เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4562

ขณะพูด เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะทอดถอนหายใจ “ตอนนี้มีครูจำนวนมากได้สูญเสียความตั้งใจเดิมในการสอนและให้ความรู้แก่ผู้คนไปแล้ว ห่วงแต่ตามหาชื่อเสียง แต่ผมเชื่อว่า หากคุณหลิว ไปเป็นคุณครูล่ะก็ ต้องไม่เหมือนพวกเขาอย่างแน่นอน ดังนั้น ผมคิดว่าถ้าหากคุณไปเป็นครู น่าจะทำได้ดีกว่าคนอื่นมาก”

หลิวม่านฉงได้ยินคำพูดเหล่านี้ของเย่เฉินแล้ว ในใจได้รับกำลังใจอย่างท่วมท้น ก็พูดอย่างตื้นตันใจ “ในเมื่อคุณเย่เชื่อใจฉันขนาดนี้ งั้นในอนาคตฉันก็จะมุ่งพัฒนาไปในด้านนี้”

เย่เฉินพยักหน้า พูดเสริมขึ้น “อนาคตหากคุณไปเป็นคุณครูจริง ต้องไม่ลืมความตั้งใจเดิมของคุณนะ”

“ฉันทราบแล้ว” หลิวม่านฉงพยักหน้าอย่างจริงจัง จากนั้นเหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ จึงถามเย่เฉิน “คุณเย่จะกลับสหรัฐอเมริกาวันนี้แล้วเหรอ?”

“ใช่” เย่เฉินกล่าว “กลับคืนนี้”

หลิวม่านฉงพูดอย่างเสียดาย “ถึงเวลาฉันไปส่งคุณที่สนามบินได้มั้ย?”

เย่เฉินคิดไปครู่หนึ่ง จึงพูดขึ้น “ถ้าหากคุณม่านฉงอยากก็ไม่มีปัญหา เพียงแต่การทำแบบนี้สำหรับคุณมันจะเหนื่อยเกินไปมั้ย?”

“ไม่หรอกค่ะ” หลิวม่านฉงรีบพูดขึ้น “คืนนี้ฉันไม่มีธุระอะไร คิดว่าพ่อของฉันก็ต้องไปด้วย เมื่อเป็นเช่นนี้ฉันก็ขอไปกับพวกคุณด้วย”

เย่เฉินพยักหน้ารับ “ได้”

……

ในเวลานี้ ด้านในสวนของคฤหาสน์การแสดงเชิดสิงโตใกล้จะจบลงแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน