ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4272
ณ ตอนนี้ ในใจของหลี่ญ่าหลินมีอยู่สองเรื่อง
เรื่องแรก คือรีบจับกุมตัวมือสังหารที่ฆ่าคนตายเป็นเบือในช่วงสองวันนี้ที่นครนิวยอร์ก
อีกเรื่อง ก็คือช่วยอานโฉงชิวผู้เป็นสหายตรวจสอบให้ชัดเจน ว่าบนตัวของกู้ชิวอี๋มีความลับอะไรกันแน่
ในตอนนี้ เฟ่ยซื่อกรุ๊ปถูกปิดควบคุมเอาไว้ทุกหนทุกแห่ง การหาตัวซูรั่วหลีให้เจอเป็นเพียงปัญหาเรื่องเวลา ฉะนั้น ตอนที่เขารับสายโทรศัพท์นี้ ในใจเฝ้ารอคอยเป็นอย่างมากว่าลูกน้องจะสามารถส่งข่าวดีมาให้ได้
แต่ว่า เสียงในสายโทรศัพท์นั้นกลับพูดอย่างจนปัญญามาก : “หัวหน้า พวกเราแสดงละครทั้งหมด ตามที่หัวหน้าสั่งเอาไว้แล้ว แต่นึกไม่ถึงว่า ในเครื่องบันทึกวิดีโอเฝ้าสังเกตของร้านเป็นย่างนั้นไม่มีฮาร์ดดิสก์”
“ไม่มีฮาร์ดดิสก์ ? !” หลี่ญ่าหลินโดนน้ำเย็นสาดไปกะละมังหนึ่งแล้ว พลันเอ่ยปากถาม : “ทำไมถึงไม่มีฮาร์ดดิสก์ ? หรือว่าถูกคนเอาไปก่อนแล้ว ?”
ลูกน้องตอบ : “เพื่อนร่วมงานที่ผมส่งไปส่งข้อความกลับมาว่า เถ้าแก่คนนั้นบอกฮาร์ดดิสก์พังตั้งแต่ก่อนหน้าแล้ว และไม่ได้เปลี่ยนเป็นอันใหม่เลย”
หลี่ญ่าหลินเอ่ยปากถาม : “งั้นฮาร์ดดิสก์ที่พังไปล่ะ ? ไม่มีอยู่ในเครื่องหรือ? ”
ลูกน้องกล่าว : “ไม่มีครับ ผมเองก็ถามแล้ว เขาว่าตำแหน่งฮาร์ดดิสก์ของเครื่องบันทึกวิดีโอเฝ้าสังเกตว่างเปล่าอยู่จริง ๆ ”
หลี่ญ่าหลินมีสีหน้าอึ้งไป พลันขมวดคิ้วเอ่ย : “นี่ไม่ปกติ ! ถ้าหากฮาร์ดดิสก์พังจริง และเขาก็ไม่ได้เตรียมจะซ่อมละก็ งั้นเขาก็ไม่จำเป็นต้องเอาฮาร์ดดิสก์ออกมาจากในเครื่องฮาร์ดดิสก์เลยนี่ นี่ก็เหมือนกับ CPU คอมพิวเตอร์ของนายพังแล้ว จากนั้นนายเตรียมเอาคอมพิวเตอร์เครื่องนี้วางทิ้งไว้ข้าง ๆ พอวางทิ้งไว้แล้ว นายยังจะแงะเอาCPU คอมพิวเตอร์ออกมาเพียงอย่างเดียวไหม ?”
“เอ่อคือ… …” ลูกน้องส่งเสียงบ่นพึมพำ แล้วเอ่ยปาก : “พี่ใหญ่ ความหมายของพี่คือ เถ้าแก่ร้านนั้นไม่ปกติ ?”
“คนคนนี้ไม่ปกติอย่างแน่นอน” หลี่ญ่าหลินเอ่ยด้วยเสียงเย็นเฉียบ : “สืบข้อมูลของเถ้าแก่คนนั้นให้ฉันที แล้วก็ส่งกำลังคนบางส่วนไปคอยสังเกตเขาเงียบ ๆ เขาจะได้ไม่หนีไป”
ในขณะเดียวกัน เย่เฉินได้ออกจากลองบีชแล้ว มุ่งหน้าไปฮอลล์ที่กู้ชิวอี๋แสดง
เนื่องจากตอนที่กู้ชิวอี๋ซ้อมใหญ่อยู่บนเวทีนั้นไม่สามารถพกมือถือติดตัวไปด้วยได้ เธอเลยสร้างกลุ่มวีแชทหนึ่งเอาไว้ล่วงหน้า ลากตัวเอง เย่เฉินรวมทั้งเฉินตัวตัวผู้จัดการเข้าในกลุ่มหนึ่ง ให้เฉินตัวตัวรับผิดชอบในการต้อนรับเย่เฉิน
นักแสดงและทีมงานเกี่ยวข้องกับการแสดงทั้งหมดต่างทุ่มเทแรงกายแรงใจทั้งหมดในการซ้อมใหญ่ มีเพียงเฉินตัวตัวผู้จัดการของกู้ชิวอี๋ที่เอ้อระเหย
สำหรับเฉินตัวตัวแล้ว สิ่งที่เธอยุ่งที่สุดคือก่อนหน้าการเตรียมการแสดง อย่างเช่น การเจรจาความร่วมมือต่าง ๆ การทำโฆษณาต่าง ๆ รวมทั้งการประสานแหล่งสื่อมวลชนต่าง ๆ และพิจารณาว่าจะช่วยกู้ชิวอี๋เรียงลำดับแหล่งอย่างไรดี
ทว่า เมื่อการแสดงเข้าสู่สภาพนับถอยหลัง ก็หมายความว่างานในระยะแรกของเธอนั้นเป็นอันเสร็จสมบูรณ์แล้ว ดังนั้นในเวลานี้กลับอยู่ในสภาพที่ว่าง ๆ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...