ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4324
ยิ่งไปกว่านั้น หากสามารถหาอุปกรณ์นั้นพบโดยตรงจากใครสักคน ก็จะยิ่งดีมากขึ้น นั่นเพราะแบบนี้ก็จะสามารถล็อกตัวตนของผู้ต้องสงสัยได้ทันที
หยวนจื่อซูเห็นว่าทุกคนต่างเอาสิ่งของของตัวเองออกมาจากนั้นก็ยืนอยู่ข้างหนึ่ง มีเพียงผู้หญิงคนหนึ่งที่ก้มหน้าลงไม่ขยับ ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างเคร่งขรึม “คุณผู้หญิงท่านนี้ โปรดให้ความร่วมมือในการนำของใช้ส่วนตัวของคุณออกมาด้วย”
เด็กหญิงอายุ 16 ปีที่อยู่ข้างๆ เธอรีบเอื้อมมือออกไปเขย่าแขนเธอแล้วพูดว่า "แม่ เหลือแค่แม่แล้ว เร็วเข้า"
ผู้หญิงคนนี้ เป็นน้าสะใภ้สามของเย่เฉิน และเป็นภรรยาของอานจาวหนาน
หญิงสาวที่เขย่าแขนของเธออยู่ข้างๆ เธอคือ อานจาวหนานและเสี่ยวหย่า ลูกสาวคนโตของเธอซึ่งอายุเพียง 16 ปี
ในเวลานี้ หยวนจื่อซูขมวดคิ้วอย่างกะทันหันราวกับว่าเขาจับสิ่งผิดปกติได้!
จากนั้น น้าสะใภ้สามของเย่เฉินก็ล้มลงบนโซฟาเนื่องจากการเขย่าของเสี่ยวหย่า
ในเวลานี้ ใบหน้าของเธอซีดเผือด ปากของเธอเป็นฟอง ดวงตาของเธอเบิกกว้างอย่างมาก ร่างกายของเธอเองก็เริ่มกระตุกแข็งจากนั้นก็หมดลมหายใจไป!
การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของน้าสะใภ้สามของเย่เฉิน ทำให้หยวนจื่อซูและทุกคนในตระกูลอานไม่ทันได้ตั้งตัว
ลูกสาววัย 16 ปีของเธอแทบจะทรุดลงตรงนั้นทันที จากนั้นก็กอดร่างแม่ของเธอเขย่าไม่หยุดและร้องไห้ออกมาดังลั่น “แม่... แม่เป็นอะไรไป...แม่อย่าทำให้หนูตกใจ…”
อานจาวหนานเองก็แทบทรุดไปเช่นกัน เขาคิดจะรุดหน้าออกไปตรวจสอบ แต่กลับถูกอานข่ายเฟิงพี่ชายคนรองของเขาจับเอาไว้
อานจาวหนานหันกลับมา และมองไปที่อานข่ายเฟิงด้วยสีหน้าประหลาดใจและโพล่งออกมา "พี่รอง พี่ดึงผมไว้ทำไมกัน! ลี่ฉินเกิดเรื่องแล้ว!"
อานข่ายเฟิงตะคอกด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “นายเห็นไหมว่าเธอตายยังไง! จำหัวหน้าโจรเมื่อกี้ที่กินยาพิษฆ่าตัวตายไปไม่ได้หรือไง?!”
พูดจบ หยวนจื่อซูก็พูดด้วยความหงุดหงิดอย่างมาก "ผมไม่รู้ว่าเธอกินยาพิษไปได้ยังไง...เห็นอยู่ชัดๆว่าผมจ้องไปที่มือของทุกคนอย่างแน่วแน่ อีกทั้งยังยืนยันได้ว่ามือของเธอไม่ได้ขยับเลย..."
เย่เฉินพูดอย่างจริงจังว่า “คุณหยวนไม่ต้องโทษตัวเอง นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณ”
จากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปบีบปากของหญิงวัยกลางคน จากนั้นก็พบฟันปลอมหักอยู่ในปากเธอ ในเวลาเดียวกัน เขาก็ยังพบว่ามีช่องว่างฟันที่หายไปอยู่ที่มุมซ้ายบนของเหงือกของเธอ
ทันใดนั้น เขาก็ส่งพลังทิพย์เข้าไปในร่างของอีกฝ่าย ก่อนจะพบว่าพิษได้แพร่กระจายผ่านการไหลเวียนของโลหิตไปทั่วร่างกายของเธอจนแม้กระทั่งสมอง
เห็นที คนผู้นี้ไม่รอดแล้ว
ในใจของเย่เฉินอดไม่ได้ที่จะตกใจ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...