ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4662

เหมยอวี้เจินกล่าวด้วยสีหน้าที่เย็นยะเยือก: “พี่คิดว่าเรื่องนี้ จะต้องมีคนจากประเทศสหรัฐอเมริการายงานความผิดไปยังในประเทศ!”

“รายงานความผิดจากประเทศสหรัฐอเมริกา?!” สวีเจี้ยนสี่กล่าวขึ้น: “พวกเราก็ไม่ได้ล่วงเกินใครที่ประเทศสหรัฐอเมริกาฝ่ายตำรวจนี่! ยิ่งกว่านั้นเรื่องอื่นไม่ต้องพูดถึง พี่เหมยผมรู้จักพี่มาก็หลายปีแล้ว สถานการณ์ครอบครัวของพี่ผมไม่เข้าใจเลยสักนิด สถานการณ์ของครอบครัวผมคาดว่าพี่เองก็ไม่ชัดเจนมากเช่นกัน แท้ที่จริงแล้วเป็นใครกันที่สามารถให้ข้อมูลพวกเราแก่ฝ่ายตำรวจในประเทศได้อย่างถูกต้องแม่นยำเช่นนี้?!”

เหมยอวี้เจินส่ายหน้าไปมา กล่าวด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างอึมครึม: “เรื่องนี้พี่เองก็ไม่รู้ แต่พี่มักจะมีลางสังหรณ์บางอย่าง......”

สวีเจี้ยนสี่รีบถาม: “ลางสังหรณ์อะไร?”

เหมยอวี้เจินกล่าว: “พี่รู้สึกว่าเรื่องนี้ กับหม่าหลันคนนั้น เหมือนกับมีความเกี่ยวข้องกันเล็กน้อย!”

“หม่าหลัน?!”

สวีเจี้ยนสี่ได้ยินประโยคนี้ ทั่วทั้งตัวก็ตะลึงงันไปทันที

ทันใดนั้น เขาก็ถามขึ้นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ: “พี่เหมย ความหมายของพี่คือหม่าหลันถีบหัวส่งพวกเราแล้ว?! เธอ......เธอเองก็ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของพวกเรานี่!”

เหมยอวี้เจินกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม: “พี่คิดว่า ที่ครอบครัวของพวกเราเกิดเรื่อง ความเกี่ยวข้องหนีไม่พ้นกับที่หม่าหลันถูกจับ ไม่แน่ว่าอาจจะเกิดขึ้นเพราะเธอ แต่ว่าแกจะให้พี่นำหลักฐานที่เป็นความจริงออกมา พี่เองก็นำออกมาไม่ได้”

หม่านหยิงเจี๋ยที่อยู่ด้านข้างรีบกล่าว: “น้าเหมย ฉันรู้สึกว่าหม่าหลันคนนั้น ก็คือไอ้ขี้แพ้คนหนึ่ง เธอตกหลุมพรางได้ง่ายๆขนาดนี้ ไม่มีทางที่จะมีความสามารถอะไรใหญ่โตอย่างแน่นอน”

ซุนฮุ่ยน่าที่อยู่ด้านข้างก็กล่าวสมทบด้วยเช่นกัน: “ถูกต้องน้าเหมย หม่าหลันมองดูไม่เหมือนกับคนที่มีความสามารถอะไรจริงๆนะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน