“ใช่แล้ว……” คุณท่านอานโฉงชิวก็ไม่เข้าใจเช่นกันจึงเอ่ยปากถามว่า “พวกเขามีอำนาจแข็งแกร่งมากขนาดนี้ หากมีความแค้นลึกซึ้งกันจริงๆ ไม่มีความจำเป็นต้องรอมานานจนถึงทุกวันนี้แล้วค่อยลงมือก็ได้……”
อานฉี่ซานเอ่ยว่า “สิ่งที่สำคัญคือฉันไม่เข้าใจว่า คนพวกนี้มีความแค้นอะไรกับพวกเรานักหนา ความแค้นลึกซึ้งขนาดไหนกันถึงได้กล้าเดิมพันกับพวกเราขนาดนี้……”
อานจาวหนานทนไม่ได้ที่จะกล่าวว่า “พ่อครับ พี่ใหญ่ พี่รอง บางทีต่งลี่ฉินอาจจะไม่ได้ถูกวางตัวให้มาสอดแนมข้างกายผมตั้งแต่เมื่อสิบเก้าปีที่แล้วก็ได้ แต่อาจจะถูกยุแยงหลังจากนั้นหรืออาจจะถูกบังคับขู่เข็ญก็ได้”
“ไม่น่าจะเป็นไปได้นะ” อานโฉงชิวส่ายหน้า “หากต่งลี่ฉินถูกยุแยงกลางทาง แสดงว่าตระกูลต่งจะต้องถูกปลุกระดมระหว่างทางด้วยเช่นกัน แต่พฤติกรรมทั้งหมดทั้งมวลของตระกูลต่งนี้ไม่มีคำอธิบายอื่นใดได้เลย ฉันค่อนข้างเอนเอียงไปที่ต่งลี่ฉินและตระกูลต่งทั้งตระกูลร่วมมือกับแผนนี้มาตั้งแต่ต้นจนจบ”
อานฉี่เฟิงก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย จากนั้นจึงมองไปทางอานจาวหนานแล้วถามว่า “จาวหนาน ลองคิดทบทวนดูได้ไหมว่าตอนนั้นที่รู้จักกับเธอตอนแรกเกิดอะไรขึ้นบ้าง”
อานจาวหนานกล่าวว่า “ตอนนั้นผมเพิ่งเปิดเรียนปริญญาโทปีที่สอง ส่วนเธอเพิ่งจะเริ่มเรียนปริญญาโท ในงานเลี้ยงต้อนรับนักเรียนใหม่ นักเรียนชายผิวดำคนหนึ่งพยายามตอแยเธอ ผมคิดว่าทุกคนคือพี่น้องกันจึงรู้สึกทนดูไม่ไหวจึงเข้าไปช่วยเธอออกมา ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาพวกเราสองคนก็ติดต่อกันมาเรื่อยๆ จากนั้นจึงจีบกันตามปกติ”
อานข่ายเฟิงและอานโฉงชิวส่งสายตาให้กันและกัน จากนั้นกล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ “เหตุการณ์อย่างเช่นสุภาพบุรุษช่วยสาวงามนี้ไม่ค่อยปกติเท่าไหร่นัก ฟังดูแล้วเหมือนเป็นแผนการที่ถูกวางแผนเอาไว้แล้ว”
อานจาวหนานกล่าวว่า “ก็ไม่ถือว่าเป็นเหตุการณ์สุภาพบุรุษช่วยสาวงามเท่าไหร่ ผมก็แค่ช่วยเธอพูดไม่กี่ประโยคเท่านั้น อีกฝ่ายก็ไม่ใช่พวกนักเลงมาจากไหน แต่เป็นนักเรียนอยู่ที่ฮาร์เวิร์ดเช่นกัน จึงคุยกันค่อนข้างง่าย เมื่อเข้าใจกันแล้วจึงยอมถอยไปง่ายๆ”
“ผมชอบความสวยที่ดูคลาสสิคแบบคนเอเชีย ไม่ใช่แบบสาวตะวันตกที่ดูร้อนแรงและกล้าแสดงออกจนเกินไป นอกจากนี้ก็เป็นความน่ารักขี้อ้อนของเธอ ผู้หญิงส่วนมากที่ฮาร์เวิร์ดมักจะเป็นผู้หญิงที่มีความมั่นใจในตัวเอง มีนิสัยแข็งแกร่งไม่ค่อยเหมาะกับผู้ชายที่คิดว่าตนเองต้องเป็นฝ่ายปกป้องเท่าไหร่นัก แต่ต่งลี่ฉินกลับเป็นคนที่อ่อนหวานมาก เวลาที่อยู่กับเธอ เธอมักจะโอนอ่อนตามผมทุกอย่าง เธอทำให้ผมรู้สึกถึงความเป็นชาย ผมเลยตัดสินใจแต่งงานกับเธอ อีกอย่างหลังจากแต่งงานหลายปีนิสัยของเธอก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ต่างอะไรกับวันที่พวกเราจีบกันใหม่ๆ ไม่ว่าจะเป็นด้านไหน เธอก็ให้ความรู้สึกว่าเธอเป็นคนที่สมบูรณ์แบบเสมอ ต่อให้ผมไปกุ๊กกิ๊กกับสาวอื่นข้างนอก เธอก็……”
อานโฉงชิวพยักหน้าแล้วกล่าวอย่างเด็ดขาด “ไม่ต้องสงสัยอีกแล้ว เธอก็คือผู้หญิงสมบูรณ์แบบที่องค์กรลับนั่นส่งตัวมา……ละครเรื่องนี้เกิดขึ้นกับแกมาเป็นเวลาถึงสิบเก้าปี”
คุณท่านเขวี้ยงแก้วน้ำชาในมือแตกละเอียดแล้วตวาดลั่น “คนกลุ่มนี้จะต้องเป็นกลุ่มเดียวกับคนที่ฆ่าเฉิงซีและฉางอิงแน่นอน!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...