ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4442

เย่เฉินพูดนิ่งๆ :"ก่อนอื่น ฉันอยากให้คุณสลายทรัพย์สมบัติทั้งหมด บริจาคทรัพย์สินทั้งหมดของคุณให้การกุศล และคุณห้ามเก็บเงินไว้เลยสักนิด"

แม้ว่าฮงหยวนซานจะรู้สึกลำบากใจ แต่เขาก็รู้ว่าถ้าเงินหมด ยังหาได้ แต่ถ้าตายไป ก็จะไม่มีอะไรเลย ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าทันที และพูดว่า :"ไม่มีปัญหา…... ผมยอมรับ…... "

เย่เฉินพูดอีกว่า:"สอง วันนี้ ลูกน้องของคุณทุกคนรู้จักตัวตนของฉันแล้ว ฉันเป็นคนค่อนข้างถ่อมตัว และไม่ชอบให้ตัวตนของฉันถูกเปิดเผย ดังนั้นตามหลักแล้ว จะต้องฆ่าปิดปากทุกคน"

ทันทีที่เย่เฉินพูดแบบนี้ ลูกน้องทุกคนในที่เกิดเหตุก็ตกใจกลัว และมีหลายคนอยากจะวิ่งหนี แต่ในเวลานี้ ตรงประตูมีร่างหนึ่ง เหวี่ยงคนที่อยากจะวิ่งหนีกลับมาหมด

คนยืนอยู่ที่ประตูเป็นนายพลห้าดาวจากสำนักว่านหลง ว่านพั่วจวินให้เขาเฝ้าประตู เพื่อแน่ใจว่าจะไม่มีใครหลุดออกไปได้

มีเขาอยู่ พวกอันธพาลตัวน้อยเหล่านี้ไม่มีโอกาสหนีเลย ผู้คนจำนวนมากได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการถูกชก ทันทีที่วิ่งไปถึงประตู

ในเวลานี้ เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา:"ทุกคนที่คิดจะหลบหนี ฆ่าให้หมด!"

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ไม่มีใครในที่เกิดเหตุกล้าขยับเลย

สมาชิกสำนักฮงเหมินมากกว่าร้อยคน คุกเข่าร้องไห้อ้อนวอนขอความเมตตา

เย่เฉินกวาดมองไปรอบๆ แล้วพูดเสียงดังว่า:"เมื่อกี้ฉันพูดไปแล้ว! ฉันสามาถให้โอกาสไอ้สนุขแก่ฮงหยวนซานมีชีวิตรอดได้ และให้โอกาสพวกคุณมีชีวิตรอดได้ แต่ถ้าพวกคุณไม่รักษา ก็อย่าหาว่าฉันเย่เฉินที่ไม่เกรงใจ!"

ทุกคนตกใจจนเงียบไม่กล้าพูด

เวลานี้ เย่เฉินจึงพูดว่า:"คืนนี้ฉันจะจัดการให้พวกคุณขึ้นเรือ และไปซีเรียเพื่อทำให้กับสำนักว่านหลงทุกคน ถ้าพวกคุณประพฤติตัวดี ฉันจะให้คุณกลับมาในอีกสิบปี แต่ถ้าใครก็ตามที่ตั้งใจจะหนี ก็จะฆ่าโดยไม่มีข้อแม้!"

เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนี้ก็น้ำตาไหล

ไปทำงานหนักที่ซีเรียสิบปี? !

พวกนักเลงที่วันๆ เอาแต่รังแกผู้คน จะทนกับเรื่องแบบนั้นได้อย่างไร?