ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 456
บทที่ 456
“งานเลี้ยงรุ่นงั้นหรือ?” แม่ยายดูถูกว่า “ตัวเองแก่ปูนนี้แล้ว ยังจะจัดงานเลี้ยงรุ่นสังสรรค์อีกหรือ? ไม่เคยได้ยินหรอ ว่างานเลี้ยงรุ่นมันจัดเพื่อคนรักเก่าเขานัดกันไป！”
“คุณก็อย่าพูดไปทั่วสิ！” เซียวฉางควนพูดว่า “ที่พวกเรานัดกันครั้งนี้ มีแต่เพื่อนผู้ชาย ไม่ได้เชิญเพื่อนผู้หญิงเลย”
“จริงหรือ?” หม่าหลันเผยสีหน้าไม่เชื่อ
เซียวฉางควนก็รีบอธิบายว่า “จริงๆ ห้องของพวกเราเป็นอย่างไรในตอนนั้น คุณก็ไม่ใช่ไม่รู้ มีผู้หญิงแค่ไม่กี่คน ส่วนใหญ่ก็ไปต่างประเทศหมด ตอนนี้ก็ยังอยู่ต่างประเทศกัน ดังนั้น งานเลี้ยงรุ่นครั้งนี้ มีแต่ผู้ชาย”
“ฉันไม่เชื่อ！ คุณอย่าไปเชียวนะ！” หม่าหลันก็บอกว่า “คุณต้องแอบไปพบยัยคนรักเก่านั่นแหงๆ ！ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ！”
เย่เฉินฟังแล้วก็อึ้ง ความหมายของแม่ยายก็คือ พ่อตาเซียวฉางควน ก่อนหน้านี้เคยมีเรื่องราวโรแมนติกอย่างนั้นหรือ?
เซียวฉางควนรีบตอบว่า “มีคนรักเก่าที่ไหนกัน มีแต่เพื่อนผู้ชาย！”
หม่าหลันก็ส่งเสียงไม่พอใจ แล้วก็ไม่สนใจเซียวฉางควน แต่สีหน้าไม่ค่อยดี
เซียวฉางควนก็รีบพูดว่า “ตอนบ่ายจะให้เย่เฉินไปกับผมด้วยพอดี ตอนนี้อาจารย์ที่ปรึกษาของพวกเรา นั่งรถเข็นแล้ว ตึกเรียนวิทยาเขตเก่าไม่มีลิฟต์ ต้องหาคนวัยรุ่นหนุ่มๆ ไปช่วยยกเขาขึ้นอาคารชั้น5 ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ให้เย่เฉินกลับมารายงานแล้วกัน ถ้ามีผู้หญิงสักคนหนึ่งในงาน ผมจะยอมกลับมาคุกเข่ารับโทษ！”
หม่าหลันยืนกรานพูดว่า “ฉันไม่ให้ไป！”
เซียวชูหรันก็ทำหน้าไม่ถูก เธอไม่อยากรับรู้เรื่องราวรักสามเส้าของพ่อกับแม่เธอในอดีต ก็เลยพูดกับหม่าหลันว่า “แม่คะ ตอนบ่ายแม่ไปเล่นไพ่นกกระจอก แล้วพ่อก็ไปงานเลี้ยงรุ่น ก็พอดีแล้วไม่ใช่หรือคะ? ให้พ่อไปเถอะ”
เซียวฉางควนก็หันขวับ แล้วพูดท้าทายว่า “ถ้าคุณไม่ให้ผมไปงานเลี้ยงรุ่นละก็ คุณเองก็ไม่ต้องไปเล่นไพ่นกกระจอก เราสองคนก็มานั่งจ้องกันอยู่ที่บ้านนี่แหละ ตาใหญ่จ้องตาเล็ก！”
พอหม่าหลันได้ยินว่าเซียวฉางควนไม่ให้ตนเองไปเล่นไพ่ ก็รีบร้อน แล้วพูดว่า “ไอ้แก่นี่ ไม่ให้ฉันไปเล่นไพ่นกกระจอก มันขัดทางหาเงินของฉันสิ? เฉินซูอี๋ใกล้จะไปอเมริกาแล้ว อาศัยที่เธอยังไม่ไป ฉันต้องเล่นกับเธอหลายๆ ตาหน่อย ฉันเล่นกับเธอตาหนึ่ง อย่างน้อยก็ได้3-5พัน”
พูดจบ เธอก็มองเย่เฉิน แล้วพูดว่า “เย่เฉิน ตอนบ่ายก็ไปกับพ่อแกซะ ถ้าในงานมีผู้หญิงสักคนละก็ ก็รีบโทรหาฉันเลย ฉันจะรีบเข้าไปฉีกหน้าตาแก่นั่นเสีย！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...