ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4272

ณ ตอนนี้ ในใจของหลี่ญ่าหลินมีอยู่สองเรื่อง

เรื่องแรก คือรีบจับกุมตัวมือสังหารที่ฆ่าคนตายเป็นเบือในช่วงสองวันนี้ที่นครนิวยอร์ก

อีกเรื่อง ก็คือช่วยอานโฉงชิวผู้เป็นสหายตรวจสอบให้ชัดเจน ว่าบนตัวของกู้ชิวอี๋มีความลับอะไรกันแน่

ในตอนนี้ เฟ่ยซื่อกรุ๊ปถูกปิดควบคุมเอาไว้ทุกหนทุกแห่ง การหาตัวซูรั่วหลีให้เจอเป็นเพียงปัญหาเรื่องเวลา ฉะนั้น ตอนที่เขารับสายโทรศัพท์นี้ ในใจเฝ้ารอคอยเป็นอย่างมากว่าลูกน้องจะสามารถส่งข่าวดีมาให้ได้

แต่ว่า เสียงในสายโทรศัพท์นั้นกลับพูดอย่างจนปัญญามาก : “หัวหน้า พวกเราแสดงละครทั้งหมด ตามที่หัวหน้าสั่งเอาไว้แล้ว แต่นึกไม่ถึงว่า ในเครื่องบันทึกวิดีโอเฝ้าสังเกตของร้านเป็นย่างนั้นไม่มีฮาร์ดดิสก์”

“ไม่มีฮาร์ดดิสก์ ? !” หลี่ญ่าหลินโดนน้ำเย็นสาดไปกะละมังหนึ่งแล้ว พลันเอ่ยปากถาม : “ทำไมถึงไม่มีฮาร์ดดิสก์ ? หรือว่าถูกคนเอาไปก่อนแล้ว ?”

ลูกน้องตอบ : “เพื่อนร่วมงานที่ผมส่งไปส่งข้อความกลับมาว่า เถ้าแก่คนนั้นบอกฮาร์ดดิสก์พังตั้งแต่ก่อนหน้าแล้ว และไม่ได้เปลี่ยนเป็นอันใหม่เลย”

หลี่ญ่าหลินเอ่ยปากถาม : “งั้นฮาร์ดดิสก์ที่พังไปล่ะ ? ไม่มีอยู่ในเครื่องหรือ? ”

ลูกน้องกล่าว : “ไม่มีครับ ผมเองก็ถามแล้ว เขาว่าตำแหน่งฮาร์ดดิสก์ของเครื่องบันทึกวิดีโอเฝ้าสังเกตว่างเปล่าอยู่จริง ๆ ”

หลี่ญ่าหลินมีสีหน้าอึ้งไป พลันขมวดคิ้วเอ่ย : “นี่ไม่ปกติ ! ถ้าหากฮาร์ดดิสก์พังจริง และเขาก็ไม่ได้เตรียมจะซ่อมละก็ งั้นเขาก็ไม่จำเป็นต้องเอาฮาร์ดดิสก์ออกมาจากในเครื่องฮาร์ดดิสก์เลยนี่ นี่ก็เหมือนกับ CPU คอมพิวเตอร์ของนายพังแล้ว จากนั้นนายเตรียมเอาคอมพิวเตอร์เครื่องนี้วางทิ้งไว้ข้าง ๆ พอวางทิ้งไว้แล้ว นายยังจะแงะเอาCPU คอมพิวเตอร์ออกมาเพียงอย่างเดียวไหม ?”

“เอ่อคือ… …” ลูกน้องส่งเสียงบ่นพึมพำ แล้วเอ่ยปาก : “พี่ใหญ่ ความหมายของพี่คือ เถ้าแก่ร้านนั้นไม่ปกติ ?”

“คนคนนี้ไม่ปกติอย่างแน่นอน” หลี่ญ่าหลินเอ่ยด้วยเสียงเย็นเฉียบ : “สืบข้อมูลของเถ้าแก่คนนั้นให้ฉันที แล้วก็ส่งกำลังคนบางส่วนไปคอยสังเกตเขาเงียบ ๆ เขาจะได้ไม่หนีไป”