ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4307
ตอนนี้ ต่อให้ตระกูลอานจะมีเงินหลายล้านล้านแล้วมันจะทำอะไรได้บ้าง? ถึงมีก็แลกชีวิตลูกๆหลานๆกลับมาไม่ได้!
ในเวลานี้ สมาชิกคนอื่นๆในตระกูลอานก็หมดหวังเช่นกัน
พวกเขาทั้งหมดตระหนักถึงความเป็นจริงในทันที วันนี้เป็นวันที่ถึงคราวเคราะห์แล้ว!
ผู้เก่งกาจวิชาบู๊ทั้งสี่ถูกสังหาร แล้วพวกเขาคนธรรมดาที่ไม่มีแม้แต่แรงจะไปฆ่าไก่ จะรอดจากลิขิตสวรรค์ได้อย่างไร!
ทันใดนั้น กลุ่มโจรที่โหดเหี้ยมก็พุ่งมาที่ประตู
ชายที่เป็นผู้นำก้าวไปข้างหน้า เขายืนอยู่ที่ประตูและมองคนตระกูลอานที่กำลังตื่นตระหนกอยู่ในห้องอย่างเย็นชา จากนั้นก็เอ่ยเยาะเย้ย "ไอ้หย่า คนเยอะเสียจริง ต้องขอโทษด้วยแล้ว ถึงเวลาเปิดฉากฆ่าแล้ว!"
พูดจบ เขาก็ยกปืนขึ้นมา ก่อนจะเล็งไปที่อานฉีซานแล้วถามอย่างเยาะเย้ย "อานฉีซาน นายมีคำสั่งเสียอะไรรึเปล่า?"
อานฉีซานลุกขึ้นและพูดอย่างนอบน้อม “ฉันไม่รู้ว่าฉันไปทำอะไรให้คุณขุ่นเคือง แต่ถ้าคุณมีความแค้นกับฉันจริงๆ ได้โปรดปล่อยครอบครัวของฉันไป!”
ชายคนนั้นแค่นเสียงเยาะเย้ยและเอ่ยดูถูกเหยียดหยามว่า “ฉันไม่ได้แค่จะฆ่านายเท่านั้น แต่เป็นพวกนายทุกคนต่างหาก!”
พูดจบ เขาก็ตะคอก "ไม่พูดจาไร้สาระกับพวกนายแล้ว ตอนนี้จะไปส่งพวกนายไปตายซะ!"
ในเวลานี้เอง จู่ๆ ก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นที่ด้านขวาของเขา จากนั้นก็มีเสียงเย็นเยียบดังขึ้นว่า "จะส่งพวกเขาไปตาย นายถามฉันแล้วยัง?!"
คนที่พูดก็คือเย่เฉิน!
หัวหน้าโจรรวมถึงทหารที่มีปืนอยู่ข้างหลังของเขา ต่างก็ตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นมาอย่างฉับพลันของเย่เฉิน
พวกเขารู้มานานแล้วว่ามีคนโชคร้ายสองคนอยู่ในห้องถัดไปและวางแผนจะกำจัดพวกเขาทิ้งทันทีหลังจากที่ฆ่าคนตระกูลอานหมดแล้ว แต่คิดไม่ถึงเลยว่า คนในห้องนั้นจะถึงกับเป็นฝ่ายเดินออกมาเอง!
และถึงขนาดที่ กล้าเอ่ยคำพูดที่เย่อหยิ่งแบบนี้ออกมา!
นี่แทบจะเท่ากับเดินมารนหาที่ตายชัดๆ!
แขนทั้งสองข้างที่ขาดไปของเขา ตอนนี้กำลังดูราวกับเครื่องฉีดพ่นยาฆ่าแมลงสองอัน
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ฉีดพ่นออกมานั้นไม่ใช่ยา แต่เป็นเลือดสดๆอุณหภูมิ 36 องศาในร่างกายของเขา!
ความเจ็บปวดที่รุนแรง รวมไปถึงละอองเลือดแรงดันสูงสองสายข้างหน้าเขา ทำให้ผู้เป็นหัวหน้าโจรตะลึงกลัวสุดขีด!
เพราะความเจ็บปวดที่ยากเกินกว่าจะทนได้ทำให้เขาต้องเอ่ยอ้าปากกรีดร้องออกมา แต่เพิ่งจะอ้าปากจู่ๆเสียงร้องก็ต้องหยุดกะทันหัน!
นั่นเป็นเพราะสายตาของเขาพบว่า ที่ด้านข้างของตนที่มีลูกน้องหกคนยืนอยู่ซ้อนกัน ตอนนี้ไหล่ซ้ายของพวกเขาแต่ละคนล้วนถูกตัดขาดออกอย่างเรียบร้อยลงทั้งหมด!
สิ่งที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดก็คือไม่เพียงแค่ไหล่ซ้ายของคนทั้งหกที่ถูกตัดขาด แม้กระทั่งปืนในมือของพวกเขาที่อยู่ในระดับเดียวกันก็ถูกตัดออกไปอย่างเรียบร้อย!
สีหน้าของเขากลายเป็นตื่นตะลึงเหนือบรรยายในทันที!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...