หลิวเจียฮุยกัดฟัน พูดว่า:“ผมคุยกับอาจารย์วีแห่งสำนักเสวียนจีแล้ว วันนี้หลังจากเขาเป็นเจ้าภาพในพิธีขึ้นบ้านใหม่ ก็จะกลับสำนักเสวียนจีเพื่อเตรียมพิธีกรรมให้ผม ผมสงสัยว่าช่วงนี้ผมดวงตกเกิดชงขึ้นมา ถึงได้เรียกตัวซวยอย่างเย่เฉินมา รอเย่เฉินไปแล้ว ผมจะจัดพิธีกรรมอย่างดี เพื่อกำจัดเทพแห่งความซวยนี้!”
กำลังพูดอยู่นั้น จู่ๆ โทรศัพท์ของหลิวเจียฮุยก็ดังขึ้น
เขาก้มหน้ามอง เห็นเป็นเย่เฉินโทรมา เพราะว่าร้อนตัว ก็ตกใจกลัวทันที จากนั้นมองไปรอบๆ จากในรถ ในใจสงสัยว่าเย่เฉินติดเครื่องดักฟังในรถหรือไม่
แต่แป๊บเดียวเขาก็สงบลงอย่างรวดเร็ว รับสาย ถามด้วยความเคารพว่า:“คุณเย่ คุณโทรมาเช้าแบบนี้ มีอะไรจะกำชับไหมครับ?”
เย่เฉินพูดว่า:“ผมเพิ่งเห็นข่าว ดูเหมือนว่าสื่อและนักข่าวจำนวนมากต่างไปทำข่าวที่ถนนชือซุน สื่อและนักข่าวบอกว่ายังไม่เห็นคุณหลิวในงาน?พิธีขึ้นบ้านใหม่วันนี้ คุณไม่ได้เป็นเจ้าภาพหรอกหรือ?”
หลิวเจียฮุยรีบพูด:“คุณเย่วางใจเถอะ ผมเชิญอาจารย์วีแห่งสำนักเสวียนจีมาพิธีขึ้นบ้านใหม่ครั้งนี้แล้ว ถึงตอนนั้นผมจะมาเป็นเจ้าภาพด้วย แค่ตอนนี้ผมกำลังไปซัมชุยโปเพื่อรับไอ้โจงและครอบครัว ดังนั้นต้องรอกลับไปแล้วถึงจะพูดกับสื่อและนักข่าวให้ชัดเจนได้”
เย่เฉินตอบอือ พูดเบาๆ:“ผมโทรมา เพราะจะแนะนำคุณอย่าง”
หลิวเจียฮุยพูดโพล่งไปว่า:“คุณเย่ว่ามาเลย!”
เย่เฉินพูด:“เรื่องราวในอดีตของคุณกับลุงโจง ถึงจะเป็นที่รู้จักกันดีในเกาะฮ่องกาง แต่เรื่องที่ลุงโจงกลับมาถึงเกาะฮ่องกางครั้งนี้แล้ว สื่อกับนักข่าวยังไม่รู้ คุณสามารถใช้โอกาสนี้ สร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้กับตัวคุณเองต่อหน้าสื่อได้ บอกสื่อและนักข่าวได้ว่า ลุงโจงกลับมาครั้งนี้ เพราะคุณสองคนตัดสินใจที่จะเปลี่ยนจากสงครามการต่อสู้เป็นสันติภาพ และที่คุณซื้อคฤหาสน์นี้มอบให้ลุงโจง ก็หวังว่าเขาและครอบครัวจะมีชีวิตที่ดีขึ้น แบบนี้ ผมเชื่อว่าสื่อของเกาะฮ่องกางจะต้องชื่นชมคุณอย่างแน่นอน”
หลิวเจียฮุยตะลึงเล็กน้อย ทนถามอย่างตื่นเต้นไม่ไหว:“คุณ……คุณเย่ ผม……ผมพูดแบบนี้ได้จริงๆ หรือ?!”
แต่ว่า ถึงฝันเขาก็ได้ยินว่า เย่เฉินริเริ่มเสนอแนะให้ตัวเองแบบนี้ ทันใดนั้นเขาก็ตื่นเต้นจนพูดไม่ออก
เย่เฉินเห็นเขาเหมือนไม่อยากจะเชื่อ จึงพูดไปนิ่งๆ ว่า:“ผมเป็นคนพูดแบบไหนก็แบบนั้น การแสดงออกของคุณครั้งนี้พอใช้ได้ จะใช้วิธีนี้เสริมให้ตัวเองด้วยได้ แบบนี้สร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้กับตัวคุณเองได้ด้วย”
หลิวเจียฮุยตื้นตันใจเล็กน้อย เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ปีศาจอย่างเย่เฉินนี้ จะคิดเพื่อตัวเองด้วย
ดังนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:“คุณเย่ คุณช่วยผมได้จริงๆ……มีคุณพูดแบบนี้ เดี๋ยวผมไปเผชิญหน้ากับสื่อและนักข่าว ในใจก็จะรู้สึกมั่นใจขึ้นมาบ้าง……”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...