เย่เฉินพูดนิ่งๆ :"ก่อนอื่น ฉันอยากให้คุณสลายทรัพย์สมบัติทั้งหมด บริจาคทรัพย์สินทั้งหมดของคุณให้การกุศล และคุณห้ามเก็บเงินไว้เลยสักนิด"
แม้ว่าฮงหยวนซานจะรู้สึกลำบากใจ แต่เขาก็รู้ว่าถ้าเงินหมด ยังหาได้ แต่ถ้าตายไป ก็จะไม่มีอะไรเลย ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าทันที และพูดว่า :"ไม่มีปัญหา…... ผมยอมรับ…... "
เย่เฉินพูดอีกว่า:"สอง วันนี้ ลูกน้องของคุณทุกคนรู้จักตัวตนของฉันแล้ว ฉันเป็นคนค่อนข้างถ่อมตัว และไม่ชอบให้ตัวตนของฉันถูกเปิดเผย ดังนั้นตามหลักแล้ว จะต้องฆ่าปิดปากทุกคน"
ทันทีที่เย่เฉินพูดแบบนี้ ลูกน้องทุกคนในที่เกิดเหตุก็ตกใจกลัว และมีหลายคนอยากจะวิ่งหนี แต่ในเวลานี้ ตรงประตูมีร่างหนึ่ง เหวี่ยงคนที่อยากจะวิ่งหนีกลับมาหมด
คนยืนอยู่ที่ประตูเป็นนายพลห้าดาวจากสำนักว่านหลง ว่านพั่วจวินให้เขาเฝ้าประตู เพื่อแน่ใจว่าจะไม่มีใครหลุดออกไปได้
มีเขาอยู่ พวกอันธพาลตัวน้อยเหล่านี้ไม่มีโอกาสหนีเลย ผู้คนจำนวนมากได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการถูกชก ทันทีที่วิ่งไปถึงประตู
ในเวลานี้ เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา:"ทุกคนที่คิดจะหลบหนี ฆ่าให้หมด!"
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ไม่มีใครในที่เกิดเหตุกล้าขยับเลย
สมาชิกสำนักฮงเหมินมากกว่าร้อยคน คุกเข่าร้องไห้อ้อนวอนขอความเมตตา
เย่เฉินกวาดมองไปรอบๆ แล้วพูดเสียงดังว่า:"เมื่อกี้ฉันพูดไปแล้ว! ฉันสามาถให้โอกาสไอ้สนุขแก่ฮงหยวนซานมีชีวิตรอดได้ และให้โอกาสพวกคุณมีชีวิตรอดได้ แต่ถ้าพวกคุณไม่รักษา ก็อย่าหาว่าฉันเย่เฉินที่ไม่เกรงใจ!"
ทุกคนตกใจจนเงียบไม่กล้าพูด
เวลานี้ เย่เฉินจึงพูดว่า:"คืนนี้ฉันจะจัดการให้พวกคุณขึ้นเรือ และไปซีเรียเพื่อทำให้กับสำนักว่านหลงทุกคน ถ้าพวกคุณประพฤติตัวดี ฉันจะให้คุณกลับมาในอีกสิบปี แต่ถ้าใครก็ตามที่ตั้งใจจะหนี ก็จะฆ่าโดยไม่มีข้อแม้!"
เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนี้ก็น้ำตาไหล
ไปทำงานหนักที่ซีเรียสิบปี? !
พวกนักเลงที่วันๆ เอาแต่รังแกผู้คน จะทนกับเรื่องแบบนั้นได้อย่างไร?
ในเวลานี้ เย่เฉินมองไปที่ฮงหยวนซาน และพูดว่า:"ฮงหยวนซาน คุณแก่แล้ว ฉันก็มีมนุษยธรรมมากขึ้น จะไม่ให้คุณไปซีเรีย ดังนั้นฉันจะให้คุณอยู่ที่เกาะฮ่องกง และเป็นหัวหน้าสำนักฮงเหมินเช่นเคย"
เมื่อฮงหยวนซานได้ยินเช่นนี้ เขาก็ก้มหัวกราบด้วยประหลาดใจมาก และพูดว่า:"ขอบคุณครับคุณเย่ ที่ยอมเมตตา! ขอบคุณคุณเย่สำกรับความเมตตากรุณา!!"
เย่เฉินพูดเยาะ:"ไม่ต้องกังวล ฉันให้คุณอยู่ที่สำนักฮงเหมิน เพราะยังมีงานให้คุณ"
ฮงหยวนซานรีบพูดว่า:"คุณเย่ เชิญพูดได้เลยครับ!"
เย่เฉินพูดว่า:"ในอีกสิบปีข้างหน้า ฉันอยากให้คุณระดมทุนหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์ให้สำนักว่านหลง!!"
"หมื่นล้าน? ! "ฮงหยวนซานรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า และร้องพูดว่า:"คุณเย่ ทรัพย์สินทั้งหมดของผมรวมๆ กันแล้วได้ มากสุดก็ได้ 100 ล้านดอลลาร์ คุณให้ผมบริจาคไปหมดแล้ว คุณจะให้ผมเพิ่มหมื่นล้านดอลลาร์ในอีกสิบปีได้ยังไงล่ะ……"
เย่เฉินชี้จงหยวนซานที่อยู่ข้างๆ และพูดนิ่ง ๆ :"คุณยังมีลูกเลี้ยงแสนกตัญญูอยู่ไม่ใช่เหรอ?"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...