ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4308

โจรคนอื่นๆ รอบตัวเขาก็ราวกับมองเห็นผีเช่นกัน พวกเขาจ้องไปที่เย่เฉินอย่างตะลึงงัน ไม่รู้แล้วว่าเขาเป็นคนหรือผีกันแน่!

ในเวลานี้เอง คนตระกูลอานที่อยู่ในห้อง ต่างเห็นด้วยตาของพวกเขาเองว่าแขนของชายที่อยู่หน้าประตูได้ถูกตัดขาดลงทันที และละอองเลือดสองสายที่พุ่งเข้ามาจากประตูทำเอาทุกคนตกใจสุดขีด ไม่รู้ว่าเทพสังหารที่ปรากฏตัวอย่างกะทันหันนั้นเป็นใครกันแน่

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพวกเขาจะตกใจกับฉากอันกะทันหันนี้ แต่หัวใจของพวกเขาก็เต้นแรงด้วยความตื่นเต้นที่ควบคุมเอาไว้ไม่อยู่

เหตุผลที่ทำให้พวกเขาตื่นเต้นก็คือ เมื่อวินาทีที่แล้วพวกเขายังคงเป็นเป้าหมายของการถูกสังหารอยู่และสามารถถูกยิงทิ้งได้ทุกเมื่อ แต่ในวินาทีต่อมา จู่ๆ ก็มีคนลึกลับผู้ทรงพลังปรากฏตัวขึ้นมาเพื่อปกป้องพวกเขา

สิ่งนี้ทำให้พวกเขาที่อยู่ภายใต้ในสถานการณ์แห่งความตายอันสิ้นหวัง ได้เจอรุ่งอรุณแห่งชีวิตอีกครั้ง

ในเวลานี้ หัวหน้าโจรไม่สนใจบาดแผลของเขาอีกต่อไป เขามองไปที่เย่เฉินด้วยความกลัวสุดขีด และถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครืออย่างเห็นได้ชัด “นาย....ที่แท้แล้ว...นายเป็นใคร…”

เย่เฉินยิ้มน้อยๆและพูดอย่างเหยียดหยาม "ช่างโอหังจริงๆ ก็แค่มดตุ่นตัวหนึ่งที่แม้กระทั่งไม้ขีดไฟยังยกไม่ขึ้น แล้วจะคู่ควรมาถามถึงตัวตนของฉันได้ยังไง?!"

ชายคนนั้นกลัวรอยยิ้มของเย่เฉินจนตัวสั่นไปทั้งตัว เขาโพล่งออกมาและตะโกนว่า "ยิงเร็วเข้า! ฆ่ามัน!!!"

ในสายตาของเขา กระสุนคืออาวุธที่ดีที่สุด!

ในเวลานี้ คนที่อยู่ด้านหน้าไม่กี่คนเริ่มได้สติและยกปืนขึ้นมา จากนั้นก็สาดยิงใส่เย่เฉิน

แต่เย่เฉินกลับไม่แม้แต่จะกะพริบตา จากนั้นก็กล่าวอย่างเย็นชาว่า “ต่อให้มีไม้ขีดไปมากขึ้นแค่ไหน สุดท้ายก็เป็นแค่ไม้ขีดไฟอยู่ดี!”

สำหรับเย่เฉินแล้ว หากปราศจากพลังทิพย์มากมายที่เกิดจากยาเสริมชี่ปราณ เขาเองก็คงไม่สามารถต้านทานการระดมโจมตีของปืนไรเฟิลจู่โจมที่มีมากกว่าสิบได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อมียาเสริมชี่ปราณ พลังทิพย์ในร่างหายของเขาก็ได้รับการขัดเกลาจนดีขึ้นอย่างมาก ดังนั้นความแข็งแกร่งของเขาจึงไม่สั่นคลอนด้วยอาวุธธรรมดาพวกนี้อีกต่อไป!

เขาปล่อยพลังทิพย์ออกมาด้านหน้าอย่างเงียบ ๆ และก่อตัวเป็นบาเรียที่มองไม่เห็น

กระสุนจำนวนนับไม่ถ้วนที่มีพลังงานจลน์อันรุนแรงกำลังพุ่งออกมาและพุ่งเข้าใส่เย่เฉินด้วยความเร็วใกล้เคียงกับความเร็วของเสียง!

ชั่วขณะหนึ่ง เสียงทุ้มของปืนใส่กระบอกเก็บเสียงและเสียงของปลอกกระสุนที่พุ่งขึ้นไปในอากาศอย่างต่อเนื่องได้รวมกันกลายเป็นจังหวะดนตรีที่ยอดเยี่ยม

แม็กกาซีนของคนเหล่านี้ว่างเปล่าไปในทันที และแทบจะในเวลาเดียวกันก็มีเสียงที่ชัดเจนของคันแขวนสไลด์ดังขึ้น

ในขณะที่พวกเขาคิดมุ่งมั่นที่จะเอาชนะนั้นเอง ในวินาทีถัดมา สถานการณ์เบื้องหน้าพวกเขาก็ทำให้ทุกคนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามต้องหวาดกลัวจนขวัญกระเจิง!