ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4332
"เฉิงซี ฉางอิงจากไป20 ปีเต็มๆ แล้ว"
"ได้พระคุณช่วยชีวิตจากคู่หมั้นของเฉินเอ๋อ"
"เฉินเอ๋อยังไม่กลับมา"
เมื่อเห็นสามบรรทัดนี้ อานโฉงชิวก็รู้สึกเศร้า และดวงตาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกร้อนชื้น
เขาดูออกว่า ตอนที่คุณท่านเขียนสามบรรทัดนี้ ในใจคงจะเจ็บปวดมาก
เขาก็ดูออกได้ว่า เหตุผลที่ชายชราเขียนสามบรรทัดนี้ ก็เพื่อเตือนตัวเองว่าห้ามลืมตลอดเวลา
คนเป็นลูก การได้เห็นพ่ออยากจะจดจำว่าลูกสาว และลูกเขยเสียชีวิตไป 20 ปีอย่างยากลำบาก และจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่พบหลานชายของเขา อานโฉงชิวก็ยิ่งปวดใจมากขึ้นไปอีก
แต่ว่า เขาก็รู้ดีอยู่ในใจว่า เรื่องนี้ เขาไม่สามารถปล่อยได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงให้คุณท่านเข้าใจมันเอง
ในไม่ช้า อานข่ายเฟิงเรียกบอดี้การ์ดทุกคนที่อาศัยอยู่ในนิวยอร์ก มาที่บริเวณสถานที่แสดงทั้งหมด
หลังจากที่ทุกคนมากันครบ อานข่ายเฟิงก็พูดกับคุณท่าน และนานหญิงใหญ่ว่า:"พ่อ แม่ คนมาครบแล้ว เราไปกันได้แล้ว"
คุณท่านใหญ่ซ่งพยักหน้า และพูดกับเฟ่ยเข่อซินอย่างสุภาพมากว่า:"คุณหนูเฟ่ย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นเราขอตัวก่อนนะครับ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! เดี๋ยวคุณสามารถขอข้อมูลติดต่อของโฉงชิวและข่ายเฟิงไว้ได้ หากต่อไปมีอะไรให้ตระกูลอานช่วย ตระกูลอานจะทำสุดความสามารถแน่นอน!"
เฟ่ยเข่อซินรีบพูดว่า:"คุณท่านอาน ท่านเกรงใจเกินไปแล้วค่ะ ที่ฉันทำล้วนเพื่อตอบแทนบุญคุณ ท่านไม่ต้องนำมาใส่ใจหรอกค่ะ!"
พูดจบ เธอก็พูดอีกว่า:"ผู้มีพระคุณสั่งให้ฉันส่งท่านและทุกคนไปยังพื้นที่ปลอดภัย ดังนั้น ฉันไปกับพวกคุณดีกว่า!"
คุณท่านอานพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นกำมือพูดว่า:"งั้นรบกวนคุณหนูเฟ่ยด้วยนะครับ!"
เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินค่อยๆจากไป เย่เฉินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกหมดอาลัยตายอยากจากความสูญเสียเล็กน้อย
เขารู้สึกว่าการรู้จักครอบครัวของคุณตาคุณยาย อาจไม่ใช่เรื่องเลวร้าย
สำหรับผู้สูงอายุสองคนนั้น ยังเป็นความสบายใจทางจิตใจอีกด้วย
แต่ว่า เมื่อคิดว่าไม่พบเบาะแสใดๆ เกี่ยวกับการตายของพ่อแม่ของเขา และศัตรูอาจแข็งแกร่งกว่าที่เขาคิด เย่เฉินรู้สึกขอบคุณเล็กน้อยสำหรับการพากเพียรตลอดมาของเขา
ยังไงซะ สามารถเติบโตได้อย่างถ่อมตัว ก็ต่อเมื่ออยู่ในความมืด
มิฉะนั้น หากสัตว์ร้ายที่ซ่อนอยู่ในที่ทั้งมืดและดำ ถูกดึงออกมาก่อนเวลาอันควร อาจจะนำหายนะมาสู่คนรอบตัวเขาได้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...