ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4330
เฟ่ยเข่อซินโบกมือและพูดอย่างจริงจังว่า “คุณท่านใหญ่อานไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก ผู้มีพระคุณช่วยเหลือผู้คนมานับไม่ถ้วนและช่วยชีวิตผู้คนมามากมาย อย่าว่าแต่คุณที่เป็นหนี้บุญคุณเขา แม้แต่ฉันและคุณปู่เองก็เป็นหนี้บุญคุณเขาอย่างล้ำลึกเช่นกัน และคิดจะหาโอกาสตอบแทนมาตลอด แต่ก็เป็นเพราะเหตุนี้ที่ทำให้ฉันมาอยู่ที่นี่ในวันนี้ด้วย ดังนั้นหากคุณต้องการตอบแทนผู้มีพระคุณจริงๆ วันหนึ่งย่อมมีโอกาสแน่ ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนไป”
คุณท่านใหญ่อานพยักหน้าเบา ๆ และประสานมือเอ่ย “ขอบคุณคุณหนูเฟ่ยที่ชี้แนะ ฉันเข้าใจแล้ว หากมีโอกาส ได้โปรดคุณหนูเฟ่ยช่วยแจ้งกับผู้มีพระคุณแทนฉัน หากในอนาคตผู้มีพระคุณต้องการอะไร คนในตระกูลอานทุกคน ไม่มีทางปฏิเสธแน่!"
เฟ่ยเข่อซินเอ่ย "ได้ค่ะ ฉันจะถ่ายทอดคำพูดของคุณกับผู้มีพระคุณ"
พูดจบ เธอก็หยิบมือถือออกมาและยื่นให้คุณท่านใหญ่อานแล้วบอกว่า "ในห้องไม่มีสัญญาณ ต้องรบกวนคุณท่านใหญ่อานเดินไปที่ประตูแล้วโทรหาทีมรักษาความปลอดภัยของตระกูลอานสักหน่อย"
ทันทีที่เสียงของเฟ่ยเข่อซินจบลง ท่ามกลางสิ่งของที่วางอยู่บนโต๊ะกาแฟ มีโทรศัพท์มือถือสีชมพูเครื่องหนึ่งสว่างขึ้นมา ราวกับว่าได้รับข้อความส่งเข้ามา
อานข่ายเฟิงเมื่อเห็นดังนั้นก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือของตนขึ้นมา หลังจากปลดล็อกเขาก็อุทานว่า "โทรศัพท์มือถือมีสัญญาณแล้ว! เกิดอะไรขึ้นกัน?!
คุณท่านใหญ่อานก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “พวกเราไม่ได้เคลื่อนย้ายอะไรในที่นี้ทั้งนั้น ดูเหมือนว่าอุปกรณ์ป้องกันสัญญาณจะอยู่ลี่ฉินมาโดยตลอด หลังจากที่เธอออกไป สัญญาณก็กลับมา”
อานข่ายเฟิงอุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว "...โชคดีที่เธอเอาแค่อุปกรณ์ป้องกันสัญญาณเข้ามา ถ้ามันเป็นระเบิด ผลที่ตามมาก็คงจะคาดไม่ถึงแล้ว..."
อานโยวโยวเอ่ยปากว่า "พี่รอง ถ้าพี่สะใภ้สามถือระเบิดเข้ามา ก็คงยากที่จะผ่านด่านตรวจความปลอดภัยที่สนามบิน"
อานข่ายเฟิงหัวเราะเยาะตัวเอง "นั่นก็ใช่..."
ที่ชั้นบนสุดของอาคารอานปาง วัสดุทั้งหมดล้วนทำมาจากกระจกกันกระสุนที่มีมาตรฐานสูง อีกทั้งจากชั้นบนสุดไปสู่หลังคา รวมถึงทางเดินชั้นล่าง และปล่องลิฟต์ ล้วนมีฉากกั้นที่แข็งแรงพอๆ กับห้องนิรภัยของธนาคาร เมื่อทำการปิดผนังกั้นที่ทำจากของแข็งลงหมดแล้ว ชั้นบนสุดทั้งชั้นก็จะถูกปิดกั้นเอาไว้อย่างแข็งแรงและแน่นหนา
การออกแบบที่แข็งแรงและแน่นหนานี้ ทำให้อาวุธทางทหารใดๆก็ไม่สามารถโจมตีจากหลังคา ชั้นล่าง หรือหน้าต่างได้เลย เว้นเสียแต่ว่าอีกฝ่ายจะกล้าขับเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธในตัวเมืองนิวยอร์ก
นอกจากนี้ อาคารอานปางยังตั้งอยู่ใจกลางแมนฮัตตัน ซึ่งเป็นพื้นที่ที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดในนิวยอร์กหรือถึงขั้นเจริญรุ่งเรืองที่สุดในสหรัฐอเมริกา นอกจากนี้หลังจาก911 ตำรวจสหรัฐฯ และหน่วยงานความมั่นคงแห่งชาติก็ได้ให้ความสำคัญอย่างยิ่งต่อความปลอดภัยของตึกระฟ้าในนิวยอร์ก ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าโจมตีอาคารอานปางในสถานที่เช่นนี้แน่
และคงไม่มีโจรหน้าไหนที่จะสามารถขับเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธมาถึงเหนือแมนฮัตตันนิวยอร์กได้
ด้วยเหตุนี้ อานเฉิงซีจึงตัดสินใจมานานแล้วว่า เมื่อตระกูลอานเผชิญกับสถานการณ์ยากลำบาก การซ่อนตัวในอาคารอานปางจะต้องปลอดภัยกว่าที่อื่นอย่างแน่นอน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...