เย่เฉินถามด้วยความสงสัย นาฬิกานี่แพงมากใช่ไหม?
เฟ่ยเข่อซินยิ้มเล็กน้อยแล้วตอบว่า “มันอาจไม่แพงสำหรับคุณ แต่ว่านาฬิกานี้น่าจะเป็นหนึ่งในนาฬิกาที่แพงที่สุดแล้ว ราคาซื้อขายอยู่ที่ประมาณสิบล้านดอลลาร์สหรัฐ”
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “แค่นาฬิกาเรือนเดียว สิบล้านดอลล่าสหรัฐ? มันแพงเกินไปหรือเปล่า?”
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างหยอกล้อ “ไม่เท่าไหร่มั้ง ยาช่วยหัวใจของคุณหนึ่งเม็ด ก็สามารถซื้อแบรนด์ปาเต็ก ฟิลิปป์ได้ทั้งหมด แบรนด์ปาเต็ก ฟิลิปป์มีมานานหลายปีแล้ว และถูกโปรโมทเกินจริงมานานขนาดนี้ มูลค่าทางตลาดตอนนี้ ก็อยู่ที่ประมาณแปดพันถึงหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ อีกอย่างสินค้าก็ถูกตั้งในราคาที่สูง หากคุณต้องการขายยาช่วยหัวใจ ฉันสามารถซื้อแบรด์ปาเต็ก ฟิลิปป์เพื่อมาแลกกับคุณ”
ขณะพูด เฟ่ยเข่อซินยิ้มและพูดว่า “ไม่ได้ ไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนี้เหมือนจะเอาเปรียบคุณเกินไป ฉันจะเพิ่มโรเร็กซ์กรุ๊ปให้คุณด้วย มูลค่าของโรเร็กซ์ กรุ๊ป ตอนนี้ก็ประมาณหนึ่งหมื่นล้านดอนลาร์สหรัฐ”
เย่เฉินคิดไม่ถึงว่า เฟ่ยเข่อซินยินดีที่จะเอาปาเต็ก ฟิลิปป์และโรเร็กซ์ที่เป็นบริษัทนาฬิกาที่มีชื่อเสียงทั้งสองแห่งนี้ เพื่อมาแลกยาช่วยหัวใจเพียงหนึ่งเม็ดกับตน
แต่ว่าเมื่อมาคิดไตร่ตรองแล้ว ปู่ของเขาเฟ่ยเจี้ยนจง ที่ร่ำรวยขนาดนั้น เงินสองหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐสามารถแลกกับการมีชีวิตอีกสามถึงห้าปี มันเป็นเรื่องที่คุ้มค่ามากทีเดียว
อย่างไงก็ตาม ยาอายุวัฒนะสามารถขายได้มากกว่าสามแสนล้านดอนลาร์สหรัฐ ยาช่วยหัวใจนั้นสามารถขายง่ายกว่ายาอายุวัฒนะถึงสิบเท่า
จริงๆแล้วเย่เฉินก็เข้าใจดีว่าสิ่งที่เฟ่ยเข่อซินพูดนั้นไม่ใช่เรื่องพูดเล่นแต่อย่างไร แต่เป็นสิ่งที่เฟ่อเข่อซินต้องการจริงๆ
เพียงแต่ว่า การที่เธอใช้วิธีพูดเล่นแบบนี้พูดออกมา เธอเหลือช่องว่างก่อนหน้าและหลังที่เพียงพอไว้ให้กับตัวเอง จะรุกหรือถอย
ถ้าหากเฉินเย่มีท่าที ไม่ยินดีที่จะขายยาช่วยหัวใจ เฟ่ยเข่อซินก็จะทำเป็นว่าพูดล้อเล่น แล้วเรื่องมันก็ผ่านไป
แต่ว่าถ้าเฉินเย่คล้อยตามเธอ แสดงออกว่าอยากจะขายนั้น เฟ่ยเข่อซินจะเลิกพูดเล่นแล้วก็มาคุยเรื่องนี้กันอย่างจิงจังในทันที
เฟ่ยเข่อซินคิดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะเปลี่ยนเรื่องคุยเช่นนี้
ทำให้เธอรู้สึกว่าเหมือนชกหมัดไปกลางอากาศ อย่าถามเลยว่าได้ความคืบหน้าอะไรมาบ้าง แม้แต่การตอบสนองเล็กน้อยยังไม่มีเลย
มันทำให้เฟ่ยเข่อซินหงอยเหงาไปในทันที
เมื่อเป็นเช่นนี้มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนโดนตบหน้ากลางอากาศ ไม่ต้องพูดถึงจุดประสงค์ที่ตัวเองต้องการ แม้แต่การตอบกลับใดๆก็ไม่มี
นั้นทำให้เฟ่อเข่อซินรู้สึกผิดหวังทันที
เฟ่ยเข่อซินนึกถึงหลิวม่านฉง นึกถึงตอนที่เย่เฉินได้มอบยาช่วยหัวใจให้เธอ ในใจนั้นยิ่งรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...