ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4273

รู้ว่าเย่เฉินจะมา เฉินตัวตัวก็ไปคอยอยู่นอกประตูฮอลล์ตั้งนานแล้ว พอเห็นว่าเย่เฉินมาแล้ว จึงเดินไปข้างหน้าพร้อมเอ่ยอย่างสุภาพ : “คุณเย่คุณมาแล้ว ! ชิวอี๋กำลังซ้อมใหญ่อยู่ จึงให้ฉันมาต้อนรับคุณค่ะ !”

เย่เฉินมองเฉินตัวตัว พร้อมกับเอ่ยถามอย่างแปลกใจ : “คุณตัวตัว พวกเราก็นับว่ารู้จักมากันเป็นเวลานานแล้ว ทำไมจู่ ๆวันนี้คุณถึงได้เปลี่ยนไปเกรงใจขนาดนี้เล่า ?”

เฉินตัวตัวหัวเราะคิกคักพร้อมกับเอ่ย : “ดูคุณเย่พูดสิ ฉันเฉินตัวตัวปฏิบัติต่อคุณอย่างเกรงใจมากมาตลอดเลยอยู่แล้วนะคะ”

เย่เฉินจึงพูดอย่างหยอกล้อ : “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาให้คุณมาด่าหาว่าฉันเป็นผู้ชายไร้หัวใจหรอกนะ”

เฉินตัวตัวเอ่ยด้วยใบหน้าเคร่งขรึม : “ไม่ ๆ ๆ คนหนุ่มคนสาวน่ะ ต้องรู้จักแยกแยะ ในแง่การจัดการปัญหาของชิวอี๋ คุณแสดงได้เหมือนผู้ชายไร้หัวใจจริง ๆ ทว่าในด้านอื่น ๆ ยังคงยอดเยี่ยม”

พูดจบ เธอไม่สนใจสีหน้ากลัดกลุ้มของเย่เฉินเลย พลันชี้ไปที่ฮอลล์แสดงที่ใหญ่มากด้านหลัง หัวเราะคิดคักแล้วเอ่ย : “คุณดูสิ นี่เป็นฮอลล์แสดงที่ดีที่สุดของนครนิวยอร์ก ก่อนหน้าเรายังกังวลอยู่ว่า จะถูกคนตระกูลเฟ่ยใส่ร้าย อาจจะไม่มีโอกาสจะได้ใช้มันซะแล้ว แต่ใครจะไปนึกว่า ตอนนี้ฮอลล์แห่งนี้ได้กลายเป็นของพวกเราแล้ว……”

พูดถึงตรงนี้ เธอก็เอ่ยกับเย่เฉินด้วยใบหน้าเลื่อมใส : “คุณเย่ เป็นได้แค่คุณเท่านั้น !”

เย่เฉินในตอนนี้กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

เฉินตัวตัวเป็นคนหลักแหลมและซุกซน บางครั้งพูดจากออกแนวถากถาง แต่บางครั้งก็ให้ความรู้สึกที่ตรงไปตรงมาอย่างหาได้ยาก

ดังนั้นเธอตบหัวแล้วลูบหลัง ตัวเองเลยไม่รู้ว่าจริง ๆ ว่าควรตอบอย่างไรดี

ครั้นแล้ว เขาจึงทำได้แต่เปลี่ยนหัวข้อสนทนาพลันเอ่ย : “จริงสิ ด้านในฮอลล์นี้เป็นรูปแบบอะไรเหรอ ? มีห้อง VIP ไหม ?”

“มีสิ” เฉินตัวตัวเอ่ยตอบทันที จากนั้นก็เอ่ยถาม : “คุณเย่ คุณคงจะไม่ได้อยากชมการแสดงพรุ่งนี้ในห้องหรอกนะ ?”

เย่เฉินพยักหน้า : “ใช่แล้ว ห้อง VIP น่าจะไม่เป็นการทำตัวเด่นหน่อย”

เฉินตัวตัวกล่าว : “ไม่เป็นการทำตัวเด่นก็จริง แต่ว่าระยะห่างก็ไกลมากที่สุดเหมือนกัน อยู่บนสุดของแถวท้ายสุด ถึงตอนที่ชิวอี๋อยู่บนเวที คาดว่าจะไม่เห็นคุณเอานะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน