ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4478

"ขอรับ หัวหน้าสำนัก!"ลูกน้องตอบกลับด้วยความเคารพ จากนั้นทั้งสองก็ยกหยางเทียนเทียนทีละข้าง และพาเขาออกจากห้องทำงานของหลิวเจียฮุย

ในเวลานี้ เย่เฉินพูดกับเซวียซือหยู่ และผู้หญิงอีกคนว่า:"พวกคุณกลับไปเถอะ จำไว้ สิ่งที่คุณเห็นและได้ยินในวันนี้ ห้ามบอกใคร"

เซวียซือหยู่พยักหน้ารัวๆ และผู้หญิงอีกคนที่อยู่ข้างๆ ก็พยักหน้ารัวๆ

เซวียซือหยู่ได้รับการช่วยเหลือจากเย่เฉินสองครั้ง จะไม่บอกเรื่องของเย่เฉินกับใครแน่นอน และผู้หญิงอีกคนที่เธอพามาด้วย ก็เต็มไปด้วยความกลัวเย่เฉิน ดังนั้นจึงไม่กล้าทำให้เย่เฉินขุ่นเคืองเลยสักนิด

หลังจากที่ทั้งสองสาวจากไป หลิวเจียฮุยก็อดรู้สึกไม่ได้ที่จะแอบถอดใจ:"เดิมทีวันนี้หยางเทียนเซิงจะแนะนำเด็กใหม่สองคนให้ฉันรู้จัก มันก็ถือว่าน่าสนุกจริงๆ แต่ไม่นึกเลยว่า แต่แวะมา ก็จะเสียบริษัทของตนเพียงไปเลย…..."

เมื่อคิดเช่นนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะแอบถอนหายใจ:"เมื่อวานเย่เฉินเรียกว่านพั่วจวินประมุขของสำนักว่านหลงมาที่หลานกุ้ยฝาง เดิมทีสามารถบดขยี้ฮงหยวนซานได้อย่างสมบูรณ์ แต่สุดท้ายกลับเมตตา ปล่อยฮงหยวนวานไป ที่แท้เจตนาที่แท้จริงก็อยู่ที่นี่นี้เอง…... หลังจากที่ฮงหยวนซานกลับมาจากประตูนรก เขาไม่เพียงแต่เกรงกลัวเย่เฉินเท่านั้น แต่ที่สำคัญกว่านั้นกลายเป็นผู้เชื่อฟัง 100%แล้ว ทิ้งคนเช่นนั้นไว้บนเกาะฮ่องกง และทิ้งไว้ที่สำนักฮงเหมิน ทำให้เย่เฉินมีรากฐานอันยิ่งใหญ่บนเกาะฮ่องกงเกือบจะทันที……"

เมื่อนึกถึงหยางเทียนเซิงอีกครั้ง เขาแอบเศร้ามากขึ้น:"ไอ้เทียนเซิง มีตาหามีแววไม่จริงๆ วันนี้มาหาถึงที่เอง และกลายเป็นเป้าหมายของการฝึกทหารของเย่เฉิน ดูเหมือนว่าถ้าต่อไปอยากจะอยู่ที่เกาะฮ่องกงอีก คงจะต้องถ่อมตัวหน่อยแล้ว……"

เมื่อเห็นว่าดวงตาของหลิวเจียฮุยกลอกไปมาไม่หยุด ดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง ดังนั้นจึงถามด้วยรอยยิ้มว่า:"คุณหลิวกำลังคิดอะไรอยู่ อินขนาดนั้นเชียว"

หลิวเจียฮุยรู้สึกตัวได้ และรีบพูดว่า:"เปล่า…...ไม่มีอะไรครับ ผมแค่คิดว่าหมากที่คุณเย่ให้ฮงหยวนซานอยู่ที่นี่ นั้นวิเศษมากๆ เลย หมากนี้หมากเดียว จะทำให้สถานการณ์ของคุณบนเกาะฮ่องกงฟื้นฟูขึ้นมาได้"