ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4347

ทันทีที่ทั้งสองเข้าBulgari หม่าหลันก็เดินตรงไปที่เคาน์เตอร์ตรงกลาง จากนั้นนั่งบนเก้าอี้สูงหน้าเคาน์เตอร์ มือขวาวางกุญแจโรลส์-รอยซ์บนเคาน์เตอร์ด้วยไว้บนเคาน์เตอร์ มือซ้ายก็ตั้งกระเป๋าHermesที่เย่เฉินให้ก่อนหน้านี้ วางไว้บนเคาน์เตอร์

เมื่อสาวพนักงานขายเห็นสถานการณ์นี้ ก็คิดทันทีว่าเป็นลูกค้ารายใหญ่ ดังนั้นเธอจึงรีบเข้ามา พูดด้วยความเคารพว่า:"สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสู่Bulgari ไม่ทราบว่าคุณต้องการดูอะไรคะ?"

หม่าหลันกระแอมและพูดอย่างเย่อหยิ่ง:"แค่กแค่ก ร้านคุณมีสร้อยคอที่สวยงามอะไรบ้าง? เอาออกมาให้ฉันเลือกซิ"

สาวพนักงานขายรีบพยักหน้า จากนั้นจึงหันไปหาพนักงานขายชายที่อยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า:"แจ็ค รีบเตรียมน้ำอัดลมนำเข้าจากสเปนสองขวดให้แขก และนำตัวอย่างน้ำหอมใหม่ล่าสุดของเดือนนี้มาให้ทั้งสองคนลองสักหน่อย"

พนักงานขายชายทำตามคำสั่งทันที และหม่าหลันที่อยู่ข้างๆก็อุทานในใจ:"นี่สินะแบรนด์ใหญ่! บริการนี้มันสุดยอดจริงๆ!"

เฉียนหงเย่นยืนอยู่ข้างหลังหม่าหลัน และแอบถอนหายใจในใจ:"นึกย้อนกลับไปตอนที่ตระกูลเซียวยังมีเงินอยู่ ตอนฉันไปเที่ยวร้านแบบนี้ ก็ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้ แต่ตอนนี้พอมาที่ร้านแบบนี้ จะรู้สึกประหม่า หงส์ตกจากที่สูง ชะตากรรมยังสู้ไก่ไม่ได้จริงๆ "

ในเวลานี้ สาวพนักงานขายหยิบถาดที่เต็มไปด้วยสร้อยคอออกมา วางไว้ตรงหน้าหม่าหล้น และพูดด้วยความเคารพว่า:"คุณผู้หญิง นี่คือสร้อยคอรุ่นใหม่ล่าสุดของเรา มีรุ่นใหม่ในแบบคลาสสิกมากมาย คุณดูได้ค่ะ"

หม่าหลันพยักหน้า ชี้ไปที่จี้เพชรอันหนึ่งแล้วพูดว่า:"ฉันคิดว่าอันนี้ดีนะ ราคาเท่าไร?"

สาวพนักงานขายเหลือบไปเห็นป้ายราคา แล้วพูดว่า:"คุณผู้หญิง สร้อยคอที่คุณชอบมีราคาอยู่ที่ 118,800 ทำมาจากทองคำ 18K และจี้เพชรจากแอฟริกาใต้ แม้ว่าเพชรจะเป็นเศษเพชรทั้งหมด แต่พอถูกเจียระไนจนสมบูรณ์แบบมาก ความมันเงาจึงดีมาก หลังจากสวมใส่ก็จะประกาย คุณอยากลองใส่ดูไหมคะ?"

หม่าหลันเข้ามาในร้านดังๆ นิสัยก็ดีขึ้นเล็กน้อย พูดอย่างสบายๆ ว่า:"ไม่เป็นไรๆ คุณไปรับก่อนเถอะ"

สาวพนักงานขายหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และเดินไปข้างๆ ฟังผู้จัดการร้านทางโทรศัพท์สั่งว่า:"เสี่ยวหลิว เดี๋ยวคุณต้องพยายามให้ผู้หญิงคนนั้นใช้เงินให้มากที่สุด ถ้าสามารถทำให้เธอใช้เงิน 300,000 หยวนในร้านของเราได้ ฉันจะให้รางวัลคุณ 50,000 หยวน และถ้าหล่อนสามารถใช้เงิน 500,000 หยวนในร้านของเรา ฉันจะให้รางวัลคุณ100,000 หยวน!"

เมื่อสาวพนักงานขายได้ยินเช่นนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะแอบมองหม่าหลันตรงนั้น ถึงแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไมผู้จัดการร้านถึงสนใจผู้หญิงคนนี้ เธอก็รู้ว่านี่เป็นโอกาสที่ดีในการทำเงิน ดังนั้นเธอจึงกระซิบว่า:"ไม่ต้องกังวล ฉันเข้าใจแล้วค่ะ"

พูดจบ เธอก็วางสาย เดินไปตรงหน้าหม่าหลัน แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"คุณผู้หญิง มาเถอะ ฉันจะช่วยลองสวมให้คุณ"