ดังนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างสะอื้นว่า:"คุณเย่ ผม…...ผมตกลง……"
เย่เฉินโบกมือ:"คำนี้คุณอย่าพูดกับฉัน ฉันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ แม้ว่าวันนี้คุณจะดูหมิ่นฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ฉันก็ไม่เคยแตะคุณเลยแม้แต่นิดเดียว และยิ่งไม่ได้ยื่นมือขอเงินคุณเลย เรื่องวันนี้เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างคุณกับฮงหยวนซาน คุณยกเขามา หากคุณยินดีที่จะขายบริษัทบันเทิงของคุณให้กับเขา มันก็เป็นความประสงค์ของคุณเองด้วย ดังนั้นคุณสองคนหาที่ตกลงเรื่องนี้กันเองเลยได้ ฉันไม่อยากยุ่งด้วย"
หลิวเจียฮุยตะลึงเมื่อได้ยินเรื่องนี้ และเขาก็อดไม่ได้ที่จะแอบถอนหายใจในหัวใจ:"เยดเข้เอ้ย เย่เฉินนี้มันหน้าจริงๆ แค่พูดคำสองคำ ก็ตัดตัวเองออกมาจากเรื่องนี้ได้อย่างสมบูรณ์เลย?"
หยางเทียนเซิงตอนนี้ก็มีความทุกข์ใจแต่ยากจะพูดได้ ดังนั้นจึงไม่สามารถพูดได้เลย
ในความเห็นของเขา แม้ว่าเย่เฉินจะทำไร้ยางอายอย่างยิ่ง แต่สิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้นี้ก็ไร้ที่ติ
วันนี้ตนเป็นคนโทรหาฮงหยวนซานมาเอง และคนที่ทำเขาคือฮงหยวนซาน ไม่ใช่เย่เฉิน
ตอนนี้เย่เฉินให้เขาขายบริษัท ให้กับฮงหยวนซาน มันก็เป็นการทำธุรกิจระหว่างเขากับฮงหยวนซาน และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเย่เฉินเลยจริงๆ
กล่าวอีกนัยหนึ่ง หลังจากที่เขาผ่านอุปสรรคในวันนี้ไป ถ้าเสียใจ และให้ตำรวจเข้ามาเกี่ยวด้วย ก็ไม่มีทางที่ตำรวจจะจับกุมเย่เฉินได้ สามารถให้ตำรวจจับกุมฮงหยวนซานได้เท่านั้น
แต่ว่า ลูกศิษย์ของฮงหยวนซานมีหลายพันคน และถ้าตนแตกคอกับเขาจริงๆ มันคงจะมีแค่ตายทางเดียวไม่ใช่หรอกหรือ?
เย่เฉินพยักหน้า ชี้ไปที่เซวียซือหยู่ และพูดกับเขาว่า:"สิ่งแรกที่คุณทำหลังจากที่รับช่วงกิจการบริษัทบันเทิงต่อ คือการเปลี่ยนสัญญาของคุณเซวีย จากสัญญาฉบับเต็มก่อนหน้าของเอเจนซี่ เปลี่ยนเป็นสัญญาจ้างงานที่ปรึกษาด้านดนตรี เนื้อหาในสัญญาจ้างคือคุณเซวีย เป็นที่ปรึกษาด้านดนตรีพาร์ทไทม์ของบริษัทบันเทิง และจ่ายเงินให้คุณเซวีย 1 ล้านดอลลาร์ฮ่องกงทุกปี ในเวลาเดียวกันสัญญานี้ จะไม่บังคับให้คุณเซวียทำอะไรเพื่อบริษัทบันเทิง และห้ามจำกัดเสรีภาพของคุณเซวียในด้านใด ๆ เข้าใจไหม? "
ฮงหยวนซานพูดโดยไม่ลังเลว่า:"ไม่ต้องห่วงครับคุณเย่ ผมจะทำเรื่องนี้ให้เรียบร้อยเร็วที่สุดทันที!"
เซวียซือหยู่พูดอย่างประหม่าในเวลานี้:"ทำแบบนี้ได้อย่างไรคะคุณเย่…... ฉันรู้สึกขอบคุณมากที่คุณสามารถช่วยฉันยกเลิกสัญญานี้ได้ สำหรับค่าธรรมเนียมการลงนาม 1 ล้านก่อนหน้านี้ ต่อไปฉันจะทำงานอย่างช้าๆใน ทำงานไปเรียน ไป แล้วค่อยๆ ผ่อน!"
เย่เฉินโบกมือ:"เงิน 1 ล้านไม่จำเป็นต้องคืน และคุณไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ 1 ล้านทุกปีในอนาคต เนื่องจากคุณอยากเรียนหนังสือ งั้นคุณก็ตั้งใจเรียนให้ดี หลังจากจบปริญญาโทก็เข้าปริญญาเอกได้ และหลังปริญญาเอกก็เรียนนักวิจัยหลังปริญญาเอกได้ ตราบใดที่คุณอยากเรียน คุณก็สามารถเรียนต่อไปได้ และตราบใดที่คุณยังเรียนอยู่ เงินเดือนหนึ่งปี 1 ล้านจะมีอยู่เสมอ!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...