ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4562
ขณะพูด เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะทอดถอนหายใจ “ตอนนี้มีครูจำนวนมากได้สูญเสียความตั้งใจเดิมในการสอนและให้ความรู้แก่ผู้คนไปแล้ว ห่วงแต่ตามหาชื่อเสียง แต่ผมเชื่อว่า หากคุณหลิว ไปเป็นคุณครูล่ะก็ ต้องไม่เหมือนพวกเขาอย่างแน่นอน ดังนั้น ผมคิดว่าถ้าหากคุณไปเป็นครู น่าจะทำได้ดีกว่าคนอื่นมาก”
หลิวม่านฉงได้ยินคำพูดเหล่านี้ของเย่เฉินแล้ว ในใจได้รับกำลังใจอย่างท่วมท้น ก็พูดอย่างตื้นตันใจ “ในเมื่อคุณเย่เชื่อใจฉันขนาดนี้ งั้นในอนาคตฉันก็จะมุ่งพัฒนาไปในด้านนี้”
เย่เฉินพยักหน้า พูดเสริมขึ้น “อนาคตหากคุณไปเป็นคุณครูจริง ต้องไม่ลืมความตั้งใจเดิมของคุณนะ”
“ฉันทราบแล้ว” หลิวม่านฉงพยักหน้าอย่างจริงจัง จากนั้นเหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ จึงถามเย่เฉิน “คุณเย่จะกลับสหรัฐอเมริกาวันนี้แล้วเหรอ?”
“ใช่” เย่เฉินกล่าว “กลับคืนนี้”
หลิวม่านฉงพูดอย่างเสียดาย “ถึงเวลาฉันไปส่งคุณที่สนามบินได้มั้ย?”
เย่เฉินคิดไปครู่หนึ่ง จึงพูดขึ้น “ถ้าหากคุณม่านฉงอยากก็ไม่มีปัญหา เพียงแต่การทำแบบนี้สำหรับคุณมันจะเหนื่อยเกินไปมั้ย?”
“ไม่หรอกค่ะ” หลิวม่านฉงรีบพูดขึ้น “คืนนี้ฉันไม่มีธุระอะไร คิดว่าพ่อของฉันก็ต้องไปด้วย เมื่อเป็นเช่นนี้ฉันก็ขอไปกับพวกคุณด้วย”
เย่เฉินพยักหน้ารับ “ได้”
……
ในเวลานี้ ด้านในสวนของคฤหาสน์การแสดงเชิดสิงโตใกล้จะจบลงแล้ว
“อะไรนะ?!” หลิวเจียฮุยพูดด้วยอาการตกใจกลัว “เชี้ยะ เขาถูกรถฉุดเฉินนำตัวไปแล้ว? แล้ววันนี้พิธีของฉันใครจะมาทำล่ะ!”
ไอ้หมิงรีบพูดขึ้น “คุณหลิวอย่าเพิ่งใจร้อน ทางคุณเย่ได้จัดการให้คุณหนูเฟ่ยมาเป็นผู้นำทำพิธีแล้ว”
หลิวเจียฮุยถามอย่างประหลาดใจ “คุณหนูเฟ่ยมานำเปิดพิธี? จริงมั้ยเนี่ย?! ไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย?”
“ไม่ครับ” ไอ้หมิงรีบพูด “คุณหนูเฟ่ยกำลังเตรียมตัวอยู่ข้างเวที อีกประะเดี๋ยวก็จะเริ่มแล้ว”
เวลานี้ นักข่าวที่อยู่ใต้เวทีเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว มีคนยกไมค์ขึ้นมา ถามอย่างเสียงดัง “คุณหลิว สามารถที่จะเล่าให้เราฟังหน่อยได้มั้ย จู่ๆทำไมคุณถึงได้ซื้อคฤหาสน์หลังนี้ให้คุณเฉินจ้างโจง? ผมจำได้ว่าคุณทั้งสองไม่ถูกกันมาโดยตลอด เหมือนกับว่าในอดีตยังเคยมีเรื่องรักสามเส้าด้วย อะไรคือสิ่งที่ทำให้คุณตัดสินใจทำเรื่องในวันนี้?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...