ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4331
การซ่อนตัวในอาคารอานปางนั้น เทียบเท่ากับการซ่อนตัวเหนือศีรษะของผู้คนเกือบ 10 ล้านคนในนิวยอร์ก ไม่ว่าพลเมืองนิวยอร์กจะอยู่ที่ใดในนิวยอร์ก ตราบใดที่เขามองขึ้นไปที่แมนฮัตตันที่คึกคักในระยะไกล เขาก็สามารถมองเห็นอาคารอานปางได้
ภายใต้การจ้องมองของประชาชน ไม่มีทางที่จะมีใครทำอะไรกับตระกูลอานได้
อานเฉิงซีเรียกอาคารอานปางว่าเป็นป้อมปราการสุดท้ายของตระกูลอาน และมีเพียงคุณท่านและหัวหน้าใหญ่อานโฉงชิวเท่านั้น ที่รู้ความลับของป้อมปราการแห่งนี้
นอกจากนี้ แม้แต่อานข่ายเฟิงที่ส่วนใหญ่จะทำงานในอาคารอานปาง ก็ไม่รู้ว่าชั้นนี้ยังมีความลึกลับเช่นนี้
เหตุผลที่เขาไม่บอกอานข่ายเฟิง ก็เพราะว่าคุณท่านเชื่อว่าอานข่ายเฟิงมีนิสัยหัวรุนแรง เหมาะที่จะขยายอาณาเขตในด้านธุรกิจ แต่หากเรื่องนี้ขึ้นไปถึงความปลอดภัยของทั้งตระกูลแล้ว นิสัยที่หัวรุนแรงของเขา จะตัดสินใจผิดเพราะไม่รอบคอบพอได้ง่ายๆ
ในช่วงเวลาวิกฤติ การตัดสินที่ระมัดระวัง ไม่เพียงอาจนำไปสู่ผลลัพธ์ที่แก้ไขไม่ได้
ในทางตรงกันข้าม พี่ใหญ่อานโฉงชิวมีนิสัยที่ระมัดระวัง แสวงหาความมั่นคงในทุกสิ่ง และตัดสินใจเกี่ยวกับความปลอดภัยของตระกูลอาน คุณท่านก็เชื่อมั่นเขามากขึ้น
มีเพียงเขาและอานโฉงชิวเท่านั้น ที่รู้ความลับของป้อมปราการ ประเภทนี้ที่จะไม่ถูกเปิดใช้งานจนกว่าจะถึงวินาทีสุดท้าย
ตอนนี้ แม้ว่าตระกูลอานจะโชคดีที่รอดจากภัยพิบัติได้ แต่สถานการณ์ในเวลานี้ก็เร่งด่วนที่สุด ดังนั้นที่เดียวที่คุณท่านคิดได้คืออาคารอานปาง
อานข่ายเฟิงไม่ค่อยเข้าใจการตัดสินใจของพ่อ เขาพูดด้วยความสงสัยว่า:"พ่อ ด้านความปลอดภัย เกรงว่าจะไม่มีอะไรเทียบได้กับตระกูลในลอสแอนเจลิสแล้วสินะ? ที่นั่นมีสถานที่หลบภัยใต้ดิน หากมีเรื่องใหญ่อะไรเกิดขึ้นจริงๆ สถานที่หลบภัยก็สามารถปกป้องความปลอดภัยของตระกูลได้แน่นอน"
และเขา ก็ใช้ปลายปากกาจิ้มฝ่ามือซ้ายอย่างเงียบ ๆ
เขามองเข้าไปใกล้ ๆ และพบว่าฝ่ามือซ้ายของชายชรามีตัวหนังสือเขียนอยู่หนาแน่น และทุกครั้งที่คุณท่านจิ้มฝ่ามืออย่างแรง ก็จะแอบก้มมองคำเล็ก ๆ ที่เขียนอยู่ในฝ่ามือ
อานโฉงชิวพบว่า ตำแหน่งที่คุณท่านจิ้มในฝ่ามือมาตลอด มีรอยยุบลึกๆ หลายจุด แม้แต่ผิวหนังก็เสียหายเนื่องจากการจิ้มอย่างต่อเนื่อง และหมึกของปากกาลูกลื่นก็ซึมเข้าสู่ผิวหนังด้วย ทำให้เกิดเป็นรอยเหมือนรอยสักเก่า
แม้ว่าจะมองสิ่งที่เขียนบนฝ่ามือของคุณท่านไม่ชัด แต่อานโฉงชิวก็สามารถเดาได้ว่า นั่นต้องเป็นคำที่คุณท่านเขียนเอง เพื่อเตือนเขาเองตลอดเวลา
ในขณะที่อานโฉงชิวรู้สึกปวดใจ ก็อดไม่ได้ที่จะขยับไปข้างคุณท่านอย่างเงียบ ๆ รอให้คุณท่านใช้ปากกาลูกลื่นจิ้มฝ่ามือครั้งต่อไป และแอบดูข้อความบนฝ่ามือ อานโฉงชิวเห็นสามบรรทัดที่เขียนไว้อย่างชัดเจน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...