ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 45
บทที่ 45 ผู้หญิงที่มีความสุขที่สุด
ตอนนี้สีหน้าจองเจิ่งเหานั้นไม่พอใจอย่างมาก
ในตอนนี้ เขารู้สึกเหมือนว่า ข้างบนหัวเขานั้นมีหญ้าครอบอยู่ มันเป็นความรู้สึกหนึ่งที่ยากที่จะอธิบาย!
และในตอนที่เขาอดไม่ไหวนั้น เขาเหมือนเป็นบ้า บีบปากของหล่อนอยู่หลายครั้ง พร้อมทั้งต่อว่า : “เธอมันเน่าเฟะ ที่แท้ก็โกหกฉันมาตลอด! แถมยังสวมเขาให้ฉันอีก วันนี้ฉันจะเอาแกให้ตาย! ฉันจะฆ่าเธอให้ตาย!”
จ้าวลี่ฉิงร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด ผมเผ้ายุ่งเหยิง พร้อมทั้งร้องไห้ฟูมฟาย
เจิ้งเหาทั้งตีทั้งด่า : “หย่ากันเลย! แกออกไปแต่ตัว! ไม่งั้นฉันจะสั่งคนไปจัดการพ่อแม่และน้องชายแกให้ตายตามกันไปจนหมดแล้งทิ้งไปแม่น้ำ!”
จ้าวลี่ฉิงชีวิตเละเทะ!
หล่อนวางแผนเยอะมาก กว่าจะแต่งเข้าไปในตระกูลเจิ้ง เดิมทีคิดว่าจะได้เป็นเศรษฐินีตลอดชีวิตนี้แล้ว แต่ว่าวันนี้ความฝันทุกอย่างกลับพังทลายลง!
ทั้งหมดนี้ ล้วนเป็นเพราะเย่เฉิน!
หล่อนแค้นเย่เฉินมาก แต่ว่า ตอนนี้เย่เฉินกลับหัวเราะออกมาอย่างพอใจ แล้วหันไปคุยกับเซียวชูหรัน : “ที่รัก ปล่อยให้พวกเขาจัดการกันเอง เราไปกันเถอะ”
พูดจบ เขาก็จับมือเซียวชูหรัน แล้วตรงไปที่ลิฟต์ทันที
เซียวชูหรันกะพริบตา และก็รู้สึกแทบไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้น เย่เฉินไปรู้จักประวัติไม่ดีของจ้าวลี่ฉิงได้ยังไง?
พอนึกได้แบบนี้ เธอจึงหันไปจ้องเขา แล้วถามขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อ : “เรื่องพวกนั้นคุณสั่งให้คนค้นหาเหรอ?”
“จะเป็นไปได้ยังไง ผมจะไปอดทนรอนานขนาดนั้นได้ยัง?” เย่เฉินพูดพลางหัวเราะ : “มีนักเรียนคนหนึ่งที่จ้าวลี่ฉิงไปหักอกมา เขาเอาแต่ขุดประวัติของเธอมาตลอด ไม่คิดว่าตอนนี้จะเอามาใช้ประโยชน์ได้”
เขาพูดพลาง พาเซียวชูหรันเข้าไปในลิฟต์
พอเข้ามาแล้ว เขาก็กดไปที่ชั้ดสุดท้าย เซียวชูหรันรีบถามขึ้นทันที : “เย่เฉิน คุณกดผิดหรือเปล่า? ชั้นสุดท้ายไม่ใช่สวนดอกไม้กลางอากาศเหรอ?”
เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดขึ้น : “ที่รัก ที่ที่เราจะไป ก็คือสวนดอกไม้กลางอากาศ!”
พอได้ยินแบบนั้น เซียวชูหรันเหมือนโดนสายฟ้าฟาดจนตัวแข็งทื่อ!
สวนดอกไม้กลางอากาศ? เป็นไปได้ยังไง?
ทั้งจินหลิงต่างก็รู้ดี ว่าคืนนี้มีคนจองสวนดอกไม้กลางอากาศแล้วนิ?
แม้ว่าเย่เฉินจะเป็นคนที่มีอิทธิพลอยู่มาก แต่ก็ไม่น่าจะสามารถถึงกับจองที่นี่ได้ เพื่อจัดงานฉลองวันครบรอบแต่งงานกับเธอที่นี่!
แต่หลังจากนั้น ความบ้าบิ่นของเธอก็ทำให้เธอผุดคำถามขึ้นมา : หรือว่าเย่เฉินก็คนชายลึกลับคนที่จองสวนดอกไม้กลางอากาศงั้นเหรอ?!
แม้ว่า เรื่องนี้แทบจะเป็นไปไม่ได้ แต่ว่าตอนนี้ นอกจากเหตุผลนี้ ยังจะมีอย่างอื่นได้เหรอ?
พอคิดได้แบบนี้ เซียวชูหรันก็ไม่รีรอถามขึ้นทันที : “เย่เฉิน หรือว่าคุณคือคนที่จองสวนดอกไม้กลางอากาศ งั้นเหรอ?”
เย่เฉินหัวเราะ แล้วพูดขึ้น : “ใช่ วันนี้ผมต้องการจะเซอร์ไพรส์คุณ! ฉันต้องการจะชดเชยให้เธอโดยที่ใครก็ไม่สามารถทำแบบนี้ได้!”
“ห้ะ?”
เซียวชูหรันรู้สึกเหมือนทุกอย่างหยุดลง!
ถ้าหากว่านี่เป็นสิ่งที่เขาเตรียมไว้ให้เธอจริงๆ
งั้นก็แสดงว่า วันนี้เธอเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในจินหลิงเลยนะ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน