ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4664

เวลานี้ ด้านนอกประตูห้องผู้ป่วยยังมีตำรวจหลายนายยืนเฝ้าเวรอยู่ เพื่อป้องกันหม่าหลันหลบหนี พวกเขาเฝ้าอยู่ที่นี่มาหนึ่งคืนแล้ว

แพทย์หญิงเชื้อสายจีนที่ทางโรงพยาบาลจัดเตรียมให้แก่หม่าหลันโดยเฉพาะมาตรวจสอบห้องพอดี หลังจากตำรวจสองสามนายที่ประตูหลีกทางให้ แพทย์หญิงก็เคาะประตูห้องเบาๆ ถึงจะผลักประตูเดินเข้าไป

เมื่อเห็นว่าหม่าหลันตื่นแล้ว เธอก็เอ่ยปากถามอย่างค่อนข้างมีมารยาท: “คุณผู้หญิงหม่า ตอนนี้คุณรู้สึกอย่างไรบ้างคะ? เมื่อคืนนอนหลับสบายดีหรือไม่?”

เบ้าตาของหม่าหลันแดงก่ำทันที หยดน้ำตาไหลร่วงลงมาไม่ขาด กล่าวอย่างสะอึกสะอื้น: “เมื่อวานตอนกลางคืน......ฉันไม่รู้ว่าถูกตัดสินลงโทษประหารชีวิตไปกี่ครั้ง......คุณหมอ......ฉันโดนปรักปรำจริงๆนะ......”

แพทย์หญิงกล่าวขึ้นอย่างจนปัญญา: “คุณผู้หญิงหม่า ฉันเชื่อมั่นความบริสุทธิ์ของคุณเป็นอย่างมาก แต่ว่าถึงอย่างไรฉันก็เป็นเพียงแค่แพทย์เท่านั้น เรื่องแบบนี้อย่างไรเสียต้องถือคำของผู้พิพากษาเป็นหลัก......”

พูดไปแพทย์หญิงก็ถามอีกครั้ง: “อาหารเช้าคุณอยากจะทานอะไรคะ? ถ้าหากมีอะไรที่อยากทาน สามารถบอกฉันได้ ฉันจะให้พนักงานฝ่ายธุรการไปจัดเตรียมค่ะ”

หม่าหลันรีบถาม: “แล้วฉันมีอาหารการกินอะไรที่จำเป็นต้องงดทานหรือไม่?”

แพทย์หญิงส่ายหน้าแล้วกล่าว: “แพทย์เจ้าของไข้ของคุณกล่าวว่า สภาพอาการป่วยของคุณปัญหาไม่ได้ใหญ่มาก ในเรื่องอาหารการกินอย่างไรเสียยึดตามที่คุณชื่นชอบเป็นหลักค่ะ”

หม่าหลันรีบเอ่ยกล่าว: “ถ้าอย่างนั้นฉันอยากกินปลิงทะเล จะให้ดีที่สุดต้องตุ๋นใส่ข้าวเดือยและโสม ใครๆต่างก็บอกว่าปลิงทะเลบำรุงร่างกาย เหมือนกับพวกที่เตะบอลเหล่านั้นต่างก็กินปลิงทะเลทุกวัน!”

แพทย์หญิงพยักหน้ากล่าว: “ไม่มีปัญหา ของประเภทนี้โรงพยาบาลของเราอาจจะไม่มี แต่ว่าอีกสักครู่ฉันจะสั่งการให้คนไปซื้อจากร้านอาหารให้คุณ”

หม่าหลันรีบถามขึ้นอีกครั้ง: อันนี้......ฉันไม่ต้องจ่ายเงินเองใช่ไหม?“”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน