ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4477
เพราะเขายังไม่ได้รับการศึกษาระดับอุดมศึกษาที่สมบูรณ์ เย่เฉินจึงเข้าใจความรู้สึกอยากเรียนแต่ไม่มีโอกาส
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาหวังที่จะช่วยเซวียซือหยู่เรียนต่อ จนกว่าเซวียซือหยู่จะไม่อยากเรียนแล้ว
เซวียซือหยู่รู้สึกขอบคุณเย่เฉินมาก ดังนั้นเธอจึงกล่าวขอบคุณอย่างสุดซึ้ง:"ไม่ต้องห่วงค่ะคุณเย่ ฉันจะพยายามเรียนให้จบ และจะไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน…... "
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง:"คุณไม่จำเป็นต้องสนใจความรู้สึกของฉัน ขอแค่คุณอย่าให้ตัวเองผิดหวังก็พอ"
"ฉันเข้าใจแล้วค่ะ!"เซวียซือหยู่พยักหน้าอย่างแรง
เย่เฉินถามเธอว่า:"ในเมื่อคุณคิดที่จะกลับไปเรียน งั้นคุณก็ไม่ต้องอยู่ที่เกาะฮ่องกงแล้วใช่ไหม?"
"ใช่ค่ะ…..."เซวียซือหยู่พูดว่า:"ฉันได้หนังสือแจ้งการรับเข้าเรียนแล้ว ฉันแค่ต้องดำเนินการลงทะเบียนให้เสร็จสิ้นภายในเวลาที่กำหนด จากนั้นก็อัปเดตวีซ่าก่อนไป"
"โอเค"เย่เฉินพยักหน้า และถามเธออีกครั้ง:"คุณเรียนวิชาเอกอะไร ที่มหาวิทยาลัยโตเกียว?"
เซวียซือหยู่รีบพูดว่า:"ฉันเรียนคณะเศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยโตเกียว กำลังศึกษาบัณฑิตวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์"
เย่เฉินพูดด้วยความประหลาดใจ:"เศรษฐศาสตร์ มันต้องรวมกับการปฏิบัติด้วย ไม่ใช่เอาแต่เรียนให้หนัก"
เซวียซือหยู่พยักหน้า:"ถ้าไม่ใช่เพราะเกิดเรื่องที่บ้าน เดิมทีคิดจะหาบริษัทเพื่อฝึกงาน"
ในเวลานี้ ฮงหยวนซานก็เห็นด้วยกับคำพูดของเย่เฉิน และพูดกับเซวียซือหยู่ด้วยรอยยิ้มว่า:"คุณเซวีย คุณเย่พูดถูก คนแก่อย่างผมเรียนมาน้อย และถือกำเนิดมาจากสามัญชน ยังต้องขอให้นักเรียนดีเด่นอย่างคุณเซวียมาช่วยเยอะๆ ! "
เซวียซือหยู่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าพูดว่า:"คุณเย่ งั้นฉันจะทำให้ดีที่สุด!"
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย และพูดกับฮงหยวนซานว่า:"เอาล่ะคุณฮง คุณและคุณหยางยังมีสัญญาที่น้องเซ็น รีบไปเข้าเรื่องกันเถอะ"
ฮงหยวนซานรีบโค้งคำนับ และพูดว่า:"คุณเย่ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ!"
พูดจบ เขาดึงหยางเทียนเซิงขึ้น โยนให้ลูกน้องที่อยู่ข้างหลัง และสั่งว่า:"เฝ้าเขาไว้ให้ดี เดี๋ยวตอนออกไป อย่าให้เขาพูดเรื่องมั่วๆ "
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...