ตอน บทที่ 456 จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 456 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
บทที่ 456
“งานเลี้ยงรุ่นงั้นหรือ?” แม่ยายดูถูกว่า “ตัวเองแก่ปูนนี้แล้ว ยังจะจัดงานเลี้ยงรุ่นสังสรรค์อีกหรือ? ไม่เคยได้ยินหรอ ว่างานเลี้ยงรุ่นมันจัดเพื่อคนรักเก่าเขานัดกันไป!”
“คุณก็อย่าพูดไปทั่วสิ!” เซียวฉางควนพูดว่า “ที่พวกเรานัดกันครั้งนี้ มีแต่เพื่อนผู้ชาย ไม่ได้เชิญเพื่อนผู้หญิงเลย”
“จริงหรือ?” หม่าหลันเผยสีหน้าไม่เชื่อ
เซียวฉางควนก็รีบอธิบายว่า “จริงๆ ห้องของพวกเราเป็นอย่างไรในตอนนั้น คุณก็ไม่ใช่ไม่รู้ มีผู้หญิงแค่ไม่กี่คน ส่วนใหญ่ก็ไปต่างประเทศหมด ตอนนี้ก็ยังอยู่ต่างประเทศกัน ดังนั้น งานเลี้ยงรุ่นครั้งนี้ มีแต่ผู้ชาย”
“ฉันไม่เชื่อ! คุณอย่าไปเชียวนะ!” หม่าหลันก็บอกว่า “คุณต้องแอบไปพบยัยคนรักเก่านั่นแหงๆ ! อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ!”
เย่เฉินฟังแล้วก็อึ้ง ความหมายของแม่ยายก็คือ พ่อตาเซียวฉางควน ก่อนหน้านี้เคยมีเรื่องราวโรแมนติกอย่างนั้นหรือ?
เซียวฉางควนรีบตอบว่า “มีคนรักเก่าที่ไหนกัน มีแต่เพื่อนผู้ชาย!”
หม่าหลันก็ส่งเสียงไม่พอใจ แล้วก็ไม่สนใจเซียวฉางควน แต่สีหน้าไม่ค่อยดี
เซียวฉางควนก็รีบพูดว่า “ตอนบ่ายจะให้เย่เฉินไปกับผมด้วยพอดี ตอนนี้อาจารย์ที่ปรึกษาของพวกเรา นั่งรถเข็นแล้ว ตึกเรียนวิทยาเขตเก่าไม่มีลิฟต์ ต้องหาคนวัยรุ่นหนุ่มๆ ไปช่วยยกเขาขึ้นอาคารชั้น5 ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ให้เย่เฉินกลับมารายงานแล้วกัน ถ้ามีผู้หญิงสักคนหนึ่งในงาน ผมจะยอมกลับมาคุกเข่ารับโทษ!”
หม่าหลันยืนกรานพูดว่า “ฉันไม่ให้ไป!”
เซียวชูหรันก็ทำหน้าไม่ถูก เธอไม่อยากรับรู้เรื่องราวรักสามเส้าของพ่อกับแม่เธอในอดีต ก็เลยพูดกับหม่าหลันว่า “แม่คะ ตอนบ่ายแม่ไปเล่นไพ่นกกระจอก แล้วพ่อก็ไปงานเลี้ยงรุ่น ก็พอดีแล้วไม่ใช่หรือคะ? ให้พ่อไปเถอะ”
เซียวฉางควนก็หันขวับ แล้วพูดท้าทายว่า “ถ้าคุณไม่ให้ผมไปงานเลี้ยงรุ่นละก็ คุณเองก็ไม่ต้องไปเล่นไพ่นกกระจอก เราสองคนก็มานั่งจ้องกันอยู่ที่บ้านนี่แหละ ตาใหญ่จ้องตาเล็ก!”
พอหม่าหลันได้ยินว่าเซียวฉางควนไม่ให้ตนเองไปเล่นไพ่ ก็รีบร้อน แล้วพูดว่า “ไอ้แก่นี่ ไม่ให้ฉันไปเล่นไพ่นกกระจอก มันขัดทางหาเงินของฉันสิ? เฉินซูอี๋ใกล้จะไปอเมริกาแล้ว อาศัยที่เธอยังไม่ไป ฉันต้องเล่นกับเธอหลายๆ ตาหน่อย ฉันเล่นกับเธอตาหนึ่ง อย่างน้อยก็ได้3-5พัน”
พูดจบ เธอก็มองเย่เฉิน แล้วพูดว่า “เย่เฉิน ตอนบ่ายก็ไปกับพ่อแกซะ ถ้าในงานมีผู้หญิงสักคนละก็ ก็รีบโทรหาฉันเลย ฉันจะรีบเข้าไปฉีกหน้าตาแก่นั่นเสีย!”
------------
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...