ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4271
ว่านพั่วจวินรีบเอ่ย : “คุณเย่วางใจได้ครับ กระผมได้จัดการให้พวกลูกน้องจัดการทั่วทุกด้านตั้งนานแล้ว จะไม่เหลือเบาะแสใด ๆ ”
เย่เฉินมองดูคฤหาสน์หลังนี้ พลันเอ่ยปาก : “คฤหาสน์หลังนี้ที่พวกนายเช่า จ่ายเงินซื้อเอาไว้เลยแล้วกัน จากนี้เอาไว้ทำเป็นฐานปฏิบัติการของสำนักว่านหลงที่นครนิวยอร์ก”
“ครับ !” ว่านพั่วจวินขานรับทันที แล้วเอ่ย : “อย่างนั้นวันนี้ก็ให้ลูกน้องไปนัดเจรจากับนายหน้าซื้อขาย รีบซื้อไว้แต่โดยเร็ว”
พูดจบ ว่านพั่วจวินก็เอ่ยอีก : “คุณเย่ ผมเห็นว่าช่วงนี้นครนิวยอร์กไม่ค่อยสงบ ต้องการให้ผมทิ้งลูกน้องบางส่วนไว้ช่วยเหลือคุณหนูเฟ่ยที่นี่หรือเปล่าครับ ?”
“ไม่ต้องหรอก” เย่เฉินโบกมือใส่ พร้อมกับเอ่ย : “เฟ่ยเข่อซินเพิ่งได้นั่งเป็นผู้นำตระกูลของตระกูลเฟ่ย หากในเวลานี้ฉันทิ้งคนไว้ที่ข้างกายเธอ ให้คนอื่นเห็นเข้า คงหมายถึงฉันจะพัฒนาให้เธอกลายเป็นหุ่นเชิดเอาได้ อย่าทำให้เกิดความเข้าใจผิดแบบนี้จะดีกว่า”
พูด ๆ อยู่ เย่เฉินก็พูดขึ้นมาอีก : “จริงสิ รอหลังจากซื้อคฤหาสน์หลังนี้เอาไว้แล้ว นายเลือกพวกคนที่มีสถานะขาวสะอาดที่สุดมาจากในสมาชิกแกนกลางของสำนักว่านหลงได้เลย ให้พวกเขาอยู่ที่นี่เป็นการชั่วคราว เผื่อไว้ในกรณีจำเป็น”
“ไม่มีปัญหาครับ !” ว่านพั่วจวินเอ่ย : “งั้นอีกประเดี๋ยวกระผมจะไปจัดการสักหน่อย”
“ได้” เย่เฉินพยักหน้า พลันเอ่ยอีก : “จริงสิ พั่วจวิน ยังมีอีกเรื่องที่ต้องให้นายไปทำด้วยหน่อย”
ว่านพั่วจวินกล่าวด้วยความเคารพนบนอบ : “คุณเย่ มีเรื่องอันใดเชิญคุณสั่งการมาได้เลยครับ”
เย่เฉินถอนหายใจเฮือกหนึ่ง พลันเอ่ยอย่างทอดถอน : “วิดีโอพวกนั้นที่ฉันเผยออกไป ให้จัดการเบลอลักษณะส่วนใบหน้าของพวกเธอ เพื่อเป็นการเคารพเด็กสาวผู้ไร้ความผิดที่ตายอย่างน่าอนาถพวกนั้น นี่จะต้องส่งผลกระทบต่อการยืนยันตัวตนที่แท้จริงของเหยื่อที่ตามมาทีหลังอย่างแน่นอน ดังนั้น กลับไปนายใช้วิธีอำพรางชื่อส่งไฟล์ต้นฉบับของวิดีโอพวกนี้ไปให้ทางตำรวจนครนิวยอร์ก ให้พวกเขากับตระกูลเฟ่ยยืนยันตัวตนของเหยื่อทั้งหมดด้วยกันสักหน่อย แบบนี้ก็สามารถทำให้ตระกูลเฟ่ยชดใช้เสร็จสิ้นโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”
“ได้ครับ” ว่านพั่วจวินเอ่ย : “อีกเดี๋ยวผมจะจัดเตรียมช่างเทคนิค ส่งอีเมลให้ทางตำรวจนครนิวยอร์กจากเซิร์ฟเวอร์ต่างประเทศโดยตรงเลย แล้วนำเอกสารวิดีโอทั้งหมดส่งให้พวกเขา”
สำนักงานใหญ่เฟ่ยซื่อกรุ๊ป ณ ขณะนี้
ในตอนแรก ประชาชนทั่วทั้งสหรัฐอเมริกาต่างให้ความสนใจการเคลื่อนไหวของทางตำรวจ ไม่เข้าใจว่าทำไมทางตำรวจนครนิวยอร์กปฏิบัติกับเฟ่ยซื่อกรุ๊ปให้เป็นเรื่องใหญ่โต อย่างไรเสียเฟ่ยซื่อกรุ๊ปเพิ่งจะทำการสื่อสารในภาวะวิกฤตได้อย่างไร้ที่ติ ความสนใจที่ประชาชนมีต่อเฟ่ยซื่อกรุ๊ปกับเฟ่ยเข่อซินกำลังพุ่งพรวดขึ้นเป็นประวัติการณ์
ในตอนนี้หลี่ญ่าหลินก็คอยอยู่ในศูนย์กลางบัญชาการชั่วคราวที่ก่อสร้างไว้อยู่ที่นั่น เขาเชื่อมั่นว่าวันนี้ตนเองมาอย่างกะทันหัน ซูรั่วหลีไม่มีทางมีโอกาสหนีไปอย่างแน่นอน
ตอนนี้ ที่เขารออยู่ก็คือพาคนเข้าไปจัดการจับเต่าในไห ! หลังจากกวาดล้างทุกคนจากเฟ่ยซื่อกรุ๊ป
ในตอนนี้ ลูกน้องที่เขาไว้ใจมากที่สุดโทรศัพท์มาหาเขา
เห็นสายที่อีกฝ่ายโทรมา หลี่ญ่าหลินก็เริ่มตื่นเต้น หลังจากรับสายโทรศัพท์ จึงเอ่ยปากถาม : “เป็นไงบ้าง หาวิดีโอเฝ้าสังเกตของร้านห่านย่างนั่นเจอแล้วหรือยัง ? !”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...