สำหรับวิธีการเอาหม่าหลันมาจากหัวเซี่ย เย่เฉินไม่ได้กังวลเลยสักนิด เขารู้จักหม่าหลันดีเกินไป และแค่วางกับดักเล็กน้อย ก็สามารถทำให้หม่าหลันติดเข้าไปได้
ดังนั้นเขาจึงโทรหาซ่งหวั่นถิงทันที และพูดว่า:"หวั่นถิง ฉันความช่วยเหลือจากคุณ"
ซ่งหวั่นถิงพูดโดยไม่ลังเล:"อาจารย์เย่ คุณมีอะไรก็สั่งมาได้เลยค่ะ"
เย่เฉินก็ไม่เกรงใจ จึงบอกแผนการคร่าวๆ ของเขา ให้ซ่งหวั่นถิงรู้
หลังจากที่ซ่งหวั่นถิงได้ยิน ก็พูดทันทีว่า:"อาจารย์เย่ วางใจเถอะ ฉันจะทำภารกิจให้สำเร็จอย่างแน่นอน"
…...
ในเวลาเดียวกัน.
หัวเซี่ยที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโลก เป็นเวลาตอนเช้า
หม่าหลันนอนอยู่บนเตียงหรูหราขนาดใหญ่ของคฤหาสน์Tomson Riviera และหลับไปจนถึงสิบโมงกว่า
ตั้งแต่เย่เฉินและเซียวชูหรันไปสหรัฐอเมริกา เซียวฉางควนก็ไปเกาหลีใต้ หม่าหลันก็ถือว่าปลดปล่อยตัวเอง
เธออาศัยอยู่ในคฤหาสน์หรูของTomson Riviera ขับรถโรลส์-รอยซ์ คัลลิแนน และมีเงินค่าขนม 500,000 จากเย่เฉินในบัตรธนาคาร ใช้ชีวิตอยู่สุขสบายมากทุกวัน
เฉียนหงเย่นรีบพูดว่า:"ใกล้จะสิบเอ็ดโมงแล้ว! เมื่อวานคุณบอกว่าวันนี้จะไปซื้อของไม่ใช่เหรอ? ฉันพร้อมแล้ว อยู่หน้าบ้านคุณ! วันนี้เราไปกันอีกไหม?"
หม่าหลันเพิ่งรู้สึกตัว และโพล่งออกมา:"โอ้! ฉันลืมไปเลย! ฉันวางแผนที่จะไปซื้อสร้อยคอที่ฮาร์เบอร์ซิตี้ ช่วงนี้ ฉันมักจะรู้สึกเหมือนว่ามีอะไรขาดหายไปที่คอ!"
เฉียนหงเย่นยิ้มพูดว่า:"คุณออกไปขับแต่โรลส์-รอยซ์ คัลลิแนน สะพายHermes ขาดอย่างเดียวคือสร้อยคอที่โอ่อ่า! คุณอยากดูยี่ห้ออะไร?"
หม่าหลันพูดสบายๆ ว่า:"ก็พวกBvlgari Tiffany Cartierได้หมด ฉันเป็นคนไม่เรื่องมาก ขอแค่เป็นแบนด์ระดับ1ก็ได้ทั้งนั้น"
เฉียนหงเย่นรีบเลียแข้งเลียขาทันที:"พี่หลันมีสายตาเฉียบแหลม ด้วยออร่าของคุณ มันก็ต้องพวกแบนด์ระดับ1ถึงจะเหมาะ คนทั่วไปแบบฉันคงจะไม่มีทางเทียนกับคุณได้ ไม่กี่พันหยวนเพื่อให้ได้Chow Tai Fook ก็เกินพอสำหรับคนอย่างฉันแล้ว"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...