ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4320
เย่เฉินเหลือบมองเฟ่ยเข่อซินและเอ่ยเรียบๆ "คนเหล่านี้เป็นคนที่คุณหนูเฟ่ยนำมา แล้วเป็นฉันที่เชิญพวกเขาให้มาช่วย"
เฉินตัวตัวถามด้วยความประหลาดใจ “เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือคะ?”
เย่เฉินไม่ตอบ แต่กลับถามเธอด้วยความระแวดระวังอยู่หลายส่วน "คนที่รู้ว่าตระกูลอานอยู่ที่นี่คืนนี้ มีใครบ้าง?"
"ไม่มีใครนี่" เฉินตัวตัวเอ่ยปาก "นอกจากชิวอี๋และฉันแล้ว ก็ไม่มีใครรู้เรื่องนี้อีก"
หลังจากนั้น เธอก็ถามอย่างตกใจว่า “ทำไมกัน?! เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?!”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา “เมื่อกี้มีโจรบุกเข้ามาโจมตีคนตระกูลอาน”
"โจมตี?!" เฉินตัวตัวตกตะลึงตาค้างและโพล่งออกมา “มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่?”
พูดจบ เธอก็มองไปรอบๆ และพูดด้วยความสงสัย "แต่คุณเย่...ที่นี่ดูไม่เหมือนเพิ่งเกิดการโจมตีกันขึ้นเลย..."
เย่เฉินมองดูเธอและถามต่อว่า “ตัวตัวฉันถามเธอ พวกเธอรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าคนตระกูลอานจะมาดูคอนเสิร์ต? หลังจากรู้แล้ว พวกเธอทำอะไรไปบ้าง?”
เฉินตัวตัว รีบพูด "ชิวอี๋ได้รับโทรศัพท์จากนายหญิงใหญ่ตระกูลอานเมื่อเช้านี้ หลังรู้ว่าพวกเขากำลังมาดูการแสดง เธอจึงโทรหาคุณเย่เพื่อยืนยันทันที หลังจากที่คุณรับปาก พวกเราก็จัดห้องส่วนตัวของตระกูลอานเอาไว้ข้างๆคุณ”
หากเฉินตัวตัวเป็นหนอนบ่อนไส้หรือเปิดเผยความลับออกไป อย่างนั้นเธอก็คงไม่ใช่แค่เปิดเผยข้อมูลของตายายคนในตระกูลอานออกไปเท่านั้น แต่จะต้องบอกเรื่องของตนกับอีกฝ่ายด้วยอย่างแน่นอน เพราะท้ายที่สุด ตนต่างหากที่เป็นตัวแปรที่สำคัญที่สุดในคืนนี้
ดังนั้น จากจุดนี้เพียงอย่างเดียวก็สามารถระบุได้ว่าหนอนบ่อนไส้ไม่ใช่เฉินตัวตัวอย่างแน่นอน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็ถามต่อไปว่า “ถ้าตามที่เธอพูดมา ก่อนที่ตระกูลอานจะมาถึงในคืนนี้ นอกจากเธอและหนานหนานแล้วก็ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาจะจัดให้อยู่ห้องส่วนตัวห้องไหนใช่ไหม?”
"ใช่!" เฉินตัวตัวเอ่ยอย่างหนักแน่น "เรื่องนี้ พวกเราไม่ได้สั่งให้ใครไปจัดการ อีกทั้งหลังจากที่คนตระกูลอานมาถึงก็เป็นฉันที่พาเข้ามาด้วยตัวเอง นอกจากนี้ระหว่างที่พาพวกเขาขึ้นมาชั้นบน ฉันก็ไม่ได้ให้พนักงานคนไหนตามมา หลังจากรับรองตระกูลอานเรียบร้อยแล้ว ฉันยังกำชับพนักงานเป็นพิเศษว่าทุกคนไม่ควรขึ้นไปชั้นบนหากไม่ได้มีคำสั่งเรียกจากแขกในห้อง แต่แน่นอนว่าฉันไม่สามารถรับรองได้อย่างเด็ดขาดว่าหลังจากที่คนตระกูลมาถึงแล้ว พนักงานของเราจะไม่รู้จักตัวตนของเขาอย่างแน่นอน...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...