ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 437

บทที่ 437

ไม่นาน ซ่งหรงวี่ขับรถออกจากบ้านไปส่งซ่งหวั่นถิง มุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลโรคจิตชิงซาน

และในขณะนี้ ที่โรงพยาบาลโรคจิตชิงซาน พยาบาลเพิ่งป้อนอาหารให้อู๋ฉีที่บ้าคลั่ง

เมื่อป้อนเขาเสร็จ ก็เช็ดปากเขาให้สะอาด ให้เขาบ้วนปาก และล้างกระเพาะ แม้อู๋ฉีมีสติกลับมาแล้ว ทั้งตัวเขานอนอยู่บนเตียงโรงพยาบาลโดยถูกมัดมือและเท้า สีหน้าหมดหวัง

พยาบาลสองสามคนอดทนกล้ำกลืนความคลื่นไส้ ถือสิ่งสกปรกออกจากท้องของเขา จากด้านในห้องผู้ป่วยพิเศษไปยังห้องพักผ่อนของญาติ

พ่อของอู๋ฉี อู๋ตงไห่ และพี่ชายอู๋ซิน นั่งบนโซฟาไม่แสดงความรู้สึกใดๆ

หลังจากพยาบาลออกมา กล่าวกับทั้งสองด้วยความเคารพว่า: “ประธานอู๋ ประธานอู๋น้อย ได้สติแล้วค่ะ”

อู๋ตงไห่ถามอย่างเย็นชาว่า: “ล้างกระเพาะเสร็จแล้วเหรอ?”

พยาบาลพยักหน้า พูดเสียงต่ำว่า: “ล้างเสร็จแล้ว!”

“อืม” อู๋ตงไห่ถามอีก: “ของที่พวกคุณป้อนให้เขา ฆ่าเชื้อแล้วใช่ไหม?”

พยาบาลรีบพูด: “ฆ่าเชื้อแล้ว เราใส่ไว้ในหม้ออัดแรงดันสำหรับการฆ่าเชื้อที่อุณหภูมิและแรงดันสูง แม้ว่าจะไม่สามารถกำจัดกลิ่นได้ แต่ก็สามารถยืนยันได้ว่าไม่มีแบคทีเรียหรือไวรัสอยู่ในนั้น……”

ตอนนี้ อู๋ฉีในทุกๆ 1 ชั่วโมงมีกฎเหล็กว่าจะต้องมีการ “เสริมอาหาร” จนถึงตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม

อู๋เฉินไห่ก็ไม่กล้าขัด สุดท้ายความล่าช้าเพียงหนึ่งนาทีก็อาจจะนำไปสู่ความตายได้ เขากลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับลูกชายจริงๆ

ดังนั้น เขาจึงหารือกับผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ของเขา พร้อมกับวิธีแก้ปัญหาชั่วคราว ทุกครั้งที่มีการ “เสริมอาหาร” ให้เขา มักจะถูกวางไว้ในหม้ออัดแรงดันไว้ล่วงหน้าสำหรับฆ่าเชื้อที่อุณหภูมิสูงเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง เมื่อเป็นแบบนี้อย่างน้อยก็ไม่ป่วยเพราะการ “เสริมอาหาร”

นี่เป็นขั้นตอนเดียวที่การทำให้คลายบัฟเฟอร์ในร่างกาย