ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4473
เมื่อเห็นหยางเทียนเซิงร้องไห้ขอความเมตตา สีหน้าของฮงหยวนซานนั้นน่ารังเกียจอย่างยิ่ง
แต่ว่า ในใจเขาเต็มไปด้วยความดีใจ
"ดูเหมือนว่าวันนี้จะมาถูกแล้ว! หลังจากเหตุการณ์นี้ ความรู้สึกของเย่เฉินที่มีต่อฉัน จะต้องพัฒนาขึ้นมากอย่างแน่นอน!"
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เขาแทบรอไม่ไหวที่จะแสดงทัศนคติของเขาต่อไป
ดังนั้นเขาจึงเหยียบหยางเทียนเซิง และพูดอย่างเย็นชาว่า:"หยางเทียนเซิง แกทำให้คุณเย่ขุ่นเคือง ซึ่งร้ายแรงกว่าทำร้ายฉันอีก แกอย่าโทษฉันที่โหด แต่จงโทษตัวเองที่ยั่วยุคนที่ไม่ควรยั่วยุ!"
หยางเทียนเซิงแทบทรุด เขาไม่รู้จริงๆ ว่าเย่เฉินนี้มาจากไหนกันแน่ ทำให้ฮงหยวนซานแตกคอกับเขาได้โดยไม่ลังเล และยังพูดอีกว่าจะฆ่าเขา
ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้จักฮงหยวนซานเป็นอย่างดี คนนี้ใช้วิธีทำงานอย่างโหดเหี้ยม เมื่อเขาบอกว่าจะฆ่าตน จะไม่ได้แค่พูดเด็ดขาด อาจจะทำแบบนั้นจริงๆ!
เมื่อคิดเช่นนี้ เขารีบมองไปที่เย่เฉิน ร้องไห้อ้อนวอนว่า:"คุณเย่ ผมมีตาหามีแววไม่ ถึงได้ทำให้คุณขุ่นเคือง…...ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ…..."
เย่เฉินโบกมือ:"เมื่อกี้คุณไม่ได้พูดด้วยน้ำเสียงนี้นะ มาแกล้งทำตัวน่าสงสารตอนนี้คิดว่ามันสายไปหน่อยไหม?"
คุณหยางสะอื้นและพูดว่า:"คุณเย่ เมื่อกี้ผมมีตาหามีแววไม่…...โชคดีที่ผมกลับมาในทางที่ถูกตอนหลงทาง และได้โปรดอย่าถือสาผมเลย……"
หลิวเจียฮุยพูดอย่างโกรธเคือง:"เมื่อกี้ฉันแม่งบอกให้แกถ่อมตัวหน่อยแล้ว แกมันแม่งไม่ฟังกันเลย! ถ้าเมื่อกี้แกหยุดก่อน คุณเย่คงจะไม่ทำให้แกลำบากใจ แต่ตอนนี้แกทำเรื่องให้เป็นแบบนี้แล้ว แกจะขอให้ฉันขอร้องยังไงล่ะ?"
หยางเทียนเซิงร้องไห้ออกมา และพูดขอร้องไม่หยุด:"เจียฮุย…...มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด แต่นายเห็นแก่ความสัมพันธ์หลายปีของเราด้วยสิ นายจะมองดูฉันไปตายเฉยๆไม่ได้นะ…..."
หลิวเจียฮุยอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารเล็กน้อยในใจ เมื่อเห็นเขาร้องไห้น้ำมูกไหล น้ำตาแตก
ตามที่หยางเทียนเซิงพูด พวกเขาสองคนรู้จักกันมาหลายปีแล้ว และเป็นความจริงที่หลิวเจียฮุย ทนไม่ได้ถ้าเห็นตายแล้วไม่ช่วย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...