ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4329
แม้ว่าราชวงศ์ซาอุดีอาระเบียที่ก็ร่ำรวยมากเช่นกัน แต่นิสัยของเศรษฐีตะวันออกกลางก็ชัดเจนมากเช่นกัน พวกเขาไม่อยากที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ นอกแผ่นดินของตนเลย
พวกเขาไม่มีความทะเยอทะยานที่จะขยายอำนาจออกไป ในทางตรงกันข้าม พวกเขาแค่คิดทำทุกอย่างเพื่อให้ประเทศของตนมีเสถียรภาพ
ก็เหมือนกับเมื่อยี่สิบสามสิบปีก่อน พวกเขาใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อปืนใหญ่หลายสิบกระบอกจากหัวเซี่ย ไม่ใช่ทำไปเพื่อขยายอำนาจสู่ภายนอก แต่เป็นการใช้มันเพื่อเพิ่มการป้องกันตัวเองและเพิ่มอำนาจในการยับยั้ง
พูดตรงๆก็คือ นี่คือลูกชายที่โง่เขลาของตระกูลท้องถิ่นคนหนึ่ง เพื่อรักษาทรัพย์สมบัติของตระกูลที่มีมากมาย จึงพยายามอย่างยิ่งที่จะสร้างรั้วของตัวเองให้สูงขึ้นและแข็งแรงขึ้น อีกทั้งเขายังมีจุดประสงค์เพียงอย่างเดียวคือ ถ้าฉันไม่ออกไป พวกนายใครก็อย่าเข้ามา
ดังนั้น เย่เฉินสามารถสรุปได้ว่า การตายของพ่อแม่ตน ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับราชวงศ์ซาอุดีอาระเบีย
แต่หากเป็นแบบนี้ เรื่องทั้งหมดก็เริ่มลึกลับซับซ้อน
หากไม่ใช่ราชวงศ์ซาอุดีอาระเบีย และดูจะไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลรอธไชลด์ งั้นเป็นใครกันแน่!
ขณะที่เย่เฉินกำลังปวดหัว เฟ่ยเข่อซินก็พาหยวนจื่อซูไปที่ด้านนอกห้องของตระกูลอาน จากนั้นก็เคาะประตูเบา ๆ
เมื่อคุณท่านใหญ่ได้ยินเสียงเคาะประตู เขาก็รีบพูดว่า "เชิญเข้ามา!"
ทันทีที่เสียงลดลง เฟ่ยเข่อซินก็ผลักประตูและเข้าไป
เมื่อเห็นเฟ่ยเข่อซิน แต่ละคนในตระกูลอานก็ยิ่งประหลาดใจมากขึ้น
คุณท่านใหญ่อานพูดอย่างสุภาพว่า “สาวน้อย ฉันขอเสียมารยาทถามหน่อย ผู้มีพระคุณผู้นี้ ที่แท้แล้วเป็นใครกันแน่? เขาเป็นผู้ช่วยชีวิตคนตระกูลอานของเรามากกว่าสิบชีวิต พระคุณนี้ พวกเราอยากหาโอกาสที่จะตอบแทน!”
เฟ่ยเข่อซินเอ่ยปากว่า "คุณท่านใหญ่อาน ขอเรียนคุณตามตรง ผู้มีพระคุณเองก็มีบุญคุณกับฉันก่อนเช่น เมื่อตอนที่ฉันและปู่ของฉันอยู่ที่หัวเซี่ย ลุงใหญ่ของฉันฉวยโอกาสแย่งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลไป และใช้เงินเป็นจำนวนมากเพื่อตามฆ่าฉันและคุณ เป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตพวกเราไว้ อีกทั้งยังช่วยคุ้มกันเราอย่างใกล้ชิด จนในที่สุดเขาก็ช่วยให้พวกเรากลับมาที่นิวยอร์กและได้เข้ากุมอำนาจตระกูลเฟ่ยอีกครั้ง…”
เฟ่ยเข่อซินมองไปที่คุณท่านใหญ่อานและพูดอย่างจริงจังว่า "คุณท่านใหญ่อาน ผู้มีพระคุณ มีอำนาจแข็งแกร่งมาก อีกทั้งยังเป็นคนติดดิน เขาขอให้ฉันมาบอกทุกท่านว่า เขาไม่ชอบใช้ชีวิตแบบมีคนมาให้ความสนใจ ดังนั้นเขาจึงขอเตือนคุณอย่างจริงจังว่าอย่าพยายามตรวจสอบตัวตนของเขา มิฉะนั้นคุณจะต้องรับผลที่ตามมาด้วยตัวเอง!"
เมื่อคุณท่านใหญ่อานได้ยินแบบนั้น เขาก็แสดงท่าทีผิดหวังอย่างมากออกมา
เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ผู้มีพระคุณช่วยชีวิตคนทั้งตระกูลอานของเรา อีกทั้งยังช่วยเราค้นหาคนทรยศที่ซ่อนอยู่ในตระกูลอานด้วย บุญคุณอันยิ่งใหญ่แบบนี้ ยังไงก็ควรให้เราได้มีโอกาสขอบคุณต่อหน้าสักครั้ง มีโอกาสได้ตอบแทนบุญคุณ...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...