"หา?"
หลิวเจียฮุยตกตะลึงกับคำถามของเย่เฉิน และพูดโดยไม่รู้ตัวว่า:"ก็คือ…...ก็คือไว้ชีวิตเขาไง…...แม้ว่าคุณจะตีขาเขาหักก็ได้…..."
เย่เฉินร้องฮึ มองไปที่หยางเทียนเซิง และพูดว่า:"มา คุณพูดเอง คุณจะให้ฉันไว้ชีวิตอะไรของคุณ?"
หยางเทียนเซิงโพล่งออกมาโดยไม่ลังเล:"ชีวิตหมา! ไว้ชีวิตหมาๆ ของผม! ได้โปรดคุณเย่โปรดเมตตา ไว้ชีวิตหมาๆ ของผมด้วยเถอะ!"
เย่เฉินพยักหน้า และพูดว่า:"ในเมื่อคุณหลิวก็ขอร้องให้คุณแล้วด้วย คุณอยากให้ฉันไว้ชีวิตหมาๆ ของคุณ มันก็ไม่ใช่เรื่องยาก เนื่องจากตอนนี้ฉันอารมณ์ดี ฉันจะให้ทางออกแก่คุณแล้วกัน"
พูดจบ เย่เฉินพูดเตือน:"ฟังให้ดี ฉันจะให้วิธีแก้ปัญหาแก่คุณ ถ้าคุณตกลง งั้นเรื่องนี้ก็จบแค่นี้ ถ้าคุณไม่ตอบตกลง เรื่องนี้จะให้ฮงหยวนซานจัดการทั้งหมด"
เมื่อหยางเทียนเซิงได้ยินเล่นนี้ ก็รู้สึกประหลาดใจและมีความสุข และโพล่งออกมาว่า:"คุณเย่ ไม่ต้องห่วง ผมจะตกลงอย่างแน่นอน!"
เย่เฉินโบกมือ และพูดเบา ๆ :"อย่าเพิ่งตอบตกลงเร็วนัก รอฉันพูดเสร็จแล้ว คุณค่อยบอกฉันก็ได้ ว่าคุณตอบตกลงหรือไม่"
หยางเทียนเซิงรีบพูดว่า:"เชิญพูดครับ!"
เย่เฉินเหลือบมองเขา แล้วชี้ไปที่ฮงหยวนซาน พูดว่า:"ตอนนี้คุณร่างเอกสาร ตั้งราคา 10,000 ดอลลาร์ฮ่องกง และขายบริษัทบันเทิงของคุณให้ฮงหยวนซาน จากนี้ไปคุณห้ามก้าวเข้าวงการบันเทิงเด็ดขาด"
"อะไรนะ? !"หยางเทียนเซิงทรุดตัวลงทันที และโพล่งออกมา:"นี่คือความพยายามครึ่งชีวิตของผมเลยนะ!"
เย่เฉินขมวดคิ้ว:"คุณหมายความว่าจะไม่ยอมรับงั้นหรือ?"
เย่เฉินพูดนิ่ง ๆ :"คุณอย่าพูดเร็วเกินไป ฉันเพิ่งเสนอวิธีแก้ปัญหานี้ แต่เขาอาจจะไม่ยอมก็ได้"
ตอนนี้หยางเทียนเซิงรู้สึกว่าเลือดทั้งหมดของเขาหยดลงมาจากหัวใจจนหมดเลย
ฉันจะยกรากฐานที่ทำงานหนักมาครึ่งชีวิตให้คนอื่นได้อย่างไร
แต่เห็นสถานการณ์นี้วันนี้ เขาก็หนีไม่พ้นแล้ว
แม้แต่จงหยุนชิวก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ดังนั้นเขาจะหนีได้อย่างไร?
ดังนั้น ถ้าอยากมีชีวิตรอด วิธีเดียวคือยอมรับเงื่อนไขของเขา

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...