ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4436

เย่เฉินมองเขาและถามด้วยการเยาะเย้ยว่า:"ฉันคิดว่าคุณก็เป็นนักบู๊นะ ทำไมถึงมาอยู่กับไอ้ขยะพวกนี้ได้ล่ะ? คุณฝึกวิชาบู๊มาอย่างหนัก เพื่อที่จะเป็นหมาของขยะพวกนี้เหรอ?"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ครูฝึกหลินก็เบิกตากว้าง และโพล่งออกมาว่า:"คุณ…...คุณดูออกได้ไงว่าฉันเป็นนักบู๊?"

ในเวลานี้ ครูฝึกหลินรู้สึกร้อนรนเล็กน้อยในใจ

ผลการฝึกฝนนักบู๊ สามารถมองลงมาจากด้านบนได้เสมอ แต่ไม่สามารถมองจากบนไปล่างได้

เย่เฉินมองออกได้อย่างรวดเร็วว่าเขาเป็นนักบู๊ แต่เขากลับมองไม่เห็นผลการฝึกฝนของเขา ซึ่งหมายความว่าเย่เฉินน่าจะแข็งแกร่งกว่าตัวเขาเอง!

ถ้าเย่เฉินเป็นนักบู๊สี่ดาว แสดงว่าเขามีฝีมือที่บ้าคลั่งจริงๆ

ถ้าเย่เฉินเป็นนักบู๊ห้าดาว เขาแค่ขยับมือก็ฆ่ากลับได้ง่ายๆ

เมื่อเห็นว่าครูฝึกหลินรู้สึกร้อนรนเล็กน้อย เย่เฉินจงใจพูดว่า:"ผมมองไม่ออกเลย แต่ผมเคยได้ยินคนอื่นพูดถึงคุณ และพวกเขาต่างก็บอกว่าคุณเป็นนักบู๊สามดาว"

อันที่จริง เย่เฉินแค่พูดเรื่องไร้สาระ เขาไม่เคยได้ยินใครพูดถึงคนนี้ และผลการฝึกฝนของเขา

เหตุผลที่เขาพูดนั้น เป็นเพราะเขาไม่อยากให้ครูฝึกหลินกลัวเร็วเกินไป

ยังไงซะ ครูฝึกหลินก็แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มคนเหล่านี้ ถ้าเขาขี้กลัวจนไม่กล้าทำ มันก็ไม่สนุกเลยจริงๆ

เมื่อครูฝึกหลินได้ยินสิ่งนี้ หัวใจที่หวาดระแวงกลัว ก็หายไปทันที

เขาเป็นนักบู๊สามดาวที่โด่งดังมาก ในสำนักฮงเหมินและแก๊งอื่นจริงๆ

ทั่วเกาะฮ่องกง เกือบทุกคนรู้จักชื่อเสียงและความแข็งแกร่งของเขา

ไม่แปลกใจที่เย่เฉินจะได้ยินเรื่องที่เขาเป็นนักบู๊สามดาว

ดังนั้นเขาจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า:"บอกตามตรงเลย ฉันเคยเป็นนายพลสามดาวที่สำนักว่านหลงด้วย!"