ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4773
ดังนั้นเมื่อยาก่อใหม่กลั่นออกมาสำเร็จแล้ว จะไม่เพียงแต่เป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับพวกหลี่ญ่าหลินและนางาฮิโกะ อิโตะ แต่ยังเป็นการประกันที่สำคัญมากสำหรับเย่เฉิน
ในการกลั่นยาก่อใหม่ เขานำยาสมุนไพรทั้งหมดที่เขาต้องการออกจากกล่องและวางไว้ตรงหน้าเขาทีละอย่างตามความต้องการของเขา จากนั้นเขาก็หยิบสร้อยข้อมือที่ทำจากเถากระดูกวิหคออกจากกระเป๋า และใช้ปราณทิพย์เป็นมีด ตัดประมาณหนึ่งในสิบออกจากด้านบน
เหล่านี้เป็นยาสมุนไพรทั้งหมดที่เย่เฉินต้องการในการกลั่นยาก่อใหม่ในครั้งนี้
ตามบันทึกในตำราเก้าเสวียนเทียน ยาสมุนไพรเหล่านี้น่าจะสามารถกลั่นยาก่อใหม่ได้ประมาณ 15 ถึง 20 เม็ด
แต่ปัจจัยที่ไม่แน่นอนที่สุดคือยาก่อใหม่ใช้ปราณทิพย์มากเกินไป
แม้ว่าเย่เฉินไม่รู้ว่าจะใช้มากแค่ไหน แต่เขารู้ว่าปราณทิพย์ในร่างกายของเขาไม่พออย่างแน่นอน
ดังนั้น เพื่อเป็นการระมัดระวัง เขาจึงนำยาเสริมชี่ปราณอันล้ำค่าออกมาสองเม็ด วางยาเสริมชี่ปราณทั้งสองนี้ข้างมือเผื่อเหตุฉุกเฉิน
ในกรณีที่อยู่ในกระบวนการกลั่นยาพบว่าปราณทิพย์ในร่างกายของเขาหมดแล้ว เขาใช้ยาเสริมชี่ปราณเพื่อเติมเต็มปราณทิพย์ทันที
เมื่อทุกอย่างเตรียมพร้อม เย่เฉินกระตุ้นเถากระดูกวิหคชิ้นเล็ก ๆ ด้วยปราณทิพย์ตามวิธีการที่บันทึกไว้ในตำราเก้าเสวียนเทียน
เถากระดูกวิหคเปรียบเสมือนเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ เมื่อกระตุ้นใช้งาน สรรพคุณทางยาจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ดังนั้น พลังยาอันทรงพลังก็พุ่งออกมาจากเถากระดูกวิหคเกือบจะในทันที
เย่เฉินห่อสรรพคุณทางยาอันทรงพลังพร้อมกับยาสมุนไพรที่เตรียมไว้ด้วยปราณทิพย์ทันที
ใช้เวลาไม่นาน ปราณทิพย์ในร่างกายของเย่เฉินก็ถูกดูดออกไปมากกว่าครึ่ง แล้วกระแสวนซึ่งหมุนเร็วเท่ากับดาวเคราะห์ก๊าซ เริ่มหมุนเร็วขึ้นและเร็วขึ้น ระดับการยุบตัวภายในก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ อย่างน่ากลัว ไม่นานมันก็ยุบจากวงกลมขนาดใหญ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่าหนึ่งเมตรจนมีขนาดเท่ากับลูกฟุตบอล
แต่ความหนาแน่นของมันเพิ่มขึ้นแบบทวีคูณในอัตราเลขยกกำลัง
เย่เฉินรู้สึกว่าปราณทิพย์ของเขากำลังแสดงสัญญาณว่าไม่เพียงพอ ดังนั้นเขาจึงคว้ายาเสริมชี่ปราณโดยไม่ลังเลแล้วยัดเข้าไปในปากของเขาทันที
ปราณทิพย์ที่พุ่งพล่านเพิ่งถูกละลายจากโอสถ และก่อนที่มันจะอุ่น มันก็ถูกดูดออกไปทันทีโดยกระแสวนที่หมุนวน
เย่เฉินพบว่าก่อนหน้านี้เขาดูมองโลกในแง่ดีเล็กน้อย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...