ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4269
เฉินจ้างโจงยืนขึ้น สองมือกำหมัด และพูดอย่างเคารพว่า:"คุณชายเย่ คุณมีพลังมาก อย่าว่าแต่แซ่หลิวหนึ่งคนเลย แม้แต่แซ่หลิวสิบคน ก็ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของคุณได้……"
เฉินจ้างโจงพูดด้วยท่าทางละอายใจอย่างยิ่งว่า:"แต่ว่า คุณชายเย่ คำพูดที่พูดออกมายากจะเอากลับคืน! ฉันเฉินจ้างโจงไม่กลัวตาย แต่ฉันกลัวว่า คนอื่นจะแทงข้างหลังฉัน และบอกว่าฉันเป็นคนต่ำต้อยที่กลับคำพูด…...ดังนั้น…...โปรดอย่ากดดันแซ่หลิวนั้นเพราะฉันเลย ในเมื่อเขารักษาสัญญา ไม่ตามฆ่าฉัน ฉันก็ควรปฏิบัติตามสัญญา และไม่กลับไปเกาะฮ่องกงอีกในชีวิตนี้!"
เย่เฉินตะลึงเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนี้ ถึงแม้ในใจจะรู้สึกว่าเฉินจ้างโจงเปิดเผยและตรงไปตรงมา แต่ยังรู้สึกว่าเขาซื่อสัตย์เกินไป และเกณฑ์มาตรฐานทางศีลธรรมสูงเกินไป และแค่ทรมานตัวเองเท่านั้น
แต่ว่า เย่เฉินมองเห็นความแน่วแน่ในสายตาของเขาในเวลานี้ และรู้ว่าเรื่องนี้ไม่สามารถทำบ้าๆ ตามความคิดบังคับของเขาเองได้ ถ้าเขาอยากให้เฉินจ้างโจงละทิ้งสิ่งที่ผ่านมา และก้าวไปข้างหน้า ก็ต้องปฏิบัติตามคำบอกเล่าของบรรพบุรุษ ระฆัง เรียนผูกต้องเรียนแก้
มิฉะนั้น แม้ว่าเขาจะให้ว่านพั่วจวินคุ้มกันเฉินจ้างโจงกลับไปที่เกาะฮ่องกง และใช้กำลังของเขาเพื่อบังคับแซ่หลินประจบประแจง แต่ในใจเฉินจ้างโจง ยังคงรู้สึกต่ำต้อยกว่าผู้อื่น
อันที่จริง เย่เฉินไม่ได้คิดจะเปลี่ยนวาทศิลป์กับเฉินจ้างโจง แม้ว่าเขาจะได้ตกลงกับแซ่หลิน ที่จะไม่กลับไปที่เกาะฮ่องกง แต่เขาไม่ได้ทำข้อตกลงกับแซ่หลิน ที่จะไม่กลับไปที่แผ่นดินใหญ่ ดังนั้นหากไม่สามารถกลับไปที่เกาะฮ่องกงได้ ก็สามารถกลับไปที่แผ่นดินใหญ่กับตน และทำงานในเย่ซื่อกรุ๊ปได้ ถึงตอนนั้น มีเย่ซื่อกรุ๊ปหนุนหลังอยู่ ถึงแซ่หลินนั้นจะรู้ก็ตาม ก็ไม่มีทางมาซักไซ้เอาความที่ตระกูลเย่
แต่ว่า เมื่อคำพูดนั้นอยู่ที่คอแล้ว สุดท้ายเย่เฉินก็ไม่พูดอะไร
เขารู้ว่า คนอย่างเฉินจ้างโจง เขาจะไม่ปฏิเสธคำขอของเขาอย่างแน่นอน เพราะเห็นแก่ความใจดีของพ่อและพระคุณที่ช่วยชีวิตเขา
แต่เขาก็รู้ด้วยว่าเหตุการณ์นั้น และผู้คนที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นั้น เป็นปมในใจของเฉินจ้างโจง
ตนไม่ควรให้เขาทุ่มเททั้งใจให้กับธุรกิจของเย่ซื่อกรุ๊ป ก่อนที่ปมในใจของเขาจะถูกเปิดออก
เฉินจ้างโจงส่ายหัว และพูดว่า:"คุณชายเย่ ฉันจะไม่ไปดูคอนเสิร์ตของคุณกู้ วันนี้น้าชายใหญ่ของคุณน่าจะยังอยู่ในลอสแองเจลิส และตอนนี้หลี่ญ่าหลินให้ความสนใจกับเฟ่ยซื่อกรุ๊ปอยู่ รอให้พวกเขาทำเรื่องของตัวเองให้เสร็จก่อน คาดว่าคงจะมาถามฉันเรื่องคุณหนูเฟ่ย"
"ตราบใดที่หลี่ญ่าหลินไม่รู้ว่าฉันอยู่ข้างคุณกู้ ตอนที่เฟ่ยฮ่าวหยางหายตัวไปในวันนั้น งั้นฉันยังสามารถพูดได้ว่าคุณกู้มาที่ร้าน มาทานอาหารโดยบังเอิญ และฉันก็สนใจแค่เรื่องการหาเลี้ยงชีพทั้งวันทั้งคืน ก็ไม่รู้จักดาราดังๆ อะไร เลยไม่ได้สังเกต"
"ถ้าพวกเขาไม่มีเบาะแสว่าฉันรู้จักคุณกู้ คราวนี้พวกเขาอาจจะผ่านมันไปได้ แต่ถ้าพวกเขารู้ว่าพรุ่งนี้ฉันไปคอนเสิร์ตของคุณกู้ ก็คงจะอธิบายเรื่องนี้ยากแล้ว บางทีหลี่ญ่าหลินจะจำฉันได้"
เย่เฉินพยักหน้าอย่างเข้าใจ และพูดว่า:"ลุงโจง ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คราวหน้าฉันมีโอกาสมานิวยอร์ก จะมาหาคุณ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...