หลังจากฟังแล้ว กู้ชิวอี๋ก็อุทานทันที:"โอ้พระเจ้า มีโจรที่โหดร้ายเช่นนี้ได้ไง……"
ขณะที่พูด เธอก็พูดอย่างรู้สึกผิด:"พี่เย่เฉิน คุณคิดว่ามีสอดแนมในทีมของฉันหรือไม่? มิฉะนั้น คนเหล่านี้จะร่วมมือกันเป็นอย่างดีได้อย่างไร? แล้วยังทำการโจมตีในตอนที่เพลงประกอบดังที่สุดอีกด้วย คงจะรู้กระบวนการของคอนเสิร์ตไว้ล่วงหน้าแล้ว80%......"
"ก็อาจจะใช่"เย่เฉินพูดเบา ๆ :"ตอนนี้สามารถระบุได้ว่ามีสอดแนมอยู่ นั่นคือน้าสะใภ้สามของฉัน แต่แกตายแล้ว ฉันเดาว่าพวกอันธพาลไม่รู้กระบวนการแสดงคอนเสิร์ตของเธอเลย และไม่รู้ว่าเมื่อไรเพลงแบ็คกราวด์จะดังที่สุด สาเหตุที่จับเวลาได้แม่นขนาดนี้ ก็คงเพราะว่าน้าสะใภ้สามของฉันคงจะส่งข่าวอยู่ข้างใน น่าจะเพราะเธอคิดว่าถึงเวลาแล้ว จึงแจ้งคนร้าย"
กู้ชิวอี๋พูดว่า:"แต่คุณบอกว่าน้าสะใภ้สามของคุณมีชุดป้องกันบนตัวของแกไม่ใช่เหรอ? ถ้าแกสวมชุดป้องกัน งั้นตัวเธอเองจะไม่สามารถติดต่อพวกอันธพาลได้…..."
เย่เฉินอดหัวเราะเยาะไม่ได้ และพูดว่า:"ทำไมคุณถึงซื่อแบบนี้? แกมีอุปกรณ์ป้องกันอยู่บนตัวก็จริง แต่อุปกรณ์ป้องกันนั้นไม่สามารถเปิดไว้ตลอดเวลา ถ้าแกเปิดไว้ตลอดเวลา คนอื่นคงจะพบความผิดปกติมาตั้งนานมาแล้ว ฉันเดาว่าเธอกำลังรอจังหวะที่เหมาะสม และเมื่อถึงเวลา ก็ส่งข้อความแจ้งโจรก่อน แล้วจึงเปิดเครื่องป้องกัน ยังไงซะโจรใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีในการฆ่า ด้วยระยะเวลาป้องกันสั้น ๆ เช่นนี้ สมาชิกตระกูลอานที่จดจ่อในการชมการแสดง อาจไม่สังเกตเลย"
กู้ชิวอี๋ก็นึกขึ้นได้ และพูดว่า:"ดูเหมือนว่าพวกเขาจะต้องการฆ่าทั้งตระกูลอานในคราวเดียว ในกรณีนี้ ภารกิจของน้าสะใภ้สามของคุณจะเสร็จสิ้น และสามารถหายไปจากโลกตามพวกเขาได้….."
เย่เฉินพูดว่า:"เมื่อกี้ฉันคิดดูแล้ว ในเมื่อจะแก้ปัญหานี้ เราควรแก้ไขจากต้นทาง ลุงโจงจะถูกส่งกลับไปที่เกาะฮ่องกงในอีกสองสามวันไม่ใช่เหรอ? งั้นฉันจะไปเกาะฮ่องกงล่วงหน้า จะไปคุยกับหลิวเซิงนั้นสักหน่อย ก่อนที่ลุงโจงจะมาถึงเกาะฮ่องกง จัดการทุกอย่างบนเกาะฮ่องกง และให้เขากลับไปอย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมา"
กู้ชิวอี๋รีบถามว่า:"แล้วคุณคิดที่จะไปเกาะฮ่องกงเมื่อไหร่?"
เย่เฉินกะเวลาดู แล้วพูดว่า:"ฉันสัญญากับพี่สะใภ้เธอแล้วว่า จะไปดูคอนเสิร์ตครั้งที่สองของเธอในวันมะรืนนี้ หลังจากคอนเสิร์ตที่สองของเธอจบลง ฉันจะเดินทางไปเกาะฮ่องกงเลย"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...