ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4270
เมื่อได้ยินว่าเย่เฉินกำลังจะไป สีหน้าของเฉินจ้างโจงดูซับซ้อนมาก
สำหรับเย่เฉิน แม้ว่าเขาจะเพิ่งรู้จักระยะสั้นๆ เพราะพ่อของเย่เฉินมีเมตตากับเขา และบุคลิกภาพของเย่เฉินก็ทำให้เขาชื่นชมเขามาก ดังนั้นเขาจึงมีความรู้สึกที่ดีต่อเย่เฉิน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเห็นว่าตอนนี้เขาแข็งแกร่งและประสบความสำเร็จอย่างยอดเยี่ยม เขาจึงรู้สึกซาบซึ้งใจต่อเย่ฉางอิง
ในช่วงเวลาหนึ่ง เขายังคิดที่จะรับใช้เย่เฉิน เพื่อตอบแทนความเมตตาของเย่ฉางอิง
แต่พอมาคิดดูแล้ว รู้สึกว่าตัวเองเป็นเพียงผู้อพยพผิดกฎหมาย ที่ขายห่านย่างในไชน่าทาวน์มามากกว่า 20 ปีแล้ว และเย่เฉินก็เป็นมหาเศรษฐีอันดับต้นๆ ที่มีมูลค่าหลายแสนล้านเหรียญแล้ว ช่องว่างระหว่างตนกับเขามันต่างกันมาก ในกรณีนี้ ยังจะมีหน้าพูดขอบคุณได้ไง
ยังไงซะ เมื่อความแตกต่างของความแข็งแกร่งนั้นมากเกินไป แม้ว่าตนจะมีความตั้งใจในการตอบแทนความเมตตา ในสายตาของคนภายนอก ก็แค่กำลังปีนขึ้นไป โดยใช้การตอบแทนความเมตตาเป็นข้ออ้าง
ยิ่งไปกว่านั้น เย่เฉินก็อาจจะไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา บางทีเขาอาจจะแค่พูดออกมา ก็คงจะทำให้เขาเดือดร้อนเท่านั้น
ดังนั้น หลังจากคิดดูแล้ว เฉินจ้างโจงจึงเลิกคิดที่จะเสนอเอง
สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ แม้ว่าเย่เฉินจะถนอมคนมีความสามารถ แต่ก็ไม่อยากให้เขาแบกรับอดีตอันหนักหน่วงที่จะรับใช้เขา
ดังนั้น แผนของเขาคือช่วยเฉินจ้างโจง ให้ไปนิพพานเกิดใหม่ก่อน
ยิ่งกว่านั้น ด้วยนิสัยของเย่เฉิน ก่อนที่ทุกอย่างจะสำเร็จ เขาจะไม่ชอบพูดก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่บอกเฉินจ้างโจงสักคำ
ในช่วงเวลาของการจากลา ดวงตาของเฉินจ้างโจงแดงก่ำ และพูดกับเย่เฉินว่า:"คุณชายเย่ โปรดดูแลตัวเองด้วย!"
เย่เฉินก็พูดด้วยความเคารพว่า:"ไม่ต้องกังวลลุงโจง ฉันจะดูแลตัวเองให้ดี"
ดังนั้น เย่เฉินจึงไปที่วิลล่าที่สำนักว่านหลงเช่าโดยตรง
ว่านพั่วจวินได้รับคำสั่งตอนเช้า ว่าให้กำจัดพวกขยะทั้งหมดในนิวยอร์กที่เกี่ยวข้องกับเฟ่ยฮ่าวหยาง และรอที่นี่เพื่อรับคำสั่งต่อไปของเย่เฉิน
หลังจากที่เย่เฉินมาถึง เขาก็วิ่งออกจากคฤหาสน์ เพื่อต้อนรับด้วยตนเอง และพูดด้วยความเคารพว่า:"คุณเย่ งานที่คุณมอบให้ฉัน สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีแล้ว"
เย่เฉินพยักหน้า และพูดว่า:"พั่วจวิน พวกคุณทำได้ดีมากในครั้งนี้ ไม่เพียงแต่คุณฆ่าขยะที่สมควรถูกฆ่าเท่านั้น แต่คุณยังจัดการสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างสวยงาม คุณและพี่น้องคนอื่นๆ ถึงเวลาถอนตัวแล้ว ได้เงินหมื่นล้านดอลลาร์ที่ตระกูลเฟ่ยให้กับสำนักว่านหลงแล้ว และหลังจากที่คุณกลับไปแล้ว ให้สร้างฐานของสำนักว่านหลงดีๆ "
ว่านพั่วจวินพูดอย่างซาบซึ้งว่า:"ไม่ต้องกังวล คุณเย่ ผมจะพยายามอย่างเต็มที่ จะไม่ทำให้คุณผิดหวัง!"
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและสั่งว่า:"ให้พี่น้องอพยพอย่างมีระเบียบ และอย่าทิ้งเบาะแสใดๆ ให้ตำรวจ"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...