ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4273
รู้ว่าเย่เฉินจะมา เฉินตัวตัวก็ไปคอยอยู่นอกประตูฮอลล์ตั้งนานแล้ว พอเห็นว่าเย่เฉินมาแล้ว จึงเดินไปข้างหน้าพร้อมเอ่ยอย่างสุภาพ : “คุณเย่คุณมาแล้ว ! ชิวอี๋กำลังซ้อมใหญ่อยู่ จึงให้ฉันมาต้อนรับคุณค่ะ !”
เย่เฉินมองเฉินตัวตัว พร้อมกับเอ่ยถามอย่างแปลกใจ : “คุณตัวตัว พวกเราก็นับว่ารู้จักมากันเป็นเวลานานแล้ว ทำไมจู่ ๆวันนี้คุณถึงได้เปลี่ยนไปเกรงใจขนาดนี้เล่า ?”
เฉินตัวตัวหัวเราะคิกคักพร้อมกับเอ่ย : “ดูคุณเย่พูดสิ ฉันเฉินตัวตัวปฏิบัติต่อคุณอย่างเกรงใจมากมาตลอดเลยอยู่แล้วนะคะ”
เย่เฉินจึงพูดอย่างหยอกล้อ : “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาให้คุณมาด่าหาว่าฉันเป็นผู้ชายไร้หัวใจหรอกนะ”
เฉินตัวตัวเอ่ยด้วยใบหน้าเคร่งขรึม : “ไม่ ๆ ๆ คนหนุ่มคนสาวน่ะ ต้องรู้จักแยกแยะ ในแง่การจัดการปัญหาของชิวอี๋ คุณแสดงได้เหมือนผู้ชายไร้หัวใจจริง ๆ ทว่าในด้านอื่น ๆ ยังคงยอดเยี่ยม”
พูดจบ เธอไม่สนใจสีหน้ากลัดกลุ้มของเย่เฉินเลย พลันชี้ไปที่ฮอลล์แสดงที่ใหญ่มากด้านหลัง หัวเราะคิดคักแล้วเอ่ย : “คุณดูสิ นี่เป็นฮอลล์แสดงที่ดีที่สุดของนครนิวยอร์ก ก่อนหน้าเรายังกังวลอยู่ว่า จะถูกคนตระกูลเฟ่ยใส่ร้าย อาจจะไม่มีโอกาสจะได้ใช้มันซะแล้ว แต่ใครจะไปนึกว่า ตอนนี้ฮอลล์แห่งนี้ได้กลายเป็นของพวกเราแล้ว……”
พูดถึงตรงนี้ เธอก็เอ่ยกับเย่เฉินด้วยใบหน้าเลื่อมใส : “คุณเย่ เป็นได้แค่คุณเท่านั้น !”
เย่เฉินในตอนนี้กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
เฉินตัวตัวเป็นคนหลักแหลมและซุกซน บางครั้งพูดจากออกแนวถากถาง แต่บางครั้งก็ให้ความรู้สึกที่ตรงไปตรงมาอย่างหาได้ยาก
ดังนั้นเธอตบหัวแล้วลูบหลัง ตัวเองเลยไม่รู้ว่าจริง ๆ ว่าควรตอบอย่างไรดี
ครั้นแล้ว เขาจึงทำได้แต่เปลี่ยนหัวข้อสนทนาพลันเอ่ย : “จริงสิ ด้านในฮอลล์นี้เป็นรูปแบบอะไรเหรอ ? มีห้อง VIP ไหม ?”
“มีสิ” เฉินตัวตัวเอ่ยตอบทันที จากนั้นก็เอ่ยถาม : “คุณเย่ คุณคงจะไม่ได้อยากชมการแสดงพรุ่งนี้ในห้องหรอกนะ ?”
เย่เฉินพยักหน้า : “ใช่แล้ว ห้อง VIP น่าจะไม่เป็นการทำตัวเด่นหน่อย”
เฉินตัวตัวกล่าว : “ไม่เป็นการทำตัวเด่นก็จริง แต่ว่าระยะห่างก็ไกลมากที่สุดเหมือนกัน อยู่บนสุดของแถวท้ายสุด ถึงตอนที่ชิวอี๋อยู่บนเวที คาดว่าจะไม่เห็นคุณเอานะ”
ส่วนด้านบนสุดที่เป็นแถวที่นั่งผู้ชมที่สูงสุด ท้ายที่สุดของฮอลล์นั่น ก็เป็นห้อง VIP ที่ดีมากและมีความเป็นส่วนตัวมากแถวหนึ่ง ห้อง VIP พวกนี้ ปกติจะเตรียมให้แขก VIP โดยเฉพาะ ในตอนที่จัดการแข่งขันกีฬาสำคัญที่ฮอลล์
เมื่อเป็นแบบนี้ แขก VIP สามารถดื่มเหล้าพูดคุยสัพเพเหระกับเพื่อนด้วยกันไปได้ และมองการของแข่งขันทั้งหมดจากที่สูงลงมาได้ไปด้วย ในขณะเดียวกันยังสามารถรับรองความเป็นส่วนตัวที่ดีที่สุดได้อีกด้วย
บางสนามฟุตบอลที่ยุโรป พวกผู้ดีในสังคมจำนวนมากต่างมีห้องเฉพาะของตัวเอง พอมีการแข่งขัน ก็จะนัดเพื่อนมาดื่มเหล้าดูบอลอยู่ด้วยกันในห้อง
มองปราดเดียวเย่เฉินก็ถูกใจตำแหน่งนี้แล้ว ครั้นแล้วจึงถามเฉินตัวตัวผู้ช่วยของกู้ชิวอี๋ : “ตัวตัว คอนเสิร์ตครั้งนี้ ขายห้อง VIP ไปแล้วหรือยัง ?”
“ยัง” เฉินตัวตัวเอ่ย : “คอนเสิร์ตของชิวอี๋ขายเพียงตั๋วผู้ชมที่พื้นที่แตกต่าง ไม่ขายห้องVIP ปกติห้องVIP ไม่ได้เปิดใช้”
เย่เฉินพยักหน้า ชี้ไปห้องนั้นที่อยู่กลางสุด พร้อมกับเอ่ย : “งั้นก็เก็บห้องนี้ไว้ให้ฉันแล้วกัน”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...