หลี่ญ่าหลินรีบเอ่ยพูด "ลุงอาน ขาดผู้สืบสกุล ก็หมายถึงขาดคนสืบทอดสายเลือดไม่ใช่หรือไง...อย่างนั้นขอแค่ลูกๆยังมีลูกหลานสืบต่อ อย่างนั้นสายเลือดของผมก็ถูกส่งต่อไปแล้วไม่ใช่หรือ?"
คุณท่านใหญ่โบกมือและกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “ญ่าหลิน คำว่าขาดผู้สืบสกุลนั้นไม่ได้ซับซ้อนขนาดนั้น พูดตรงๆ แล้วก็คือไม่มีใครจุดเครื่องหอมไหว้บูชาบรรพบุรุษในสายเลือดแล้ว ถ้าพูดให้ตรง ๆ กว่านี้ก็คือไม่ใช่ใครบูชา!"
เมื่อได้ยินแบบนี้ หลี่ญ่าหลินก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่อีกต่อไป น้ำตาร้อนจัดสองสายไหลอาบแก้มสีเข้มของเขา
เขาเข้าใจความหมายในคำพูดของคุณท่านใหญ่ และในใจของเขาเองก็เห็นด้วยกับความคิดของคุณท่านใหญ่เช่นกัน
คนหัวเซี่ยรุ่นก่อนเดินทางมายังต่างประเทศเพื่อทำงานหนักหาเลี้ยงชีพ ไม่มีใครที่ไม่หวังว่าครอบครัวของตนจะเต็มด้วยผู้คนคับคั่ง ลูกหลานเพียบพร้อม หนึ่งในนั้นเองก็รวมถึงพ่อของหลี่ญ่าหลินด้วย
แต่ถึงแม้หลี่ญ่าหลินจะมีพี่สาว 5 คน แต่เขาก็เป็นผู้ชายคนเดียวในครอบครัว
อีกทั้งภรรยาของเขาแต่เดิมก็เต็มใจที่จะมีลูกให้เขาอีกหลายคน แต่น่าเสียดายที่เธอพบอาการตกเลือดอย่างรุนแรงตอนให้กำเนิดลูกสาว จนแพทย์ต้องตัดมดลูกของเธอออกเพื่อรักษาชีวิตของเธอ
ดังนั้น หลี่ญ่าหลินจึงมีบุตรสาวเพียงคนเดียว
ในเวลานี้ นายหญิงใหญ่ที่อยู่ด้านข้างเห็นว่าชายฉกรรจ์ร่างใหญ่อย่างหลี่ญ่าหลินถึงกับหลั่งน้ำตาออกมา ก็รีบพูดกับคุณท่านใหญ่ว่า “ไอ้หย่า ตาเฒ่านี่! นี่มันยุคไหนแล้ว ยังจะมั่วให้ความสำคัญกับผู้ชายมากกว่าผู้หญิงแบบนี้อยู่อีก!”
พูดจบ เธอก็รีบพูดกับหลี่ญ่าหลินว่า "ญ่าหลิน อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของลุงอาน ความคิดโบราณแบบนี้ควรถูกล้มล้างไปนานแล้ว!"
อานฉีซานดุเขาว่า "เจ้าเด็กหน้าเหม็น ล้วนบอกกันว่าใต้เข่าบุรุษมีทองคำ แต่นายกลับวิ่งเอามันมาให้ฉันซะแล้ว! รีบยืนขึ้นดีๆเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นพอฉันตายไปนายห้ามคุกเข่าให้ฉัน!"
หลี่ญ่าหลินรู้สึกมันจากใจจริงจริงๆ แต่เมื่อเขาเห็นความโกรธของอานฉีซาน เขาก็รีบพูดว่า "ได้ครับคุณลุงอาน... ฉันรู้แล้ว ... "
คุณท่านใหญ่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจและเอ่ยเร่ง “ยังจำมาโอ้เอ้อยู่ที่นี่ทำไมอีก? รีบไปสนามบินสิ!”
อานโฉงชิวรีบพูดว่า “พ่อ ผมบอกให้เขารีบไปแล้ว แต่เขายืนกรานที่จะอยู่กับคุณสักพัก”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...