เย่เฉินกล่าวต่อไปว่า “เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเรื่องต่อไปที่ผมจะพูดกับคุณ อีกเดี๋ยวผมค่อยอธิบายให้คุณฟัง”
หลี่ญ่าหลินพยักหน้าและกล่าวด้วยสีหน้าปวดใจ “คุณชายเย่ หากตระกูลอานนำตัวคุณหนูเฟ่ยมาเค้นถาม คุณตั้งใจว่าจะอธิบายอย่างไร”
เย่เฉินตอบว่า “เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวล ผมเตรียมการเอาไว้แล้ว ขอแค่คุณปิดปากเอาไว้ให้แน่น อย่าให้ใครรู้ก็พอรวมทั้งภรรยาและลูกสาวของคุณด้วย”
หลี่ญ่าหลินตอบตกลงอย่างไม่คิดมาก “คุณชายเย่วางใจได้ ผมจะไม่บอกใครแน่นอน”
กล่าวจบเขาก็ถามเย่เฉินต่อ “คุณชายเย่ แล้วเรื่องที่สองคือเรื่องอะไรหรือ”
เย่เฉินกล่าวว่า “ที่ผมไม่ได้ทำความรู้จักกับตระกูลอานก็เป็นเพราะว่าทหารหน่วยกล้าตายที่ทำการลอบสังหารพวกนี้มีที่มาไม่ธรรมดา ตามที่ผมรู้มา พวกนี้มาจากองค์กรลับที่มีอายุมายาวนานถึงสองสามร้อยปีหรืออาจจะนานกว่านั้น ลำพังแค่เลี้ยงดูทหารหน่วยกล้าตายก็เลี้ยงดูมาแล้วถึงยี่สิบรุ่น ในตอนที่ผมยังไม่รู้ที่มาที่ไปของพวกเขา ผมคิดว่าผมจะไม่เปิดเผยตัวตนให้คุณตาและคุณยายของผมรู้จัก”
หลี่ญ่าหลินยังถามต่อไปอย่างไม่เข้าใจ “องค์กรลับที่มีมาหลายร้อยปี? ผมเป็นตำรวจมาตั้งหลายปี ทำไมผมถึงไม่เคยได้ยินเรื่องราวแบบนี้มาก่อนเลย……”
เขาพึมพำออกมาว่า “หลายร้อยปีที่ผ่านมานี้ ในโลกใบนี้มีหลายประเทศที่ไม่ดำรงอยู่แล้ว และในระหว่างนี้บนโลกใบนี้ยังเกิดสงครามโลกและภัยพิบัติเกิดขึ้นอีกนับครั้งไม่ถ้วน สงครามโลกสองครั้งและการระบาดของไข้หวัดสเปนสงผลกระทบเป็นวงกว้างไปทั่วโลก นอกจากนี้แล้ว ทวีปยุโรปยังทำสงครามอีกนับครั้งไม่ถ้วน ตั้งแต่สงครามเจ็ดปีไปจนถึงสงครามนโปเลียน สงครามฝรั่งเศส-เยอรมัน จนกระทั่งถึงยุคของการเกิดขึ้นของสหภาพโซเวียตไปจนถึงการล่มสลาย ทวีปเอเชียต้องผ่านสงครามฝิ่น……ในระหว่างสองสามร้อยปีที่ผ่านมานี้ ทั่วโลกต้องผ่านความวุ่นวายมามากมาย หลายประเทศไม่สามารถรักษาอำนาจทางการเมืองของตัวเองไว้ได้ แล้วองค์กรลับแห่งหนึ่ง ทำไมถึงยังคงดำรงอยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้……”
เย่เฉินตอบว่า “นี่ก็เป็นปัญหาที่ผมสงสัยมาตลอดเหมือนกัน องค์กรนี้ไม่ใช่แค่อยู่มานานหลายร้อยปีเท่านั้น แต่อำนาจของพวกเขายิ่งใหญ่ขึ้นกว่าเดิมมาตลอด สิ่งที่คุณพูดนั้นเป็นภาพใหญ่มาก แต่ไม่สามารถส่งผลกระทบใดๆ กับพวกเขาได้เลย นี่ก็เป็นเรื่องที่ผมรู้สึกสงสัยมาตลอดเหมือนกัน”
เย่เฉินหันไปมองหลี่ญ่าหลินแล้วกล่าวต่อไปว่า “สถานการณ์ของคุณนั้นค่อนข้างจะพิเศษ ทุกคนที่เคยเห็นคุณตายหมด ยกเว้นคนคนนั้นที่ผมจับตัวมาสอบ อีกอย่างการปรากฏตัวของคุณในวันนั้นค่อนข้างจะเป็นเรื่องบังเอิญจ ดังนั้นจะต้องไม่ได้อยู่ในแผนการของพวกเขาอย่างแน่นอน ดังนั้นผมเชื่อว่าองค์กรนี้จะยังคงไม่สนใจคุณไปสักพัก อีกอย่างคุณเคยทำงานสอบสวนมาตั้งนาน จะต้องมีคนที่มีเบาะแสเรื่องนี้บ้าง ดังนั้นผมหวังว่าหลังจากที่คุณกลับมาใช้ชีวิตปกติแล้วคุณจะช่วยผมตามหาเบาะแสที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ได้”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...