เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4473

เมื่อเห็นหยางเทียนเซิงร้องไห้ขอความเมตตา สีหน้าของฮงหยวนซานนั้นน่ารังเกียจอย่างยิ่ง

แต่ว่า ในใจเขาเต็มไปด้วยความดีใจ

"ดูเหมือนว่าวันนี้จะมาถูกแล้ว! หลังจากเหตุการณ์นี้ ความรู้สึกของเย่เฉินที่มีต่อฉัน จะต้องพัฒนาขึ้นมากอย่างแน่นอน!"

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เขาแทบรอไม่ไหวที่จะแสดงทัศนคติของเขาต่อไป

ดังนั้นเขาจึงเหยียบหยางเทียนเซิง และพูดอย่างเย็นชาว่า:"หยางเทียนเซิง แกทำให้คุณเย่ขุ่นเคือง ซึ่งร้ายแรงกว่าทำร้ายฉันอีก แกอย่าโทษฉันที่โหด แต่จงโทษตัวเองที่ยั่วยุคนที่ไม่ควรยั่วยุ!"

หยางเทียนเซิงแทบทรุด เขาไม่รู้จริงๆ ว่าเย่เฉินนี้มาจากไหนกันแน่ ทำให้ฮงหยวนซานแตกคอกับเขาได้โดยไม่ลังเล และยังพูดอีกว่าจะฆ่าเขา

ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้จักฮงหยวนซานเป็นอย่างดี คนนี้ใช้วิธีทำงานอย่างโหดเหี้ยม เมื่อเขาบอกว่าจะฆ่าตน จะไม่ได้แค่พูดเด็ดขาด อาจจะทำแบบนั้นจริงๆ!

เมื่อคิดเช่นนี้ เขารีบมองไปที่เย่เฉิน ร้องไห้อ้อนวอนว่า:"คุณเย่ ผมมีตาหามีแววไม่ ถึงได้ทำให้คุณขุ่นเคือง…...ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ…..."

เย่เฉินโบกมือ:"เมื่อกี้คุณไม่ได้พูดด้วยน้ำเสียงนี้นะ มาแกล้งทำตัวน่าสงสารตอนนี้คิดว่ามันสายไปหน่อยไหม?"

คุณหยางสะอื้นและพูดว่า:"คุณเย่ เมื่อกี้ผมมีตาหามีแววไม่…...โชคดีที่ผมกลับมาในทางที่ถูกตอนหลงทาง และได้โปรดอย่าถือสาผมเลย……"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน