ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4477

เพราะเขายังไม่ได้รับการศึกษาระดับอุดมศึกษาที่สมบูรณ์ เย่เฉินจึงเข้าใจความรู้สึกอยากเรียนแต่ไม่มีโอกาส

นั่นเป็นเหตุผลที่เขาหวังที่จะช่วยเซวียซือหยู่เรียนต่อ จนกว่าเซวียซือหยู่จะไม่อยากเรียนแล้ว

เซวียซือหยู่รู้สึกขอบคุณเย่เฉินมาก ดังนั้นเธอจึงกล่าวขอบคุณอย่างสุดซึ้ง:"ไม่ต้องห่วงค่ะคุณเย่ ฉันจะพยายามเรียนให้จบ และจะไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน…... "

เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง:"คุณไม่จำเป็นต้องสนใจความรู้สึกของฉัน ขอแค่คุณอย่าให้ตัวเองผิดหวังก็พอ"

"ฉันเข้าใจแล้วค่ะ!"เซวียซือหยู่พยักหน้าอย่างแรง

เย่เฉินถามเธอว่า:"ในเมื่อคุณคิดที่จะกลับไปเรียน งั้นคุณก็ไม่ต้องอยู่ที่เกาะฮ่องกงแล้วใช่ไหม?"

"ใช่ค่ะ…..."เซวียซือหยู่พูดว่า:"ฉันได้หนังสือแจ้งการรับเข้าเรียนแล้ว ฉันแค่ต้องดำเนินการลงทะเบียนให้เสร็จสิ้นภายในเวลาที่กำหนด จากนั้นก็อัปเดตวีซ่าก่อนไป"

"โอเค"เย่เฉินพยักหน้า และถามเธออีกครั้ง:"คุณเรียนวิชาเอกอะไร ที่มหาวิทยาลัยโตเกียว?"

เซวียซือหยู่รีบพูดว่า:"ฉันเรียนคณะเศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยโตเกียว กำลังศึกษาบัณฑิตวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์"

เย่เฉินพูดด้วยความประหลาดใจ:"เศรษฐศาสตร์ มันต้องรวมกับการปฏิบัติด้วย ไม่ใช่เอาแต่เรียนให้หนัก"

เซวียซือหยู่พยักหน้า:"ถ้าไม่ใช่เพราะเกิดเรื่องที่บ้าน เดิมทีคิดจะหาบริษัทเพื่อฝึกงาน"

ในเวลานี้ ฮงหยวนซานก็เห็นด้วยกับคำพูดของเย่เฉิน และพูดกับเซวียซือหยู่ด้วยรอยยิ้มว่า:"คุณเซวีย คุณเย่พูดถูก คนแก่อย่างผมเรียนมาน้อย และถือกำเนิดมาจากสามัญชน ยังต้องขอให้นักเรียนดีเด่นอย่างคุณเซวียมาช่วยเยอะๆ ! "

เซวียซือหยู่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าพูดว่า:"คุณเย่ งั้นฉันจะทำให้ดีที่สุด!"

เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย และพูดกับฮงหยวนซานว่า:"เอาล่ะคุณฮง คุณและคุณหยางยังมีสัญญาที่น้องเซ็น รีบไปเข้าเรื่องกันเถอะ"

ฮงหยวนซานรีบโค้งคำนับ และพูดว่า:"คุณเย่ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ!"

พูดจบ เขาดึงหยางเทียนเซิงขึ้น โยนให้ลูกน้องที่อยู่ข้างหลัง และสั่งว่า:"เฝ้าเขาไว้ให้ดี เดี๋ยวตอนออกไป อย่าให้เขาพูดเรื่องมั่วๆ "