ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4474

สรุปบท บทที่ 4474 คุณจนที่สุดในนี้: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอน บทที่ 4474 คุณจนที่สุดในนี้ จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 4474 คุณจนที่สุดในนี้ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ดังนั้น เขาลังเลอยู่นาน แต่ก็ยังฝืนพูดกับเย่เฉินว่า:"คุณเย่ เจ้าเทียนเซิงเป็นคนหยิ่งผยอง แถมไม่เคยเสียเปรียบอะไรช่วงหลายปีที่ผ่านมา ดังนั้นเขาทำอะไรไม่เคยผ่านสมอง และไม่สนใจผลที่จะตามมา แต่อย่างที่เขาพูด เขารู้จักกับฉันมาหลายปีแล้ว ฉันทนไม่ได้จริงๆ ที่จะเห็นเขาตายจริงๆ และฉันขอให้คุณโปรดเมตตา ให้เขามีชีวิตอยู่รอดด้วยเถอะ"

เย่เฉินเยาะเย้ย:"เขามาอวดดีกับฉันตั้งมากมาย ถ้าฉันปล่อยเขาไปแบบนี้ คุณจะให้ฉันเอาหน้าไปที่ไหน?"

หลิวเจียฮุยรีบพูดว่า:"คุณเย่...... ผมไม่ได้หมายความว่าจะให้คุณหยุดเอาความผิดเขา...... ผมแค่หวังว่าคุณจะเปลี่ยนวิธีการเอาผิด อย่างน้อยก็ไว้ชีวิตเขาด้วยเถอะ......"

หยางเทียนเซิงรีบพยักหน้า และขอร้องว่า:"นั่นสิคุณเย่…... ขอแค่คุณสามารถไว้ชีวิตหมาๆของผมได้ คุณจะให้ผมทำอะไร ผมก็จะทำทันทีโดยไม่รีรอ……"

ขณะที่พูด หยางเทียนเซิงก็รีบพูดว่า:"คุณเย่ ผมสามารถชดใช้ค่าเสียหายได้! คุณแค่บอกจำนวนเงินเท่านั้น!"

เย่เฉินเย้ยหยัน:"ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกคุณ มีหลายคนที่อยากใช้เงินเพื่อแลกกับให้ฉันเมตตา แต่คุณเป็นคนที่ยากจนที่สุดในนี้อย่างแน่นอน"

เย่เฉินถามด้วยความดูถูกเล็กน้อย:"มูลค่าตลาดของบริษัทของคุณมีเท่าไหร่?"

หยางเทียนเซิงลังเลว่า:"เกือบ 3 พันล้านดอลลาร์ฮ่องกง…..."

เย่เฉินพูดอย่างดูถูก:"แปลงเป็นดอลลาร์สหรัฐฯ แค่ 400 ล้านหยวน พูดตามตรง มันยังไม่พอสำหรับฉันเลย นอกจากนี้ ฉันประเมินว่าทรัพย์สินทั้งหมดของคุณรวมกันเป็นพันล้านดอลลาร์ คุณถามฮงหยวนซานดู ว่าจงหยุนชิวสัญญาอะไรกับฉันเมื่อวาน เพื่อแลกกับการให้อภัยจากฉัน"

"จงหยุนชิว? !" หยางเทียนเซิงอุทาน จากนั้นมองไปที่ฮงหยวนซานด้วยความกลัว รอคำตอบจากเขา

ฮงหยวนซานพูดอย่างเย่อหยิ่งในเวลานี้:"ฉันจะบอกให้นะไอ้แซ่หยาง เมื่อวานจงหยุนชิวสัญญากับคุณเย่ว่า เขาจะจ่ายเงินชดเชยจำนวน 10 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ในอีก10 ปีข้างหน้า!"

ก่อนหน้านี้ไม่เชื่อสิ่งที่หลิวเจียฮุยพูด ตนจึงเสียเปรียบครั้งใหญ่ ตอนนี้ ทุกคำที่หลิวเจียฮุยพูดกับตน มาจากก้นบึ้งของหัวใจทั้งนั้น น่าเสียดายที่เมื่อกี้ตนหน้ามืดตามัว ไม่ได้ฟังคำพูดเกลี้ยกล่อมของเพื่อนคนนี้ และตอนนี้ก็สายเกินไปที่จะเสียใจแล้ว

แต่ว่า เขายังไม่เข้าใจเรื่องหนึ่ง:"เย่เฉินคนนี้ ใหญ่แค่ไหนกัน ที่สามารถทำให้จงหยุนชิวสัญญาว่าจะจ่ายเงินชดเชย 10,000 ล้านเหรียญสหรัฐใน 10 ปีได้?"

"ถ้าจงหยุนชิวสามารถแก้ปัญหาได้ โดยใช้เงิน 10 พันล้าน แล้วฉันจะต้องใช้เงินเท่าไหร่ถึงจะได้ล่ะ? ! ฉันมีเงินน้อยกว่าจงหยุนชิวมากเลยนะ!"

ในตอนที่เขาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร หลิวเจียฮุยมองไปที่เย่เฉิน และพูดอ้อนวอน:"คุณเย่ ผมว่าเทียนเซิงก็รู้สึกผิดแล้ว ถ้าคุณคิดว่ายังไม่หายแค้น ก็ให้โอกาสเขาชดใช้คุณสักครั้ง ไว้ชีวิตเขาสักครั้ง……"

เย่เฉินยิ้มถามเขาว่า:"คุณอยากให้ฉันไว้ชีวิตอะไรของเขา?"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน