว่านหลงไม่ได้เปิดเผยเบาะแสใดๆ เกี่ยวกับคุณ ทำไมตำรวจถึงหามาถึงที่ฉันล่ะ?"
เย่เฉินคิดดู แล้วพูดว่า:"น่าจะเพราะน้าชายใหญ่ของฉัน……"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...