ดังนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างสะอื้นว่า:"คุณเย่ ผม…...ผมตกลง……"
เย่เฉินโบกมือ:"คำนี้คุณอย่าพูดกับฉัน ฉันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ แม้ว่าวันนี้คุณจะดูหมิ่นฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ฉันก็ไม่เคยแตะคุณเลยแม้แต่นิดเดียว และยิ่งไม่ได้ยื่นมือขอเงินคุณเลย เรื่องวันนี้เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างคุณกับฮงหยวนซาน คุณยกเขามา หากคุณยินดีที่จะขายบริษัทบันเทิงของคุณให้กับเขา มันก็เป็นความประสงค์ของคุณเองด้วย ดังนั้นคุณสองคนหาที่ตกลงเรื่องนี้กันเองเลยได้ ฉันไม่อยากยุ่งด้วย"
หลิวเจียฮุยตะลึงเมื่อได้ยินเรื่องนี้ และเขาก็อดไม่ได้ที่จะแอบถอนหายใจในหัวใจ:"เยดเข้เอ้ย เย่เฉินนี้มันหน้าจริงๆ แค่พูดคำสองคำ ก็ตัดตัวเองออกมาจากเรื่องนี้ได้อย่างสมบูรณ์เลย?"
หยางเทียนเซิงตอนนี้ก็มีความทุกข์ใจแต่ยากจะพูดได้ ดังนั้นจึงไม่สามารถพูดได้เลย
ในความเห็นของเขา แม้ว่าเย่เฉินจะทำไร้ยางอายอย่างยิ่ง แต่สิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้นี้ก็ไร้ที่ติ
วันนี้ตนเป็นคนโทรหาฮงหยวนซานมาเอง และคนที่ทำเขาคือฮงหยวนซาน ไม่ใช่เย่เฉิน
ตอนนี้เย่เฉินให้เขาขายบริษัท ให้กับฮงหยวนซาน มันก็เป็นการทำธุรกิจระหว่างเขากับฮงหยวนซาน และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเย่เฉินเลยจริงๆ
กล่าวอีกนัยหนึ่ง หลังจากที่เขาผ่านอุปสรรคในวันนี้ไป ถ้าเสียใจ และให้ตำรวจเข้ามาเกี่ยวด้วย ก็ไม่มีทางที่ตำรวจจะจับกุมเย่เฉินได้ สามารถให้ตำรวจจับกุมฮงหยวนซานได้เท่านั้น
แต่ว่า ลูกศิษย์ของฮงหยวนซานมีหลายพันคน และถ้าตนแตกคอกับเขาจริงๆ มันคงจะมีแค่ตายทางเดียวไม่ใช่หรอกหรือ?
เย่เฉินพยักหน้า ชี้ไปที่เซวียซือหยู่ และพูดกับเขาว่า:"สิ่งแรกที่คุณทำหลังจากที่รับช่วงกิจการบริษัทบันเทิงต่อ คือการเปลี่ยนสัญญาของคุณเซวีย จากสัญญาฉบับเต็มก่อนหน้าของเอเจนซี่ เปลี่ยนเป็นสัญญาจ้างงานที่ปรึกษาด้านดนตรี เนื้อหาในสัญญาจ้างคือคุณเซวีย เป็นที่ปรึกษาด้านดนตรีพาร์ทไทม์ของบริษัทบันเทิง และจ่ายเงินให้คุณเซวีย 1 ล้านดอลลาร์ฮ่องกงทุกปี ในเวลาเดียวกันสัญญานี้ จะไม่บังคับให้คุณเซวียทำอะไรเพื่อบริษัทบันเทิง และห้ามจำกัดเสรีภาพของคุณเซวียในด้านใด ๆ เข้าใจไหม? "
ฮงหยวนซานพูดโดยไม่ลังเลว่า:"ไม่ต้องห่วงครับคุณเย่ ผมจะทำเรื่องนี้ให้เรียบร้อยเร็วที่สุดทันที!"
เซวียซือหยู่พูดอย่างประหม่าในเวลานี้:"ทำแบบนี้ได้อย่างไรคะคุณเย่…... ฉันรู้สึกขอบคุณมากที่คุณสามารถช่วยฉันยกเลิกสัญญานี้ได้ สำหรับค่าธรรมเนียมการลงนาม 1 ล้านก่อนหน้านี้ ต่อไปฉันจะทำงานอย่างช้าๆใน ทำงานไปเรียน ไป แล้วค่อยๆ ผ่อน!"
เย่เฉินโบกมือ:"เงิน 1 ล้านไม่จำเป็นต้องคืน และคุณไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ 1 ล้านทุกปีในอนาคต เนื่องจากคุณอยากเรียนหนังสือ งั้นคุณก็ตั้งใจเรียนให้ดี หลังจากจบปริญญาโทก็เข้าปริญญาเอกได้ และหลังปริญญาเอกก็เรียนนักวิจัยหลังปริญญาเอกได้ ตราบใดที่คุณอยากเรียน คุณก็สามารถเรียนต่อไปได้ และตราบใดที่คุณยังเรียนอยู่ เงินเดือนหนึ่งปี 1 ล้านจะมีอยู่เสมอ!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...