เย่เฉินถามด้วยความสงสัย นาฬิกานี่แพงมากใช่ไหม?
เฟ่ยเข่อซินยิ้มเล็กน้อยแล้วตอบว่า “มันอาจไม่แพงสำหรับคุณ แต่ว่านาฬิกานี้น่าจะเป็นหนึ่งในนาฬิกาที่แพงที่สุดแล้ว ราคาซื้อขายอยู่ที่ประมาณสิบล้านดอลลาร์สหรัฐ”
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “แค่นาฬิกาเรือนเดียว สิบล้านดอลล่าสหรัฐ? มันแพงเกินไปหรือเปล่า?”
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างหยอกล้อ “ไม่เท่าไหร่มั้ง ยาช่วยหัวใจของคุณหนึ่งเม็ด ก็สามารถซื้อแบรนด์ปาเต็ก ฟิลิปป์ได้ทั้งหมด แบรนด์ปาเต็ก ฟิลิปป์มีมานานหลายปีแล้ว และถูกโปรโมทเกินจริงมานานขนาดนี้ มูลค่าทางตลาดตอนนี้ ก็อยู่ที่ประมาณแปดพันถึงหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ อีกอย่างสินค้าก็ถูกตั้งในราคาที่สูง หากคุณต้องการขายยาช่วยหัวใจ ฉันสามารถซื้อแบรด์ปาเต็ก ฟิลิปป์เพื่อมาแลกกับคุณ”
ขณะพูด เฟ่ยเข่อซินยิ้มและพูดว่า “ไม่ได้ ไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนี้เหมือนจะเอาเปรียบคุณเกินไป ฉันจะเพิ่มโรเร็กซ์กรุ๊ปให้คุณด้วย มูลค่าของโรเร็กซ์ กรุ๊ป ตอนนี้ก็ประมาณหนึ่งหมื่นล้านดอนลาร์สหรัฐ”
เย่เฉินคิดไม่ถึงว่า เฟ่ยเข่อซินยินดีที่จะเอาปาเต็ก ฟิลิปป์และโรเร็กซ์ที่เป็นบริษัทนาฬิกาที่มีชื่อเสียงทั้งสองแห่งนี้ เพื่อมาแลกยาช่วยหัวใจเพียงหนึ่งเม็ดกับตน
แต่ว่าเมื่อมาคิดไตร่ตรองแล้ว ปู่ของเขาเฟ่ยเจี้ยนจง ที่ร่ำรวยขนาดนั้น เงินสองหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐสามารถแลกกับการมีชีวิตอีกสามถึงห้าปี มันเป็นเรื่องที่คุ้มค่ามากทีเดียว
อย่างไงก็ตาม ยาอายุวัฒนะสามารถขายได้มากกว่าสามแสนล้านดอนลาร์สหรัฐ ยาช่วยหัวใจนั้นสามารถขายง่ายกว่ายาอายุวัฒนะถึงสิบเท่า
จริงๆแล้วเย่เฉินก็เข้าใจดีว่าสิ่งที่เฟ่ยเข่อซินพูดนั้นไม่ใช่เรื่องพูดเล่นแต่อย่างไร แต่เป็นสิ่งที่เฟ่อเข่อซินต้องการจริงๆ
เพียงแต่ว่า การที่เธอใช้วิธีพูดเล่นแบบนี้พูดออกมา เธอเหลือช่องว่างก่อนหน้าและหลังที่เพียงพอไว้ให้กับตัวเอง จะรุกหรือถอย
ถ้าหากเฉินเย่มีท่าที ไม่ยินดีที่จะขายยาช่วยหัวใจ เฟ่ยเข่อซินก็จะทำเป็นว่าพูดล้อเล่น แล้วเรื่องมันก็ผ่านไป
แต่ว่าถ้าเฉินเย่คล้อยตามเธอ แสดงออกว่าอยากจะขายนั้น เฟ่ยเข่อซินจะเลิกพูดเล่นแล้วก็มาคุยเรื่องนี้กันอย่างจิงจังในทันที
เฟ่ยเข่อซินคิดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะเปลี่ยนเรื่องคุยเช่นนี้
ทำให้เธอรู้สึกว่าเหมือนชกหมัดไปกลางอากาศ อย่าถามเลยว่าได้ความคืบหน้าอะไรมาบ้าง แม้แต่การตอบสนองเล็กน้อยยังไม่มีเลย
มันทำให้เฟ่ยเข่อซินหงอยเหงาไปในทันที
เมื่อเป็นเช่นนี้มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนโดนตบหน้ากลางอากาศ ไม่ต้องพูดถึงจุดประสงค์ที่ตัวเองต้องการ แม้แต่การตอบกลับใดๆก็ไม่มี
นั้นทำให้เฟ่อเข่อซินรู้สึกผิดหวังทันที
เฟ่ยเข่อซินนึกถึงหลิวม่านฉง นึกถึงตอนที่เย่เฉินได้มอบยาช่วยหัวใจให้เธอ ในใจนั้นยิ่งรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...