ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4477
เพราะเขายังไม่ได้รับการศึกษาระดับอุดมศึกษาที่สมบูรณ์ เย่เฉินจึงเข้าใจความรู้สึกอยากเรียนแต่ไม่มีโอกาส
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาหวังที่จะช่วยเซวียซือหยู่เรียนต่อ จนกว่าเซวียซือหยู่จะไม่อยากเรียนแล้ว
เซวียซือหยู่รู้สึกขอบคุณเย่เฉินมาก ดังนั้นเธอจึงกล่าวขอบคุณอย่างสุดซึ้ง:"ไม่ต้องห่วงค่ะคุณเย่ ฉันจะพยายามเรียนให้จบ และจะไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน…... "
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง:"คุณไม่จำเป็นต้องสนใจความรู้สึกของฉัน ขอแค่คุณอย่าให้ตัวเองผิดหวังก็พอ"
"ฉันเข้าใจแล้วค่ะ!"เซวียซือหยู่พยักหน้าอย่างแรง
เย่เฉินถามเธอว่า:"ในเมื่อคุณคิดที่จะกลับไปเรียน งั้นคุณก็ไม่ต้องอยู่ที่เกาะฮ่องกงแล้วใช่ไหม?"
"ใช่ค่ะ…..."เซวียซือหยู่พูดว่า:"ฉันได้หนังสือแจ้งการรับเข้าเรียนแล้ว ฉันแค่ต้องดำเนินการลงทะเบียนให้เสร็จสิ้นภายในเวลาที่กำหนด จากนั้นก็อัปเดตวีซ่าก่อนไป"
"โอเค"เย่เฉินพยักหน้า และถามเธออีกครั้ง:"คุณเรียนวิชาเอกอะไร ที่มหาวิทยาลัยโตเกียว?"
เซวียซือหยู่รีบพูดว่า:"ฉันเรียนคณะเศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยโตเกียว กำลังศึกษาบัณฑิตวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์"
เย่เฉินพูดด้วยความประหลาดใจ:"เศรษฐศาสตร์ มันต้องรวมกับการปฏิบัติด้วย ไม่ใช่เอาแต่เรียนให้หนัก"
เซวียซือหยู่พยักหน้า:"ถ้าไม่ใช่เพราะเกิดเรื่องที่บ้าน เดิมทีคิดจะหาบริษัทเพื่อฝึกงาน"
ในเวลานี้ ฮงหยวนซานก็เห็นด้วยกับคำพูดของเย่เฉิน และพูดกับเซวียซือหยู่ด้วยรอยยิ้มว่า:"คุณเซวีย คุณเย่พูดถูก คนแก่อย่างผมเรียนมาน้อย และถือกำเนิดมาจากสามัญชน ยังต้องขอให้นักเรียนดีเด่นอย่างคุณเซวียมาช่วยเยอะๆ ! "
เซวียซือหยู่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าพูดว่า:"คุณเย่ งั้นฉันจะทำให้ดีที่สุด!"
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย และพูดกับฮงหยวนซานว่า:"เอาล่ะคุณฮง คุณและคุณหยางยังมีสัญญาที่น้องเซ็น รีบไปเข้าเรื่องกันเถอะ"
ฮงหยวนซานรีบโค้งคำนับ และพูดว่า:"คุณเย่ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ!"
พูดจบ เขาดึงหยางเทียนเซิงขึ้น โยนให้ลูกน้องที่อยู่ข้างหลัง และสั่งว่า:"เฝ้าเขาไว้ให้ดี เดี๋ยวตอนออกไป อย่าให้เขาพูดเรื่องมั่วๆ "
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...