ดังนั้น เขาลังเลอยู่นาน แต่ก็ยังฝืนพูดกับเย่เฉินว่า:"คุณเย่ เจ้าเทียนเซิงเป็นคนหยิ่งผยอง แถมไม่เคยเสียเปรียบอะไรช่วงหลายปีที่ผ่านมา ดังนั้นเขาทำอะไรไม่เคยผ่านสมอง และไม่สนใจผลที่จะตามมา แต่อย่างที่เขาพูด เขารู้จักกับฉันมาหลายปีแล้ว ฉันทนไม่ได้จริงๆ ที่จะเห็นเขาตายจริงๆ และฉันขอให้คุณโปรดเมตตา ให้เขามีชีวิตอยู่รอดด้วยเถอะ"
เย่เฉินเยาะเย้ย:"เขามาอวดดีกับฉันตั้งมากมาย ถ้าฉันปล่อยเขาไปแบบนี้ คุณจะให้ฉันเอาหน้าไปที่ไหน?"
หลิวเจียฮุยรีบพูดว่า:"คุณเย่...... ผมไม่ได้หมายความว่าจะให้คุณหยุดเอาความผิดเขา...... ผมแค่หวังว่าคุณจะเปลี่ยนวิธีการเอาผิด อย่างน้อยก็ไว้ชีวิตเขาด้วยเถอะ......"
หยางเทียนเซิงรีบพยักหน้า และขอร้องว่า:"นั่นสิคุณเย่…... ขอแค่คุณสามารถไว้ชีวิตหมาๆของผมได้ คุณจะให้ผมทำอะไร ผมก็จะทำทันทีโดยไม่รีรอ……"
ขณะที่พูด หยางเทียนเซิงก็รีบพูดว่า:"คุณเย่ ผมสามารถชดใช้ค่าเสียหายได้! คุณแค่บอกจำนวนเงินเท่านั้น!"
เย่เฉินเย้ยหยัน:"ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกคุณ มีหลายคนที่อยากใช้เงินเพื่อแลกกับให้ฉันเมตตา แต่คุณเป็นคนที่ยากจนที่สุดในนี้อย่างแน่นอน"
เย่เฉินถามด้วยความดูถูกเล็กน้อย:"มูลค่าตลาดของบริษัทของคุณมีเท่าไหร่?"
หยางเทียนเซิงลังเลว่า:"เกือบ 3 พันล้านดอลลาร์ฮ่องกง…..."
เย่เฉินพูดอย่างดูถูก:"แปลงเป็นดอลลาร์สหรัฐฯ แค่ 400 ล้านหยวน พูดตามตรง มันยังไม่พอสำหรับฉันเลย นอกจากนี้ ฉันประเมินว่าทรัพย์สินทั้งหมดของคุณรวมกันเป็นพันล้านดอลลาร์ คุณถามฮงหยวนซานดู ว่าจงหยุนชิวสัญญาอะไรกับฉันเมื่อวาน เพื่อแลกกับการให้อภัยจากฉัน"
"จงหยุนชิว? !" หยางเทียนเซิงอุทาน จากนั้นมองไปที่ฮงหยวนซานด้วยความกลัว รอคำตอบจากเขา
ฮงหยวนซานพูดอย่างเย่อหยิ่งในเวลานี้:"ฉันจะบอกให้นะไอ้แซ่หยาง เมื่อวานจงหยุนชิวสัญญากับคุณเย่ว่า เขาจะจ่ายเงินชดเชยจำนวน 10 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ในอีก10 ปีข้างหน้า!"
ก่อนหน้านี้ไม่เชื่อสิ่งที่หลิวเจียฮุยพูด ตนจึงเสียเปรียบครั้งใหญ่ ตอนนี้ ทุกคำที่หลิวเจียฮุยพูดกับตน มาจากก้นบึ้งของหัวใจทั้งนั้น น่าเสียดายที่เมื่อกี้ตนหน้ามืดตามัว ไม่ได้ฟังคำพูดเกลี้ยกล่อมของเพื่อนคนนี้ และตอนนี้ก็สายเกินไปที่จะเสียใจแล้ว
แต่ว่า เขายังไม่เข้าใจเรื่องหนึ่ง:"เย่เฉินคนนี้ ใหญ่แค่ไหนกัน ที่สามารถทำให้จงหยุนชิวสัญญาว่าจะจ่ายเงินชดเชย 10,000 ล้านเหรียญสหรัฐใน 10 ปีได้?"
"ถ้าจงหยุนชิวสามารถแก้ปัญหาได้ โดยใช้เงิน 10 พันล้าน แล้วฉันจะต้องใช้เงินเท่าไหร่ถึงจะได้ล่ะ? ! ฉันมีเงินน้อยกว่าจงหยุนชิวมากเลยนะ!"
ในตอนที่เขาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร หลิวเจียฮุยมองไปที่เย่เฉิน และพูดอ้อนวอน:"คุณเย่ ผมว่าเทียนเซิงก็รู้สึกผิดแล้ว ถ้าคุณคิดว่ายังไม่หายแค้น ก็ให้โอกาสเขาชดใช้คุณสักครั้ง ไว้ชีวิตเขาสักครั้ง……"
เย่เฉินยิ้มถามเขาว่า:"คุณอยากให้ฉันไว้ชีวิตอะไรของเขา?"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...