ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4327

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็ชะงักไปเล็กน้อยและพูดต่อว่า “ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันพูดนั้นค่อนข้างไร้มนุษยธรรมและถึงขั้นโหดร้ายอยู่บ้าง แต่นี่เป็นเรื่องจริงที่สุด สำหรับพวกเขาแล้ว ฆาตกรนั้นแข็งแกร่งเกินไป พวกเขาก็เสมือนกับการตีหินด้วยไข่ ดังนั้นทางออกที่ดีที่สุดคือรับเงินชดเชยก้อนโตไปแล้วใช้ชีวิตให้ดีๆ สำหรับเรื่องที่พวกเขาคิดจะแสวงหาความยุติธรรมนั้น ฉันเชื่อว่าคนในตระกูลอานจะต้องคืนมันให้กับพวกเขาในอนาคตแน่ ถ้าตระกูลอานไม่มีความสามารถนี้ ฉันเย่เฉินก็เป็นคนทวงคืนให้พวกเขาเอง!”

เย่เฉินในตอนนี้มีน้ำเสียงที่เด็ดขาดและทัศนคติแน่วแน่ ในสายตาของเฉินตัวตัวนี่ทำให้ในใจของเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกชื่นชมเขา

ในเวลานี้เอง เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฉิน ก็ทำให้เธอมีกำลังใจขึ้นมามาก จากนั้นเธอจึงรีบพูดว่า “ตกลงคุณเย่ หลังจากการแสดงจบลง ฉันจะไปคุยกับครอบครัวของพวกเขา…”

เย่เฉินพยักหน้าและเอ่ยอย่างจริงจัง “นอกจากนี้ ศพของเหยื่อก็สามารถถูกนำกลับไปและฝังได้อย่างอิสระ หากมีเจ้าหน้าที่ในประเทศอยู่ด้วย ก็จ่ายเงินเพื่อช่วยพวกเขาขนส่งศพหรือกระดูกกลับประเทศไป หากครอบครัวของพวกเขาเต็มใจที่จะมาอเมริกา อย่างนั้นก็จงออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดและให้ญาติของพวกเขามารับศพไป ถึงเวลานั้นเธอช่วยบอกพวกเขาแทนฉัน พวกเขาสามารถเอาเงินไปก่อนได้ หากภายในสามปีนี้ไม่มีความจริงให้แก่พวกเขา พวกเขาก็สามารถประกาศเรื่องนี้ออกไปทั่วโลกได้เลย!”

"ตกลงค่ะ!" เฉินตัวตัวตอบรับโดยไม่ต้องคิดเลยสักนิด "คุณเย่ไม่ต้องกังวล ฉันจะชี้แจงให้ครอบครัวของเหยื่อทุกคนเข้าใจอย่างชัดเจน!"

"ดี" เย่เฉินพยักหน้า เขามองไปที่เฟ่ยเข่อซินและหยวนจื่อซู จากนั้นก็พูดกับพวกเขาว่า "เรื่องที่เหลือต้องรบกวนทุกท่านจัดการแล้ว ฉันขอตัวกลับไปที่ห้องก่อน"

หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็ประสานมือทักทายให้คนทั้งสอง จากนั้นก็หันหลังเดินกลับไป

เมื่อเย่เฉินกลับมาที่ห้อง ผ่านด้านนอกหน้าต่าง การแสดงของกู้ชิวอี้ยังคงดำเนินต่อไป ส่วนเซียวชูหรันก็กำลังนอนหลับสบายอยู่บนโซฟาข้างๆ เขา

เย่เฉินไม่ได้รีบปลุกเซียวชูหรัน แต่ค่อยๆ ประคองเธอขึ้นมาและปล่อยให้เธอพิงบนไหล่ของตน จากนั้นก็นั่งนิ่งบนโซฟา ด้านหนึ่งมองไปยังกู้ชิวอี๋บนเวที อีกด้านหนึ่งใช้พลังทิพย์สัมผัสถึงสถานการณ์ในห้องถัดไป