ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4310

ดังนั้น คนยี่สิบกว่าคนพวกนี้จึงแทบจะกัดฟันปลอมในปากเกือบจะพร้อมกัน

พิษที่ปล่อยออกมาในทันที ทำให้สีหน้าของแต่ละคนเปลี่ยนเป็นสีเขียวคล้ำอย่างมากในทันทีและร่างกายของพวกเขาก็กระตุกอย่างรุนแรงเช่นกัน

หัวหน้าโจรมองไปที่เย่เฉิน จากนั้นก็หัวเราะอย่างน่าสมเพช ในปากมีฟองขาว แต่กลับยังเอ่ยเยาะเย้ยขึ้นมา "นาย...นายแข็งแกร่งก็จริง... แต่... ฉัน... ฉันบอกแล้ว...ชีวิตของฉัน ไม่มี..ไม่มีทางอยู่ในมือของ...ใครทั้งนั้น!ชีวิตของฉันขึ้นอยู่กับฉัน...ไม่ได้มาจากสวรรค์!!!"

เมื่อเย่เฉินเห็นว่าเขาใกล้จะตายแล้ว มุมปากของเขาก็ผุดรอยยิ้มเย้ยหยันและถามอย่างเย็นชาว่า “อยากตาย? ได้รับอนุญาตจากฉันแล้วหรือยัง?!”

เมื่อหัวหน้าโจรได้ยินคำพูดนี้ของเย่เฉิน ด้านหนึ่งก็หัวเราะอย่างขมขื่น อีกด้านก็กระอักเลือดออกมาเต็มปากและพูดเย้ยหยัยว่า "นาย...นายคิดจริงๆหรือไงว่าตนเองสามารถควบคุมความเป็นความตายได้ทุกอย่าง?!”

เย่เฉินเยาะเย้ยและเอ่ยเสียงเรียบ “ฉันไม่กล้าพูดว่าตัวเองสามารถควบคุมความเป็นความตายได้ แต่การควบคุมความเป็นความตายของนาย ยังง่ายยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือ!”

พูดจบ เย่เฉินก็โบกมือทันที!

ทันใดนั้น พลังทิพย์หลายสายก็พุ่งออกมาจากความว่างเปล่าในทันที จากนั้นก็ทำลายโคมไฟทั้งหมดในบริเวณทางเดินลง!

ทันใดนั้น ทั่วทั้งทางเดินก็ตกอยู่ในความมืด!

ในเวลานี้ เย่เฉินผู้ไม่มีความกังวลอะไรอีกก็สาวเท้าพุ่งไปข้างหน้า จากนั้นก็ใช้นิ้วบีบสะบักของชายผู้นั้น

ในช่วงเวลาที่เขากำลังจะตายจากพิษนั้นเอง เย่เฉินได้ส่งพลังทิพย์สายหนึ่งเข้าไป และรวบรวมพิษที่แพร่กระจายในร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ผนึกมันด้วยพลังทิพย์เอาไว้จนหมด

ชายคนนั้นจากเดิมที่รู้สึกว่าพิษกำลังทำให้ร่างกายของเขาค่อยๆ แข็งขึ้น ลมหายใจ การเต้นของหัวใจ และความคิดของเขาก็แทบจะหยุดลงไปแล้ว และยังรู้สึกว่าทั้งตัวของเขากำลังเข้าสู่สภาวะใกล้ตายแล้ว

แต่ในเวลานี้ เขาที่สูญเสียความเจ็บปวดของแขนขาไปหมดแล้วแต่การแสดงออกของเขาก็ยังสงบอยู่หลายส่วน

สำหรับเขาแล้ว การกินยาพิษและตายในเวลานี้ถือเป็นจุดจบที่ดี