ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4276
ในเวลานี้หลี่ญ่าหลินได้ถูกจิตใจของนักพนันครอบงำเอาไว้แล้ว สาบานไว้ว่าจะใช้โอกาสนี้สู้สักตั้ง
ดังนั้น ได้ยินมาว่าผู้อำนวยการจะให้ตนเองถอนคนออกมาในเวลานี้ เขาจึงเอ่ยโต้ตอบด้วยความเดือดดาลทันที : “หากตอนนี้ถอนคนออกมาละก็ สิ่งที่ทำไปก็จะเสียเปล่าทั้งหมด !”
ผู้อำนวยการถามกลับ : “ไม่ได้ค้นหาไปรอบหนึ่งจนเสร็จสิ้นแล้วเหรอ ? นายคิดจะค้นไปจนถึงเมื่อไร ต่อให้ฉันให้เวลานายหนึ่งเดือน ให้นายรื้อตึกระฟ้าสำนักงานใหญ่เฟ่ยซื่อกรุ๊ปทีละน้อยจนหมดแล้ว นายก็ไม่มีทางที่จะหาตัวคนออกมาได้ !”
หลี่ญ่าหลินเอ่ย : “ผู้อำนวยการ คุณให้หน่วยรบพิเศษหาอีกรอบหนึ่ง ผมคิดว่าเธอไม่มีทางหนีไปอย่างแน่นอน ไม่แน่ว่าซ่อนตัวอยู่มุมใดมุมหนึ่งของเฟ่ยซื่อกรุ๊ปอยู่ก็เป็นได้ !”
ผู้อำนวยการพูดด้วยความกราดเกรี้ยว : “หลี่ ฉันรู้ว่านายเจอคดีขนาดนี้ ก่อนใกล้จะเกษียณ ย่อมรู้สึกไม่ยอมอยู่ในใจ แต่ว่าฉันจะบอกนายไว้ เรื่องนี้ในตอนนี้ได้ทำให้สื่อมวลชนและมวลชนเกิดความไม่พอใจเป็นอย่างมาก ก่นด่าตำรวจนครนิวยอร์กอยู่บนอินเทอร์เน็ตในตอนนี้ นายกเทศมนตรีได้รับสายที่ประฌามถึงพวกเราจำนวนนับไม่ถ้วนแล้ว !”
หลี่ญ่าหลินรีบเอ่ย : “พวกเราเลยต้องจับกุมตัวซูรั่วหลีเอาไว้ให้ได้ คิดหาทางบีบบังคับให้ตอบว่าสำนักว่านหลงมีต้นสายปลายเหตุอะไรถึงได้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องเรื่องนี้จากปากของเธอไง !”
ผู้อำนวยการก่นด่า : “น้ำเข้าสมองนายไปแล้วใช่ไหม ? ไม่ว่าคนพวกนั้นจะถูกคนของสำนักว่านหลงฆ่าหรือไม่ ฉันจะบอกนายไว้เรื่องหนึ่ง ตอนนี้ทั่วทั้งสหรัฐอเมริกา แม้กระทั่งมวลชนทั้งโลกต่างปรบมือบอกว่าเยี่ยมสำหรับการตายของกลุ่มนี้ อีกอย่างพวกเขาต่างมองมือสังหารที่อยู่เบื้องหลังว่าเป็นฮีโร่ แม้กระทั่งนายกเทศมนตรียังต้องการให้พวกเราหยุดการตรวจสอบ นายยังอยากขัดคำสั่งของนายกเทศมนตรีงั้นหรือ ? !”
หลี่ญ่าหลินถูกถามจนเงียบเหมือนคนใบ้ในทันที
เขานิ่งเงียบไปพักหนึ่ง จึงเอ่ยปากถาม : “ผู้อำนวยการ ตอนนี้เคลียร์ได้ แต่หลังจากเคลียร์ล่ะ? หรือว่าเรื่องเรื่องนี้จะไม่ตรวจสอบไปตลอดเลยหรือ ?”
พูดจบ หลี่ญ่าหลินเอ่ยคุกคาม : “ผู้อำนวยการ ถ้าหากคุณจะแย่งคดีนี้ไปจากผม งั้นผมจะไปร้องเรียนคุณที่นายกเทศมนตรี !”
“ร้องเรียนฉัน ?” ผู้อำนวยการยิ้มเจื่อน แล้วเอ่ยอย่างจนปัญญาทันที : “หลี่ ฉันบอกนายตามตรงแล้วกัน การเลือกตั้งนายกเทศมนตรีในปีหน้า นายกเทศมนตรีสมัยนี้ยังอยากพยายามให้ได้รับการเลือกติดต่ออีกสมัยหนึ่ง เดิมทีคดีนี้ได้สร้างผลกระทบเชิงลบในการได้รับเลือกติดต่ออีกสมัยหนึ่งต่อเขาเป็นอย่างมาก หากจุดชนวนความโกรธแค้นของมวลชนเนื่องจากพวกเราในตอนนี้ อย่างนั้นความหวังที่จะได้รับเลือกติดต่ออีกสมัยหนึ่งก็จะไม่ประสบความสำเร็จโดยสิ้นเชิง ! ดังนั้น ไม่ใช่ฉันที่อยากให้นายเกษียณก่อนกำหนด แค่เป็นนายกเทศมนตรีที่อยากให้นายเกษียณก่อนกำหนด !”
เมื่อพูดคำนี้ออกมา หลี่ญ่าหลินตะลึงตาค้างทันที
เขานึกไม่ถึงจริง ๆ นายกเทศมนตรีที่ชื่นชมตนเองยกใหญ่ในจังหวะที่อยู่ต่อหน้าสาธารณชนอยู่บ่อยครั้งนั้น ถึงกับอยากให้ตัวเองเกษียณก่อนกำหนด
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...