เมื่อเห็นหยางเทียนเซิงร้องไห้ขอความเมตตา สีหน้าของฮงหยวนซานนั้นน่ารังเกียจอย่างยิ่ง
แต่ว่า ในใจเขาเต็มไปด้วยความดีใจ
"ดูเหมือนว่าวันนี้จะมาถูกแล้ว! หลังจากเหตุการณ์นี้ ความรู้สึกของเย่เฉินที่มีต่อฉัน จะต้องพัฒนาขึ้นมากอย่างแน่นอน!"
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เขาแทบรอไม่ไหวที่จะแสดงทัศนคติของเขาต่อไป
ดังนั้นเขาจึงเหยียบหยางเทียนเซิง และพูดอย่างเย็นชาว่า:"หยางเทียนเซิง แกทำให้คุณเย่ขุ่นเคือง ซึ่งร้ายแรงกว่าทำร้ายฉันอีก แกอย่าโทษฉันที่โหด แต่จงโทษตัวเองที่ยั่วยุคนที่ไม่ควรยั่วยุ!"
หยางเทียนเซิงแทบทรุด เขาไม่รู้จริงๆ ว่าเย่เฉินนี้มาจากไหนกันแน่ ทำให้ฮงหยวนซานแตกคอกับเขาได้โดยไม่ลังเล และยังพูดอีกว่าจะฆ่าเขา
ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้จักฮงหยวนซานเป็นอย่างดี คนนี้ใช้วิธีทำงานอย่างโหดเหี้ยม เมื่อเขาบอกว่าจะฆ่าตน จะไม่ได้แค่พูดเด็ดขาด อาจจะทำแบบนั้นจริงๆ!
เมื่อคิดเช่นนี้ เขารีบมองไปที่เย่เฉิน ร้องไห้อ้อนวอนว่า:"คุณเย่ ผมมีตาหามีแววไม่ ถึงได้ทำให้คุณขุ่นเคือง…...ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ…..."
เย่เฉินโบกมือ:"เมื่อกี้คุณไม่ได้พูดด้วยน้ำเสียงนี้นะ มาแกล้งทำตัวน่าสงสารตอนนี้คิดว่ามันสายไปหน่อยไหม?"
คุณหยางสะอื้นและพูดว่า:"คุณเย่ เมื่อกี้ผมมีตาหามีแววไม่…...โชคดีที่ผมกลับมาในทางที่ถูกตอนหลงทาง และได้โปรดอย่าถือสาผมเลย……"
หลิวเจียฮุยพูดอย่างโกรธเคือง:"เมื่อกี้ฉันแม่งบอกให้แกถ่อมตัวหน่อยแล้ว แกมันแม่งไม่ฟังกันเลย! ถ้าเมื่อกี้แกหยุดก่อน คุณเย่คงจะไม่ทำให้แกลำบากใจ แต่ตอนนี้แกทำเรื่องให้เป็นแบบนี้แล้ว แกจะขอให้ฉันขอร้องยังไงล่ะ?"
หยางเทียนเซิงร้องไห้ออกมา และพูดขอร้องไม่หยุด:"เจียฮุย…...มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด แต่นายเห็นแก่ความสัมพันธ์หลายปีของเราด้วยสิ นายจะมองดูฉันไปตายเฉยๆไม่ได้นะ…..."
หลิวเจียฮุยอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารเล็กน้อยในใจ เมื่อเห็นเขาร้องไห้น้ำมูกไหล น้ำตาแตก
ตามที่หยางเทียนเซิงพูด พวกเขาสองคนรู้จักกันมาหลายปีแล้ว และเป็นความจริงที่หลิวเจียฮุย ทนไม่ได้ถ้าเห็นตายแล้วไม่ช่วย

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...