กู้ชิวอี๋รู้สึกปวดใจเล็กน้อย มุ่ยปากและพึมพำว่า:"ปกติคุณแสดงความรักต่อหน้าฉันก็พอแล้ว ยังจะแสดงความรักของคุณต่อหน้าฉันในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้อีก การแสดงครั้งต่อไปของฉัน คือวันมะรืนนี้ คุณดูแล้วก็ไปได้เลย พอคุณถึงเกาะฮ่องกงก็เป็นอีกสามวัน แล้วถ้ามีอะไรผิดพลาดระหว่างนี้ล่ะ……"
เย่เฉินอธิบายว่า:"ฉันไม่ได้ทำเพื่อแสดงความรัก ฉันสามารถไปที่เกาะฮ่องกงได้ตลอดเวลา แต่ฉันไม่สามารถทิ้งพี่สะใภ้เธอไว้ที่นี่เลย ยิ่งไปกว่านั้น ฉันต้องหาเหตุผลที่เหมาะสมและโอกาส อีกอย่างไอ้แซ่หลิวนั้นฉันก็ไม่ค่อยรู้จักสักเท่าไหร่ ต้องหาเวลาทำการบ้านเล็กน้อย และวางแผนให้ไอ้แก่นี้หลงกล"
พูดไป เย่เฉินพูดอีกครั้ง:"บอกตามตรง ถ้าแค่อยากให้ลุงโจงปลอดภัย มันง่ายมากจริงๆ ในสายตาของฉัน ไอ้แซ่หลิวอ่อนแอกว่าไข่อีก คืนนี้ฉันจะส่งยอดฝีมือสิบกว่าคนของสำนักว่านหลงไปที่เกาะฮ่องกง และฆ่าเขาโดยตรง ในกรณีนี้ ลุงโจงก็จะปลอดภัยโดยธรรมชาติ"
เมื่อพูดถึงนี้ เย่เฉินพูดอีกว่า:"เพียงแต่ว่าวิธีจัดการนี้ไร้ทักษะเกินไป และสำหรับลุงโจง มันจะทำให้เขารู้สึกผิดไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน ดังนั้นเรื่องนี้จึงห้ามมาไม้แข็ง ต้องทำให้ไอ้แซ่หลินยอมอย่างเต็มใจ"
"สำหรับความปลอดภัยของลุงโจงในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เธอก็ไม่ต้องกังวลเลย แม้ว่าไอ้แซ่หลิวจะมีความแข็งแกร่งบนเกาะฮ่องกงจริงๆ แต่ยังไม่มีอันดับในนิวยอร์กเลย ฉันจะให้คุณหนูเฟ่ยช่วยปกป้องลุงโจงอย่างลับๆ ก่อน อีกอย่างขอเลื่อนเวลาไปสักสองสามวัน ให้ฉันพาแม่ยายของฉันไปอยู่กับเธอที่สหรัฐอเมริกาก่อน ฉันจะไปเกาะฮ่องกงเพื่อช่วยลุงโจงจัดการเรื่องพวกนี้!"
"หลังจากที่ฉันจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ให้ทางคุณหนูเฟ่ยจางไปบ้าง ถึงตอนนั้นลุงโจงถูกส่งกลับไป แล้วทุกอย่างจะราบรื่น!"
เดิมทีเย่เฉินวางแผนที่จะให้ลุงโจงอาศัยอยู่ในไชน่าทาวน์ต่อไปอย่างมั่นคง และในอนาคตเขาจะหาเวลาไปเกาะฮ่องกงเพื่อแก้ปัญหาของเขา
แต่ว่า ในเมื่อหลิวเซิงนั้นใจร้อนขนาดนี้ และเริ่มหาเรื่องก่อน งั้นเขาจึงต้องไปคุยกับเขาที่เกาะฮ่องกงก่อน
แต่ถ้าไปคุยกับเซียวชูหรันแล้ว เซียวชูหรันอาจไม่ต้องให้แม่ยายมา ในเวลานั้น มีเพียงสองทางเลือก หนึ่งคือการเกลี้ยกล่อมตัวเองไม่ให้ไปเกาะฮ่องกง อีกอย่างคือต้องปลอบใจตัวเองว่าไปเกาะฮ่องกง เธออยู่คนเดียวได้
นอกจากนี้ เย่เฉินคาดว่าตอนนี้หม่าหลันคงไม่อยากสหรัฐอเมริกา
เธออยู่คนเดียวในจินหลิง มีรถหรู บ้านหรู และเงินค่าขนมหลายแสน คงมีชีวิตที่ดีแน่นอน ถ้าเธอมาที่อเมริกาจริงๆ เธอคงจะไม่ยอม
ดังนั้น เย่เฉินจึงเริ่มคิดในใจว่า เขาสามารถหาเหตุผลบางอย่างในการให้แม่ยายหม่าหลันมาก่อน จากนั้นจึงใช้โอกาสนี้บอกเซียวชูหรันว่า เขามีลูกค้าที่เกาะฮ่องกง และหม่าหลันก็มาที่นี่พอดี เขาจะไปเกาะฮ่องกงสักสองสามวันก่อน และให้หม่าหลันอยู่ที่นี่กับเธอ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...