เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4574

เย่เฉินพยักหน้า ในเวลานี้เครื่องบินได้เริ่มถูกรถลากออกจากโรงเก็บเครื่องบินโดยรถแทรกเตอร์อย่างช้าๆ

เย่เฉินมองผ่านหน้าต่าง ยังสามารถมองเห็นหลิวม่านฉงที่โบกมือให้ตัวเองอย่างไม่หยุด

เย่เฉินก็โบกมือให้เธอผ่านทางหน้าต่าง จากนั้นร่างของหลิวม่านฉงยิ่งอยู่ยิ่งเล็กลงไปเรื่อยๆ

หลังจากที่เครื่องบินถูกลากออกมา เครื่องยนต์สี่ตัวถูกสตาร์ทขึ้น ด้วยแรงขับเครื่องของเครื่องยนต์ ล้อก็ได้วิ่งไปบนในรันเวย์

ในเวลานี้ เกือบจะไม่มองไม่เห็นร่างของหลิวม่านฉงแล้ว แต่เย่เฉินกลับพบว่า แม้ว่าทุกคนจะขึ้นรถไปแล้ว เธอยังคงยืนอยู่ที่เดิม

เย่เฉินหันไปมองอยู่ครู่ใหญ่ แล้วจึงหันหน้ากลับมา

ไม่รู้เพราะอะไร เขานั้นมีความรู้สึกที่เห็นอกเห็นใจหลิวม่านฉงอย่างบอกไม่ถูก

เขารู้ว่าสาวสวยทรงเสน่ห์ผู้นี้ที่ถูกผู้คนนับไม่ถ้วนของบนเกาะฮ่องกงอิจฉา ได้สูญเสียความมีชีวิตชีวาไปตั้งแต่วันที่พ่อของเธอนอกใจแม่ของเธอ

ตั้งแต่นั้นมา นอกจากต้องเผชิญน้ำตาและความเศร้าโศกของแม่ทุกวัน เธอต้องยอมรับความจริงว่าแม่ของเธอป่วยหนักและสุขภาพของแม่เธอก็แย่ลงทุกวัน

หลังจากการตายของแม่เธอ แม้ว่าพ่อของเธอจะชดเชยเธอด้วยวัตถุเป็นจำนวนมาก เมื่อเทียบกับผลกระทบทางจิตใจที่เกิดจากการตายของแม่ การชดเชยแค่นี้มันไม่ช่วยให้จิตใจของเธอดีขึ้นเลย

ดังนั้น เขารู้ว่าหลิวม่านฉงหลายปีมานี้ไม่มีความสุขเลย ถึงขั้นที่คิดถึงแม่ของเธอมาโดยตลอด

เรื่องนี้ก็เป็นสิ่งที่เขารู้สึกสงสารหลิวม่านเฉิน

ในเวลานี้เฟ่ยเข่อซินเห็นท่าทางที่เศร้าเล็กน้อยของเย่เฉิน ในใจก็รู้สึกอ้างว้าง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน