อานโฉงชิวรีบพูดว่า “แม่ครับ จะโทษคุณได้อย่างไร! หนานหนานมีพระคุณกับครอบครัวเรามากจริงๆ และที่เรามาให้สนับสนุนเธอก็ถือเป็นน้ำใจของคนเรา เพียงแต่ไม่กี่ปีมานี้พวกเราอยู่กันอย่างสบายเกินไปแล้ว ดังนั้นการรับรู้ถึงความเสี่ยงของเราจึงยิ่งเริ่มอ่อนลงไปเรื่อยๆ ครั้งนี้เราสามารถรอดมาได้ อย่างนั้นก็จงเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ขมขื่นนี้ และยกระดับงานด้านความปลอดภัยให้สูงที่สุด ผมเชื่อว่าจะไม่มีสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันเกิดขึ้นอีกในอนาคต"
คุณท่านใหญ่จับมือนายหญิงใหญ่เอาไว้และพูดอย่างจริงจังว่า “อานโฉงชิวพูดถูก ไม่ใช่ความผิดของเธอ ต้องโทษที่ฉันและลูกชายทั้งสามของเธอไม่ได้พิจารณาสิ่งเหล่านี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน”
ในเวลานี้ อานข่ายเฟิงเอ่ยปากว่า "พ่อ แม่ พี่ใหญ่ พวกคุณไม่เข้าใจสิ่งสำคัญที่ผมพูดเมื่อกี้เลย..."
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่อานข่ายเฟิง
อานข่ายเฟิงกล่าวต่อ “คราวนี้เราประมาทก็จริง ๆ แต่นี่ก็เป็นเพียงแค่ปัจจัยหนึ่งในนั้น ที่สำคัญกว่านั้นคือ ตลอดเวลาสิบยี่สิบปีมานี้ แค่เราประมาทไปครั้งเดียวก็ถูกอีกฝ่ายคว้าโอกาสเอาไว้ได้ สิ่งนี้พิสูจน์อะไร? นี่เป็นการพิสูจน์ว่าอีกฝ่ายหนึ่งไม่ได้บังเอิญพบกับความประมาทของเรา แต่เป็นตรงกันข้าม นี่พิสูจน์ว่าอีกฝ่ายอาจคิดที่จะฆ่าเราในคราวเดียวมานานกว่าสิบยี่สิบปีแล้ว!”
เมื่อทุกคนในตระกูลอานได้ยินเรื่องนี้ การแสดงออกของพวกเขาก็แข็งค้างไป
พวกเขาทั้งหมดรู้ว่าคำพูดของอานข่ายเฟิงหมายถึงอะไร
ในเวลานี้ อานข่ายเฟิงพูดขึ้นอีกครั้ง “ที่ฉันพูด อานจาวหนานนายได้ยินจนจบแล้วอย่าได้เอาอารมณ์ส่วนตัวเข้ามาเกี่ยวข้อง ฉันคิดว่าที่ลี่ฉินแต่งเข้ามาในตระกูลของเรา แต่เดิมก็อาจมีการวางแผนเอาไว้แล้ว! อีกทั้งยังเป็นต้องการจัดการกับตระกูลอานทั้งตระกูล มีการวางแผนมานาน มีการปกปิดที่ลึกล้ำ มีการสมรู้ร่วมคิดสังหาร และเป็นการสมรู้ร่วมคิดครั้งยิ่งใหญ่!”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ อานข่ายเฟิงก็หยุดไปเล็กน้อยและพูดอย่างเย็นชา “ฉันมีความรู้สึกว่า บางทีเรื่องนี้อาจเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับพี่สาวในปีนั้นด้วย!”
คำพูดของอานข่ายเฟิงทำให้เย่เฉินตกตะลึงไปทันที
เขาเคยคิดมาก่อนว่า ตระกูลรอธส์ไชลด์จะต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของพ่อแม่ของตนแน่
ในช่วงเวลานี้ที่เขาประหยัดพลังของตนอย่างสุดชีวิตและเพิ่มความแข็งแกร่งโดยรวมขึ้นมา ก็เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเผชิญหน้ากับตระกูลรอธส์ไชลด์ในวันหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินคุณตาพูดเช่นนั้น ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะไม่มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลรอธส์ไชลด์อย่างชัดเจน
เรื่องนี้ทำให้เย่เฉินติดกับเข้าอีกครั้ง
เขานึกไม่ออกจริงๆ ว่านอกจากซูเปอร์ตระกูลอย่างตระกูลรอธส์ไชลด์ที่ร่ำรวยจนเป็นศัตรูกับทั้งชาติได้แล้ว ยังมีตระกูลไหนได้อีกที่แข็งแกร่งมากจนไม่เห็นแม้กระทั่งตระกูลอานอยู่ในสายตา

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...