เมื่อพูดถึงนี้ เฉียนหงเย่นถอนหายใจ และพูดอีกครั้ง:"พี่หลัน คุณดวงดี อาศัยอยู่ในบ้านหรู ขับรถหรู สวมสินค้าหรูหราชั้นนำ เป็นผู้ชนะในชีวิตแน่นอน ไม่เหมือนกับฉัน หลังจากเกิดภัยพิบัติ เครื่องประดับ กระเป๋าหายไปหมด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนนี้จะได้ซื้อแบรนด์ดัง ขนาดChow Tai Fook ฉันก็ซื้อไม่ไหวเลย…...เดี๋ยวฉันจะขอเงินเวยเวย ไปซื้อสร้อยเงินที่แผงขายมาใส่ก็ได้แล้ว……"
หม่าหลันครุ่นคิดครู่หนึ่ง:"เฉียนหงเย่นนี่มันรู้ตัวเองดีจริงๆ รู้ว่าเธอใส่แค่Chow Tai Fook เธอคือChow Tai Fook ฉันคือ Bulgari……จุ๊จุ๊ เลเวลขึ้นมาไม่รู้ตั้งกี่ระดับ"
เมื่อคิดเช่นนี้ หม่าหลันก็พูดอย่างเปิดเผย:"เธอพูดอะไรกัน อย่างน้อยเธอก็เป็นน้องสะใภ้ของฉันหม่าหลัน เธอจะลดตัวลงซื้อโซ่เงินที่แผงขายได้ยังไง!"
พูดไป หม่าหลันก็ลุกขึ้นจากเตียง แล้วพูดอย่างอารมณ์ดีว่า:"เดี๋ยวเราจะไปฮาร์เบอร์ซิตี้กัน และหลังจากเลือกสร้อยคอให้ฉันแล้ว เราจะไปที่Chow Tai Fook ฉันจะซื้อสร้อยคอให้เธอ!"
"โอ้พระเจ้า!"เฉียนหงเย่นถามอย่างตื่นเต้น:"พี่หลัน คุณตั้งใจจะล้อฉันเล่นรึเปล่า, คุณจะซื้อสร้อยคอให้ฉันจริงๆเหรอ?"
หม่าหลันพูดอย่างจริงจัง:"ฉันหม่าหลันไม่เคยพูดโม้ บอกจะให้ก็ต้องให้ ไม่เกิน10,000 หยวน เธอเลือกตามใจเธอได้เลย!"
เฮียนหงเย่นพูดอย่างดีใจ:"ได้เลย! พี่หลันยังคงตรงไปตรงมา! คุณจะตื่นเมื่อไหร่? ฉันจะไปเมืองห่ายก่างกับคุณ!"
หม่าหลันกลิ้งตัวลงจากเตียง แล้วพูดว่า:"รอฉันหน่อย ฉันจะไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวนี้แหละ!"
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ประตูไฟฟ้าของวิลล่าก็เปิดออกอย่างช้าๆ และหม่าหลันก็ขับรถโรลส์-รอยซ์ คัลลิแนนออกไป
เฉียนหงเย่นมองไปที่ด้านหน้าที่ก้าวร้าวดุดันของโรลส์-รอยซ์ คัลลิแนน และท่าทางขับรถของหม่าหลัน ทั้งเจ็บใจและโกรธ และอดไม่ได้ที่จะพูดพึมพำ:"คนเลวอย่างหม่าหลัน ยังกล้าขับCullinan เธอนั่งขับรถอยู่ข้างใน ผู้คนแทบจะมองเห็นแค่หัวของเธอจากภายนอกเท่านั้น ไม่ทันระวังอาจจะคิดว่าเป็นรถไร้คนขับ……"
ในเวลานี้ หม่าหลันจอดรถไว้ข้างหน้าเธอ เงยหน้าขึ้นทักทายเธอ:"หงเย่น ขึ้นรถเร็ว"
หลังจากถอยรถยนต์อย่างระมัดระวังสิบกว่ารอบในโรงรถใต้ดิน ในที่สุดก็จอดรถเสร็จ เธอและเฉียนหงเย่นก็มาที่ชั้นหนึ่งด้วยกัน
ชั้นหนึ่งของเมืองห่ายก่างนั้นเต็มไปด้วยแบรนด์หรูระดับเฟิร์สคลาสเกือบทั้งหมด
ในนี้ ครึ่งหนึ่งเป็นแบรนด์เสื้อผ้าและกระเป๋าเดินทาง เช่น LV และ Gucci และอีกครึ่งหนึ่งเป็นเครื่องประดับ เช่น Bulgari และ Cartier
ทันทีที่หม่าหลันมาถึง ก็พาเฉียนหงเย่นไปที่ร้าน Bulgari ก่อน
ไม่ใช่ว่าBvlgariจะดีกว่าแบรนด์อื่นๆ มาก ที่สำคัญเป็นเพราะหม่าหลันชอบชื่อ Bulgari และรู้สึกว่าชื่อนี้ดูมีความสุข

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...