ยิ่งไปกว่านั้น หากสามารถหาอุปกรณ์นั้นพบโดยตรงจากใครสักคน ก็จะยิ่งดีมากขึ้น นั่นเพราะแบบนี้ก็จะสามารถล็อกตัวตนของผู้ต้องสงสัยได้ทันที
หยวนจื่อซูเห็นว่าทุกคนต่างเอาสิ่งของของตัวเองออกมาจากนั้นก็ยืนอยู่ข้างหนึ่ง มีเพียงผู้หญิงคนหนึ่งที่ก้มหน้าลงไม่ขยับ ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างเคร่งขรึม “คุณผู้หญิงท่านนี้ โปรดให้ความร่วมมือในการนำของใช้ส่วนตัวของคุณออกมาด้วย”
เด็กหญิงอายุ 16 ปีที่อยู่ข้างๆ เธอรีบเอื้อมมือออกไปเขย่าแขนเธอแล้วพูดว่า "แม่ เหลือแค่แม่แล้ว เร็วเข้า"
ผู้หญิงคนนี้ เป็นน้าสะใภ้สามของเย่เฉิน และเป็นภรรยาของอานจาวหนาน
หญิงสาวที่เขย่าแขนของเธออยู่ข้างๆ เธอคือ อานจาวหนานและเสี่ยวหย่า ลูกสาวคนโตของเธอซึ่งอายุเพียง 16 ปี
ในเวลานี้ หยวนจื่อซูขมวดคิ้วอย่างกะทันหันราวกับว่าเขาจับสิ่งผิดปกติได้!
จากนั้น น้าสะใภ้สามของเย่เฉินก็ล้มลงบนโซฟาเนื่องจากการเขย่าของเสี่ยวหย่า
ในเวลานี้ ใบหน้าของเธอซีดเผือด ปากของเธอเป็นฟอง ดวงตาของเธอเบิกกว้างอย่างมาก ร่างกายของเธอเองก็เริ่มกระตุกแข็งจากนั้นก็หมดลมหายใจไป!
การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของน้าสะใภ้สามของเย่เฉิน ทำให้หยวนจื่อซูและทุกคนในตระกูลอานไม่ทันได้ตั้งตัว
ลูกสาววัย 16 ปีของเธอแทบจะทรุดลงตรงนั้นทันที จากนั้นก็กอดร่างแม่ของเธอเขย่าไม่หยุดและร้องไห้ออกมาดังลั่น “แม่... แม่เป็นอะไรไป...แม่อย่าทำให้หนูตกใจ…”
อานจาวหนานเองก็แทบทรุดไปเช่นกัน เขาคิดจะรุดหน้าออกไปตรวจสอบ แต่กลับถูกอานข่ายเฟิงพี่ชายคนรองของเขาจับเอาไว้
อานจาวหนานหันกลับมา และมองไปที่อานข่ายเฟิงด้วยสีหน้าประหลาดใจและโพล่งออกมา "พี่รอง พี่ดึงผมไว้ทำไมกัน! ลี่ฉินเกิดเรื่องแล้ว!"
อานข่ายเฟิงตะคอกด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “นายเห็นไหมว่าเธอตายยังไง! จำหัวหน้าโจรเมื่อกี้ที่กินยาพิษฆ่าตัวตายไปไม่ได้หรือไง?!”
พูดจบ หยวนจื่อซูก็พูดด้วยความหงุดหงิดอย่างมาก "ผมไม่รู้ว่าเธอกินยาพิษไปได้ยังไง...เห็นอยู่ชัดๆว่าผมจ้องไปที่มือของทุกคนอย่างแน่วแน่ อีกทั้งยังยืนยันได้ว่ามือของเธอไม่ได้ขยับเลย..."
เย่เฉินพูดอย่างจริงจังว่า “คุณหยวนไม่ต้องโทษตัวเอง นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณ”
จากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปบีบปากของหญิงวัยกลางคน จากนั้นก็พบฟันปลอมหักอยู่ในปากเธอ ในเวลาเดียวกัน เขาก็ยังพบว่ามีช่องว่างฟันที่หายไปอยู่ที่มุมซ้ายบนของเหงือกของเธอ
ทันใดนั้น เขาก็ส่งพลังทิพย์เข้าไปในร่างของอีกฝ่าย ก่อนจะพบว่าพิษได้แพร่กระจายผ่านการไหลเวียนของโลหิตไปทั่วร่างกายของเธอจนแม้กระทั่งสมอง
เห็นที คนผู้นี้ไม่รอดแล้ว
ในใจของเย่เฉินอดไม่ได้ที่จะตกใจ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...